Dünya kocaman bir hapishaneydi.
Ve insanlar üstüme sonbaharı kilitledi.
Eylül , Ekim biraz soğuk geçiyordu.
Ama Kasım içimi acıtıyordu ,
dokunuyordu, dokunduğu yeri
kurutuyordu. İnsan döktüğü yaprağı
unutmuyordu. Anılar vardı, anladıkça
yanardım . Bilmem bu kaçıncı kül
yığınım.
Mavi hayallerim artık siyah
k̶a̶l̶m̶a̶y̶a̶c̶a̶k̶t̶ı̶
Kaldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Mavra
Chick-LitBu sefer bana değil herkese özgü olacaksın belki ,bir satırda saatlerce kaybolan benle başkalarınıda etkileyecek hale gelirsek işte o zaman doğru yoldayız demektir
