Dünya kocaman bir hapishaneydi.
Ve insanlar üstüme sonbaharı kilitledi.
Eylül , Ekim biraz soğuk geçiyordu.
Ama Kasım içimi acıtıyordu ,
dokunuyordu, dokunduğu yeri
kurutuyordu. İnsan döktüğü yaprağı
unutmuyordu. Anılar vardı, anladıkça
yanardım . Bilmem bu kaçıncı kül
yığınım.
Mavi hayallerim artık siyah
k̶a̶l̶m̶a̶y̶a̶c̶a̶k̶t̶ı̶
Kaldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Mavra
ChickLitBu sefer bana değil herkese özgü olacaksın belki ,bir satırda saatlerce kaybolan benle başkalarınıda etkileyecek hale gelirsek işte o zaman doğru yoldayız demektir