Unuttuğum O Anı Hatırlamak

Ep-4

Aslında finali yazıp tek bölümlük hikaye şeklinde yayınlayacaktım. Normal hikayenin bölüm sayısı 5 olacaktı. Ben de sözümden döndüm ve hikayeyi bir tık daha uzatıp buradan yayınlamaya karar verdim.

Bu bölümü de YKS'ye girecek arkadaşlara ithaf ediyorum. Yarınki sınavda başarılaaar

Diğer bölümde görüşmek üzere:)

Keyifli okumalar!

***

Ginny Weasley öfkeden titriyordu. Harry'nin odasından çıktıktan hemen sonra gördüğü ilk şifacının kolundan tutup Harry'nin yanına getirmişti. Harry'nin uyuyup uyandıktan sonra yeniden her şeyi unutmasını sinirle ama bir o kadar da üzgünce dillendirmişti. Harry Potter ise sadece Ginny'yi izlemekle geçirdi ilk birkaç dakikasını. Öyle perişan görünüyordu ki, Harry; içinden bin bir duygu geçtiğini, kalbinin sıkıştığını hissediyordu. Kendi kendine mırıldandı.

O Ron'un kız kardeşi!

Hermione, şifacı geldikten sonra odadan çıkmıştı. Ginny'nin ne demek istediğini, Ginny şifacı bulmaya gittiğinde öğrenmişti. Harry'nin kanında herhangi bir zehir bulunmuyordu. Lanetle yaralanmamıştı ve unutma büyüsü uygulanmamıştı. Unutturma büyüsünün hiçbir yan etkisi değildi bu.

Odanın dışında dururken gördüğü yüz ile şaşkına döndü. Cho Chang elindeki iksir ile ona doğru yaklaşıyordu.

" Hermione" dedi neşeyle, " Harry'yi görmeye geldin demek?" dedi.

Hermione onun bir hayli neşesi yüzünden kaşlarını derince çattı. " Başka niçin burada olabilirim ki?" dedi. Sonra üzerindeki formayı gösterdi" Şifacılık okuduğunu bilmiyordum."

" Ah, evet, geçen yıl başladım eğitime. O yüzden duymamış olmalısın. Şimdi de stajyer şifacılık yapıyorum."

Hermione başını salladı. " Anladım" diye mırıldandı.

" Seni görmek çok güzel Hermione, şimdi içeri girip Harry'ye bakmalıyım."

"İçeride zaten bir şifacı var!"

" Evet, biliyorum. Zaten beni de Şifacı Watson çağırdı. İzninle" dedi, içeri girerken Hermione ona biraz daha bakmış olsaydı, alaylı ve neredeyse zafer dolu yüzünü görebilirdi.

***

" Bakın Miss Weasley. İnancınız olsun, elimizden geleni yapıyoruz."

Harry Ginny'nin parlak kırmızı suratını görünce meşhur büyüsünü yapmanın eşiğinde olduğunu fark etti.

"Harry'nin hatırlamamasına bakarsak demek ki o kadar da elinizden geleni yapmıyorsunuz demektir!" dedi Ginny Weasley, alev alev bakışlarını şifacıya dikti. Şifacı Watson, Quidditch'in en popüler kadın oyuncusunu ilk kez bu kadar sinirli görüyordu. Daha önce gazetelerde Yaşayan Çocuk ve Ünlü Aşkı Ginny Weasley adlı bir haberi okumuştu. Skeeter'e göre bu sadece Ginny Weasley'nin kariyerinde yükselmesi için bir oyundu. Oysa gerçeklik yüzüne çarptı, bu kesinlikle bir oyun falan değildi. Kızıl saçlı kadının karşısında biraz mahcup duruyordu. Yaşayan Çocuk'un neden unuttuğunu bir türlü saptayamamışlardı.

Kapının açılması ile odadaki herkes kapıya doğru baktı. Cho Chang uzun siyah saçlarını tepeden bir at kuyruğu yapmıştı. Yüzünde parlak bir gülümseme vardı. Dün Ginny, Cho'yu gördüğünü düşünmüştü ama yanıldığını sanmıştı. Oysa ki Cho Chang gerçekten de şifacı kıyafetlerinin içinde bir kuğu edasıyla içeri girdi.

" Oh, Şifacı Chang, burada ne işiniz var?"

Harry, Cho'nun ne dediğini duyamıyordu. Kalbi birdenbire hızlandı. Cho harika görünüyordu. Hogwarts'ın en popüler kızı yıllar içinde ne kadar da güzelleşmişti. Bir yanı umutsuzca neden Cho ile çıkmak yerine Ginny ile sevgili olduğunu düşünüyordu. Cho, konuşmasını bitirdi ve Harry'ye gülümsedi. Harry'nin midesi ters takla attı. Aynı zamanda korkunç bir ağrı kalbini deldi geçti. Ne olduğu hakkında en ufak bir fikri bile yoktu, gözlerini Cho'dan ayıramıyordu ama tüm vücudu sanki soğukta kalmış gibi donmuştu, oldukça rahatsız edici bir his sanki kanında geziniyordu. Ne olduğunu anlamadan elinde bir sıcaklık hissetti. Aşina olduğu, Harry'nin hatırlamadığı ama vücudunun hatırladığı bir sıcaklıktı. Gözlerini ilk önce elindeki küçük ele çevirdi. Elinin içinde neredeyse kaybolacak gibi duruyordu. Nasıl oluyordu da küçük bir dokunuşla tüm vücudu titriyordu? Gözlerini elini tutan kişiye yani Ginny'ye çevirdi. Gözlerinde hayal kırıklığını net bir şekilde görebiliyordu. Kahverengi gözleri sanki içini delip geçiyordu. O gözlere baktığında Ginny'nin ne hissettiğini anladı. Sevgilisinin yanında - hatırlamadığı sevgilisi- eski aşkını düşünüyordu ve Ginny incinmişti. Gözlerine daha fazla bakamadı, rahatsız edici bir histi gözlerindeki hayal kırıklığını görmek.