ozay | high

e l e v e n

"Yok, sizi deli dürtmüş!"
"Ya sus artık be adam sus! İki dakika yürüyeceğiz şurada alt tarafı!"

"Atakan seni serçe parmağımla savururum! Orman dediniz, keyif dediniz geldik. Daha doğrusu gelemedik, hala yürüyoruz!"

Batuhan sıkıntıyla sırtındaki çadırı kıpırdattı.
"Safa'ya katılıyorum, ben amele miyim bunu ben taşıyorum ya?"

"Ya ver bana be kardeşim, susacaksanız hepsini ben taşıyacağım." Metin homurdanarak Batuhan'ın sırtındaki çadırı almıştı.

"Fatma sırtımdan in! Benim etim ne budum ne ben taşıyorum seni ya?!"
"Çalış köle!"

Hilmi, Ecem'in sırtına atlayan Fatma'yı belinden tutup indirdi aşağı. Ecem rahat bir nefes alırken bir yandan da hala mırıldanıyordu.

Önde yürüyen Cihan arkasına dönüp gözlerini devirdi.
"Çocuk gibisiniz çocuk!"

Ozan bir süre sonra ekibin homurtularından bıkmış, biraz daha geriden yürüyordu.
Bunu gören Ayşegül olduğu yerde kalarak onu bekledi.

"Yoruldun mu? Sırtımda taşıyayım mı?"
Ayşegül'ün alayla söylediği şeye gülerek göz deviren Ozan yanında yürümeye başladı.
"Yok, keyfim yerinde."

"Aaa ne hoş Ozan bey! Nedir sebebi?"
"Bilmem, ekibi izleyince mutlu oluyorum. Homurtularından kaçmak için arkadan yürürken fark ettim. Hem tatil yapacağız bir kaç gün de olsa."

Ayşegül, Ozan'ın çekimlerden dolayı çokça zayıfladığını fark etmişti. Uzun boylu, kalıplı olsa da yorgunluktan yıpranmıştı.
"İyi gelecek eminim. Hem şu salaklara bak!"

Ayşegül'ün eliyle gösterdiği yere baktığında Ecem daha yeni kurtulmuşken yine onun sırtına atlayan Fatma'yı gördü.

"Ozan bey, Ayşegül hanım! Danışmaya lütfen!"
Cihan'ın sesiyle birbirlerine bakıp ekibe yetiştiler.

"Ne oldu abi?"
"Çadırları konuşuyorduk, sonra sıkıntı çıkarırsınız. Dışarda yatarsınız."

Ezgi Ayşegül'ün omzuna elini atarken konuştu.
"Sen, Ecem, Fatma diyoruz."
"Süper!"

"Nereye sığacaklar üç kişi?"
Fatma Hilmi'nin söylediğiyle gözlerini kısarak ona döndüğünde Safa arkadan sela okumaya başlamıştı bile.
O onu kovalarken diğerleri gülerek izliyordu onları.

"Ben nereye yerleştim?" dedi Ozan.
"Sen Hilmi hayatta kalırsa onlasın."

"Yalnız kaldım desenize." dedi Ozan sırıtarak.
Hilmi'nin bağırışları onları daha da güldürüyordu.

—

"Elinin ayarına başlayacağım Ozan he!"
Hilmi zaten yorulmuştu, üstüne çadırı kurmaya çalışmaları -ama sadece çalışmaları- onu daha da çok yoruyordu.

"Hilmi ben bir şey yapmıyorum!"
"Sorun da o zaten Ozan!"

Yanlarına döndüklerinde kızların çoktan kurduğunu gördüler.
"Yardım lazım mı beyler?" dedi Ecem alayla.

"Dalga geçme."
Ozan bozuldukça daha da gülüyordu karşısındaki kız.

"Lan Ozan tutsana DAR LAN DIM!"
"Biri Ozan'ı alsın oradan, Hilmi'nin karadeniz damarı ortaya çıkıyor."

Kızlar Ozan'a karşı bir kalkan olarak onu yanlarına çekerken, Metin ve Batuhan onların çadırlarını kurmaya geldiler.

"Heh oldu işte! Beceriksizler!"

"Çadır bozuktu, size gelince düzeldi." dedi Hilmi, nefretle çadıra bakıyordu.

"Bence direkt Hilmi bozuk?"