Kabanata 10

2 1 0
                                    

Thank you for the support you've given me. I know I'm lack of experiences but please bear with my errors and typos. Happy reading! 🧡

Kabanata 10

Nagising ako sa ospital as I expected nakaalalay agad si mama ng makita akong magising. Bakas sa mga mata niya ang pag-aalala na pinagsisisihan kong ginawa ko. Kung may iba pang paraan hinding-hindi ko siya pag-aalahanin ng ganito.

"Do you want to eat?"mom ask sweetly. She's so caring.

Pagkagising ko agad-agad niya kong niyakap na para bang mawawala ako sa kanya. Hindi ko nakita si dad ng tinanong ko si mama may inasikaso lang daw.

Pano kung bumalik yun dun knowing dad. Tama pa bang nagpanggap akong nahimatay kung malalaman din naman pala nila.

"An apple will do mom."mahina kong sagot.

Lumilipad pa rin ang isip ko. Saan nagpunta ang Garcia family after? Ininterrogate pa ba ni dad, siya? Did he tell him the truth? Sana walang ganung nangyari.

Scenarios are kept playing on my head nakakabaliw. Dapat pala hindi himatay ang ginawa ko nakatulog pa tuloy ako ni hindi ko namalayang sinakay ako sa sasakyan. Inabutan ako ni mama ng slice apple at walang ganang kinain yun.

Favorite ko ang apples especially yung balat niya lahat kasi ng nutrients nandon. Pero ngayon, di ko ata kayang kumain ng hindi nalalaman kung asan si dad.

"Mom." mahina kong tawag kay mama.

"Yes, do you need anything? Do you want me to buy you something?"she asked sweetly ng may bahid ng pag-aalala.

Ngumiti ako at umiling nakahinga naman siya ng maluwag. At tinanong pa rin ako ng mga kailangan ko.

"Mom, where's dad? Did he...hmm?" hindi ko matuloy-tuloy ang sasabihin ko dahil sa kahihiyan.

"He's on his way. May inasikaso lang siya." she assured me me with a smile.

Dapat bang kumalma ako. Hindi naman siguro nangyari ang iniisip ko. Sana. Makapag-alala naman ako parang nakapatay ako a. Pero ano kasi. Napahawak ako sa ulo ko mahihilo ako sa mga naiisip ko, hindi na tumutugma.

Napatayo naman si mama sa pag-aakalang may masakit sa'kin. I give her an assurance that I'm okay. Sinabi kong gusto kong matulog.

"Mom, tell me. Hindi bumalik si dad sa school diba?" pangungulit ko pa. Hindi ako mapakali hanggat hindi ko nalalaman kung anong nangyari kanina.

"Hindi anak, may emergency meeting siya at pabalik na siya rito." malambing niyang sabi.

Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya. Humiga na ako ng maayos at pumikit. Sa wakas, hindi nila nalaman.

"I heared what happen kahapon, okay ka na ba?"agad na tanong ni Marione pagkapasok ko sa room. Nagsilapitan naman sina Serene at Julianna. Nginitian ko muna sila at naglakad sa designated chair ko.

"I'm fine girls, thanks." nakangiti kong sagot sa tanong nila.

Pinalibutan pa nila ako na para bang makikipagtsismisan ako sa kanila. Nakalimutan ba nila na ayoko nun. Tumaas ang isang kilay ko sa paraan ng mga titig nila.

His Property (ONGOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon