Król Lew | Kopa

Rozdział 7 - Sekret pozostanie sekretem

To był bardzo uroczysty dzień dla wszystkich mieszkańców Lwiej Ziemi. Królewska para miała bowiem ukazać publicznie wszystkim swoim poddanym ich pierworodne dziecko - księcia Kopę. I choć pora była wczesna, ogromne czerwone słońce już prażyło, oświetlając niekończący się pochód, który ciągnął się aż do miejsca uroczystości. To właśnie pod Lwią Skałą, wszystkie zwierzęta z afrykańskiej sawanny zebrały się aby uczestniczyć w tym uroczystym spotkaniu z okazji narodzin Kopy. Sucha ziemia dudniła pod nogami stada słoni, które trąbiły radośnie, krocząc z powagą w tumanach pyłu. Za nimi wdzięcznie kołysała się długie szyje żyraf, dalej szły gepardy, zebry i nosorożce, a nawet kolorowe ptaki śmigały po niebie unoszone prądami powietrza. Nawet najmniejsze stworzonka maszerowały lub pełzały z mozołem, usiłując nadążyć za większymi braćmi. Każdy, od najdrobniejszej mrówki do majestatycznej żyrafy chciał uczestniczyć w tym wielkim święcie. Wszyscy wydawali się szczęśliwi, szczególnie nowo upieczeni rodzice, Simbę zaś przepełniała ogromna duma oraz nadzieja związana z jego synem.

DZIEŃ WCZESNIEJ – PÓŹNE GODZINY WIECZORNE

Simba stał na skalnym występie, ze wzrokiem skierowanym przed siebie, będąc przy tym głęboko zamyślonym. W oddali widać było nadchodzącego doradcę, mędrca i szczerego przyjaciela króla – Rafikiego.

Wiem, że być może to nie odpowiednie miejsce, ani pora na takie wyznania, jednakże muszę królu zakłócić twój nocny spokój. Jest pewien sekret, który muszę ci wyznać, a który to przed laty wyznałem twojemu ojcu, a teraz przyszła kolej na ciebie. – wyznał Rafiki

- Rafiki, mów proszę co to za sekret. – niepewność zagościła w sercu króla

- Przykro mi to mówić, ale ten sekret stanie się także i twoim brzemieniem... Wiele lat temu, za panowania jednego z dawnych władców Lwiej Ziemi tę piękną i żyzną krainę napotkał ogromny kryzys, po porze suchej miała nadejść mokra, jednak jej przyjście opóźniało się. To zaburzyło odwieczny krąg życia i przyczyniło się do niesnasek wśród zwierząt. Gdy poziom wody stale się obniżał lwi król postanowił udać się do pobliskich królestw, aby razem zaradzić temu kryzysowi, jednak nie udało im się rozwiązać problemu. Kiedy myśleli już, że to koniec, pewna leśna słonica - Sawa zaoferowała im pomoc, w zamian jednak zażądała od każdego z nich jednej rzeczy, tego co jest im najdroższe - pierworodnego dziecka. Żaden z nich tego nie chciał, ale na szali ważył się los każdej z krain oraz wszystkich ich mieszkańców. Z ciężkim sercem zgodzili się na to przymierze i dali słowo Sawie, że oddadzą swoje dzieci, by jako przedstawicie każdego z sześciu wielkich królestw pełnili wartę nad kwiatem. Sawa mówiła prawdę, magiczny kwiat sprawił, że woda znów wypełniała koryta rzeki Zuberi królowie musieli więc dotrzymać obietnicy i powierzyć jej swoje lwiątka. Naszemu władcy nie przyszło to łatwo, bowiem gdy udał się w podróż by znaleźć jakiś sposób na przywrócenie wody w krainie jego żona była jeszcze w ciąży. Gdy wrócił ujrzał syna po raz pierwszy, a już za chwilę miał się z nim pożegnać na zawsze. Lewek był jeszcze tak młody, że jego matka nie odpuszczała go choćby na krok. Lwicę i lwiątko łączyła szczególna więź, która stała się jeszcze silniejsza w czasie nieobecności ojca i mężą, ponieważ mieli tylko siebie nawzajem. Im bardziej lwica tęskniła za mężem, tym więcej miłości przelewała na swego syna. Lwi władca to widział i wiedział, że gdy oświadczy żonie na co się zgodził ona nie pozwoli oddać mu syna. Postanowił więc wykraść go w nocy, gdy lwica będzie spać. To co stało się później nie śniło się mu w najgorszych snach. W krótce po zaginięciu lwiątka jego żona zmarła z rozpaczy za swym synkiem, a on nigdy nie zdobył się na odwagę wyznać jej prawdy. O tym co wydarzyło się rzeczywiście powiedział tylko jednej osobie – swojemu doradcy. Rozkazał mu dotrzymać sekretu, by nikt nie dowiedział się o tym jak wykradł własnego syna, by w zamian myślano, że został porwany, czyniąc tak tylko dlatego by dotrzymać danego słowa, które uznawał za święte.