البارت الثاني والعشرون
من رفيقتى الى الجنه ل
فريده ابوالفضل
-حبيبه بصدمه؛ ياقوت 😳
-ياقوت)اخت حبيبه): ايوه زفته
ايه القرف اللى انتى لابساه ده
-حبيبه بتوتر: هفهمك اما نرجع البيت بس انتى ايه اللى بتعمليه هنا؟
-ياقوت: مفيش كنا جايين نزور واحده صاحبتنا فشوفتك هنا
المهم لينا حساب اما نرجع
-حبيبه: تمام
*ياقوت و صحابها مشيو
-حياء: احم طب مش يالله ولا ايه انا مش حاسه برجلى😹🥳
-حور: اها وانا كمان يالله
*مشيو و كل واحده رجعت بيتها
&عند حبيبه
اختها رجعت البيت و دخلتلها
-ياقوت: ممكن افهم بقا ايه السخافه اللى حصلت النهارده دى وايه لبس الشحاتين اللى كنتى لابساه ده والناس البيئه اللى كانو معاكى دول مين
-حبيبه ببرود: اقعدى يا توتا وانا هفهمك علشان ممكن تساعدينى
-ياقوت: مش فاهمه
-حبيبه: انتى عارفه ان انا مستحيل البس اللبس ده وانتى عارفه انى بحب على من وقت ما رجعت مصر وانا بحاول اخليه يقرب منى
قربت من اخته البيئه دى عشان اخليه ينتبهلى لكن هو ولا هنا لان شخصيته معقده. فانا بقا فكرت ليه مابقاش معقده لحد ما اكسبه
و عشان اكسبه لازم اكون زيه يعنى مع العيال البيئه دى لان اخته معاهم وهو اكيد هياخد باله منى المره دى
-ياقوت: طب مش خايفه يكشفوكى ويعرفو انك بتمثلى عليهم؟
-حبيبه بسخريه: وانتى مفكره انهم ماعرفوش
-ياقوت: مش فاهمه قصدك
-حبيبه: قصدى انى شوفت حياء لما كانت اسراء معترضه على انضمامى ليهم و شكيت فيها علشان كده عملت حجة انى هروح اخد فلوس من بابي بس قبل ما اروح وقفت و سمعتهم وهما بيقولو انهم هيخلونى زيهم فعلا
ثم اكملت بسخريه: اغبيه مايعرفوش ان مهما يعملو هيفضلو جهله زي ما هم
-ياقوت: طيب طالما عرفو انتى ايه اللى خلاكى تكملى
-حبيبه: لانى هجاريهم فى اللى بيعملوه واثبتلهم بقا انى اتغيرت وانى يا عينى ندمت لحد ماا اقرب منهم واقدر اخد على وبعدين هعرفهم مقامهم كويس
-ياقوت: انتى اكيد اتجننتى
مستحيل تكون دى افكار واحده عاقله
وانا مستحيل اساعدك فى حاجه زي دى
ومضطره اقول لبابا عشان يوقفك عند حدك سورى
-حبيبه بسخريه: لا سورى انتى يا توتا بس لو فكرتى حتى تقولى لحد ساعتها مصر كلها مش بس بابي هيبقى عنده علم بعلاقتك بحازم ابن الجناينى
