𝐏𝐎𝐑𝐍 𝐒𝐓𝐀𝐑𝐒Ⓥ

7.

●მე გაგიხსენებ, როგორც ანგელოზს,
წლები გავა და გავალ სახლიდან,
მაგრამ , ის ჩემი სევდის ნაწილი,
კვლავ აქ დარჩება წასვლის წამიდან.

●შენი სიცილი, თვალები შენი,
სამოთხისებრი ფიქრები ძველი,
ვერ დაგივიწყე, ვეღარ შევძელი,
იმაზე ვფიქრობ, კიდევ შეგხვდები?

●გამივერანდა გონება, სული,
შენგან განდევნილს არაფერი მაქვს,
მოდი, დაბრუნდი, გამივსე გული,
მე მხოლოდ შენი სიყვარულის მწამს!

●მოხვალ, ნეტავ კი? ან თუ არ მოხვალ,
ვისღა ველოდო, რა დამრჩენია,
მშვიდობით , ჯიმინ, ჯონგუკი მიხვდა,
რომ შენზე კარგი არაფერია..

●მალორა●

●●●●

ადამიანები გზა აბნეულ ცხოველებს ვგავართ ამ სამყაროში. მათგან არაფერი განგვასხვავებს, გარდა იმისა, რომ შეგვიძლია სწორი აზროვნება და ლოგიკური გადაწყვეტილების მიღება. ხანდახან, იმდენად სწრაფად ხდება ყველაფერი, რომ დაფიქრების გარეშე ვიწყებთ მოქმედებებს და შემდეგ   ვაანალიზებთ ,რომ სხვა გზა არ იყო, სხვა გამოსავალი არ არსებობდა. სწორედ ამიტომ, ვგავართ გზა აბნეულ ცხოველებს, რადგან სამყარო იმდენად დაუნდობელია, რომ ბოლოს და თავს ვერასდროს გავუგებთ. ერთადერთი, რაც შეგვიძლია, რომ სამუდამოდ შევინარჩუნოთ - საკუთარი თავია და მასაც ძალიან ხშირად ვკარგავთ. თუმცა გარკვეულ მომენტებში ვპოულობთ კიდეც , მაშინ, როდესაც ლაბირინთს გავივლით და თავისულფებას მივაღწევთ. გზა აბნეულები ყველა კუთხესა თუ მხარეს ვედებით, ყველა ხერხს ვსინჯავთ, რაც უფრო მეტად ვიტანჯებით, მით მეტად დიდი შვება გველის ლაბირინთის ბოლოს. გზა აბნეული ცხოველები ადამიანებად ვყალიბდებით, ამდენი ცდისა და სირბილის შემდეგ ვაღწევთ გასასვლელს და ვხვდებით, რომ თამაში არ დასრულებულა, მაგრამ ძლიერები ვართ, ჭკვიანები, შეგვიძლია ატანა, მიტევება, შეყვარება და ყველაზე მთავარი - საკუთარი თავის სიყვარული.