My best friends' brother

~Chapter 8~ Sneak out bitches (μέρος 1ο)

Κ:"Βγες τώρα έξω γιατί-"

Σχεδόν κόλλησε το μισόγυμνο σώμα του πάνω στο δικό μου"Δεν έχεις καταλάβει ακόμη, πως δεν δέχομαι εντολές από μικρά κοριτσάκια;"

ΜΙΚΡΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ; Οκευ αγορίνα κάτσε και θα δεις.

Κ:"Ώστε δεν δέχεσαι εντολές ε;" ψιθύρισα ενώ μείωσα την απόσταση μεταξύ μας.

Η:"Ο-ορίστε;"ψέλλισε.

Κ:"Εσύ δεν το είπες μόλις;" αποκρίθηκα με ένα μειδίαμα.

Η:"Ναι αλλά δεν περίμενα να αντιδράσεις έτσι." χαμογέλασε πίσω αυτή τη φορά και πλησίασε το σώμα του στο δικό μου λίγο πιο πολύ.

Κ:"Και πολύ καλά έκανες." αναφώνησα και τον κλώτσησα χαμηλά, σχεδόν στα γεννητικά του όργανα.

Πήδηξα έξω απ' το μπάνιο, άρπαξα την πετσέτα μου και άρχισα να τρέχω, για τη ζωή μου, προς το κάτω σπίτι.

Η:"ΚΑΤΑΛΙΝΑΑ. ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΙΑΣΩ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ."

Έφτασα χαχανίζοντας και προσπαθώντας να βρω την ανάσα μου στο δωμάτιό μας.

Ε:"Τι έγινε ρε κοπελια; Τι είναι τόσο αστείο και βασικά γιατί έτρεχες με τη πετσέτα;"

Κ:"Τίποτα μωρέ απλά ξέχασα να πάρω την μαλακτική μου και γύρισα να την πάρω." πέταξα την πρώτη βλακεία που μου ήρθε στο κεφάλι.

Ε:"Και γιατί γέλαγες;"

Κ:"Ήμουν ενθουσιασμένη που θα τη χρησιμοποιούσα είναι καινούρια γι'αυτό."

Ε:"Κάτα μου να το κοιτάξεις αυτό, δεν νομίζω πως είναι φυσιολογικό." χαζογέλασε.

Κ:"Ναι ναι. Τέλος πάντων τι θα βάλεις σήμερα το βράδυ;"

Ε:"Μάλλον το μαύρο, μακρύ εκείνο που είχα βάλει στα γενέθλιά σου θυμάσαι;"

Κ:"Αυτό το υπέροχο φόρεμα που έχει έξω τον ώμο και δεν ξέρω γιατί δεν είναι στην ντουλάπα μου ακόμη;"

Ε:"Χαχα ναι αυτό."

Κ:"ΑΥΤΟ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ."

Χ:"Και γω τι θα βάλω;" είπε με ένα puppy face η Χριστίνα.

Ε:"ΡΕ ΧΑΖΟ ΕΙΣΑΙ; Σχεδόν έμεινα στον τόπο. Από πού ξεπετάχτηκες εσύ;"

Χ:"Στέκομαι εδώ και πόση ώρα τώρα, αλλά άμα δεν μιλήσω με γράφετε κανονικότατα."

Κ:"Ε ήμασταν απορροφημένες στο ψάξιμο των ρούχων που θα βάλουμε."

Χ:"Και εμένα με αφήσατε στην απέξω, όπως πάντα."
*κάνει υπερδραματικό πρόσωπο*