My best friends' brother

~Chapter 12~ Τομ & Τζέρι

"ΚΑΤΑΛΙΝΑΑΑ!"τον άκουσα να φωνάζει καθώς απομακρυνόμουν από κοντά του.

Του άξιζε αυτό. Όμως τώρα τι κάνουμε.

Τι εννοείς τι κάνουμε; Γυρνάς πίσω, ζητάς συγνώμη και-

ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΏΜΗ; Α δεν θα τα πάμε καλά φωνούλα. Αυτός ο μπαμπουίνος ούτε να τον κοιτάξω δεν αξίζει. Πόσο μάλλον να του ζητήσω και συγγνώμη από πάνω.

"Μικρή τσακίσου και έλα εδώ έχεις δουλειά να κάνεις. Εκτός αν θες να ακυρώσουμε το συμβόλαιο."

ΑΑΑΑ!

"Λέγε τι θες και γρήγορα να τελειώνουμε." Αναφώνησα.

"Α α α." κούνησε τον δείκτη του στο πρόσωπο μου. "Δεν θέλω τέτοια γιατί-"

"ΞΕΡΩ. Ξέρω." μούγκρισα.

"Λοιπόν... Αρχικά θα μου φτιάξεις ένα ωραιότατο και περιποιημένο πρωινό, στη συνέχεια θα πλύνεις και θα απλώσεις τα ρούχα μου, σα καλή νοικοκυρούλα που είσαι, μετά θα τα σιδερώσεις και άντε επειδή είμαι στις καλές μου, θα σε αφήσω να τελειώσεις για σήμερα καθαρίζοντας το δωμάτιό μου."

ΚΡΑΤΑΤΕ ΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΦΟΝΟ.

"ΤΙ ΛΕΣ ΒΡΕ ΜΠΑΓΛΑΜΑ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΝΕΘΕΣΕΣ ΟΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΕΣΥ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΔΕΚΑ ΧΡΌΝΙΑ!"

ΕΜ ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΧΤΗΚΕΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ.

ΝΑΙ ΡΕ ΦΩΝΟΥΛΑ ΑΛΛΑ-

ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΣΚΑΓΑΤΕ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΥΟ ΤΑ ΒΟΥΡΛΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΤΙΣ ΒΛΑΚΕΊΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΣΟΥΝΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΣΗ.

Οκευ δε μπορώ να πω έχει και ένα δίκιο.

Τελικά όμως:

"ΟΠΩΣ ΘΕΣ... βλήμα."

"Το άκουσα αυτό."αναφώνησε καθώς απομακρυνόταν.

"Το αΚοΥσΑ ΑυΤο."επανέλαβα κοροϊδευτικά σιγανά μορφάζοντας.

"Και αυτό." επιβεβαίωσε.

ΗΡΕΜΑ ΚΑΤΑΛΙΝΑ ΗΡΕΜΑ.

.
.
.
.
.

Επιτέλους τελείωσα με τις κωλοδουλειές που μου ανέθεσε αυτό το σιχαμερό σκουλίκι. Αυτό το ζώο ούτε ένα ευχαριστώ δε μου πε, που μέχρι που του σέρβιρα και το πρωινό στο κρεβάτι.