"Büyüdükçe yaşamak için olan nedenlerim zamanla tükendi her zaman gözlerimin ışıldadığını ve geleceğimin çok parlak olduğunu söyleyenler bile artık ölü gibi baktığımı somurtmayı bırakmamı yoksa evde kalacağımı söylerlerdi daha sonra çok fazla sorgulamaya ve düşünmeye başladım herşeyde bir anlam arıyordum benim için her şey olan duygular anlamsız gelmeye başlamıştı mutluluk , üzüntü , acı , aşk hepsi anlamını yitirmişti sonra daha fazla sorgulamaya başladım duyguları anlamaya çalışıyordum yavaş yavaş gülümsemem solmuştu her gün her gün neden yaşıyorum , yaşamak için bir sebebim yok diye kendimle kavga ediyordum ölüm korkum yoktu artık bu sefer ölmek için bir neden aramaya başladım ama yoktu ne ölmek ne de yaşamak için bir sebebim yoktu sonra ..... sonra seninle tanıştım bana yaşamak için bir sebebim olması gerekmediğini söyledin - yine de bir sebebin olması gerekiyorsa o zaman benim için yasa olur mu ? - bana bu sözleri söylediğinde kalbimde hiç hissetmediğim büyük bir acı hissettim uzun zaman sonra ilk defa ağlıyordum soramamıştım neden diye soramamıştım ama şimdi ben ölüyorum vücudum gün geçtikçe iflas ediyor kurtulma şansım yok seninle tanışalı ve yaşamak için bir nedenim olalı 1,5 yıl oldu teşekkürler bana yaşamak için bir neden verdiğin için umarım ben gittikten sonra geri kalan hayatında mutlu olursun yaşamak için nedenini kaybetmezsin bir gün yaşamak için nedenini kaybedersen - benim için yaşa olur mu ? - "
