Yakut Melek ve Safir Şeytan || Birinci Kısım ||

18.

Frisk'in gözünden

Ertesi gün kendimi daha enerjik hissediyordum . Ben , Sans , Alphys , Undayne ve Mettaton ile yürüyüş yapıyorduk . Bu sıradada bende ona bütün gerçekliği  anlattım. Dün olan baş dönmemi , rüyamda olan şeyleri ve planımı anlattım.

Planım bariyere gidip konuşmaktı. Çünkü artık zamanı gelmişti.

Her şeyi anlattıktan sonra bana bakan şaşkın yüzlere baktım. Kimse bir şey söylemiyordu . Sadece bana bakıyorlardı.

Birden Sans durdu ve bana ciddi bir yüzle baktı.
"Hayır. " dedi ciddiyetle. Ona şaşkınlıkla bakıp bir süre sessiz kaldım.

"Sans lütfen bana bir şans ver . Her şey çok güzel olucak." Dedim.
"Hayır olmayacak  . Sen çıldırmış olmalısın. Ya oradan hayatta çıkamazsan.  Ya orada kararlılığını kaybedersen.  Ya . . .  Ya. . . Ya seni de kaybedersem." Dedi Sans bana yalvaran gözlerle bakarken.

Onun ellerini sıkıca tuttum ve konuşmaya başladım.
"Bak , hiçbir şey olmayacak ben bana bu kadar iyi davranan kişiler bulmuşken onları terk etmeye pek niyetim yok. Ama eğer burada kalırsam bu beni daha da öldürür.  Merak etme ben bunu yapıcağım ve yıldızları beraber izleyeceğiz. Sana söz veriyorum." Dedim .

Sans bana gülümsedi ve bana sarıldı.
"Pekala . Sana güveniyorum . Lütfen dikkatli ol." Dedi. Ona gülümsedim ve yanağına bir öpücük kondurdum. Sans hafifçe mavi olurken saraya geri dönmeye başladık.
Saraya geldiğimizde karşımda Flowey , Chara , Asgore ve Torieli gördüm. Anlaşılan Flowey beni duymuş ve hemen yetiştirmişti. Ben bir adım öne atarken onlar geri çekildi.

İçeri tamamen girerken beyaz hareket eden bir şey fark ettim. Bariyeri. Fısıltılar her tarafımı sarmıştı.

"Demek her şeyi değiştirecek insan bu "
"Bir yetim mi bizi yenicek ? "
"Zavallı"

Ve böyle giden bir çok söz. Bariyere doğru yürüdüm ve ellerimi bariyere yerleştirip kaynağı aradım. Sıcak bir duygu ama bir o kadar da yumuşak .
Kaynağa ulaştım . Onların dağıldığını hayal ettim. Çığlıklar . Çok güçlü . Canımı acıtıyor . Dayanamıyorum.
Tam vazgeçmek üzereydim ki aklıma Sans'ın sözleri geldi. 'Ya senide kaybedersem' . Hayır . Birden hissettiğim bir güçle daha sert baskı uyguladım. Birden geri savruldum.

Gözlerimi açtığımda simsiyah bir yerdeydim . Altı tane ruh bana sinirle bakıyordu. Tam kaçmak için hazırlanmıştım ki beni köşeye sıkıştırıp kaçmamı engellediler.

"Bunu ödeyeceksin seni dönek ." Dedi sarı olan ruh. Bana doğru son hız gelirken yanımdan bir şey hızlıca geçti. Baktığımda ise başka sarı bir ruh gördüm.

"Sen kendi ruhuna koş . Biz bunları hallederiz ." Dedi sarı ruh ve karşısındakini patlattı. Sevinç çığlıkları atarken bir erkek çocuğu karşımda beliriverdi.

Koşmaya devam ettim . Açık mavi bir ruh bana ip atıyordu . Arkamdan bir tane gelip onu bağladı ve patlattı. Utangaç bir kız çıktı.

Koşmaya devam ediyorum mor ve koyu-mavi ruhlar bana doğru geldi. Bana bir şeyler fırlatmaya çalıştılar . Aynı renkler kurtardı. Koyu-mavi çığlık atarken diğerinin ne yaptığı belli değildi. İkisi de patladı. Mor olan oldukça olgun ve bilgin görünümlü bir çocuk oldu. Koyu-mavi ise bir balerin kıyafeti giyen bir kıza.

Koşuyorum . Garip toplar üzerime geliyor . Yeşil tavalar engelliyor.
Tavaların sahibi konuşuyor .
"Demek yemek yapmayı seviyorsun. Hadi yapalım. " dedi ama ne yaptığını göremedim. Sadece yanımdan uzun saçlı bir kız geçti.

Koşmaya devam.  Turuncu bir ruh daha bir şey yapamadan engellendi. Karşımdaki çocuk bana gülümsüyordu. Ona geri gülümseyip kırmızı ışığa doğru koştum.

Ama tam gelmiştim ki bir bağrış her şeyi durdurdu.
"YETEEER "  dedi ses. Kırmızı ışık daha da büyüdü ve sonunda karşıma tamamen çıktı.

"Demek kararlı insan sensin . Açıkçası etkilendim. İyi dövüşüyordun ama anlamıyorum . Neden . Neden bu yalancılara yardım ediyorsun. Neden insanlara ihanet ediyorsun. Anlamıyorum." Dedi bu kırmızı ışık karşımda güzel bir kadına dönüşürken.

"Ben anlamıyorum . Ama seni buradan güvenle çıkartabilirim . Kimse zarar görmez . İnsanlarla yaşamına devam edersin. Bunu yapmana gerek yok. Lütfen

BENİ ÖLDÜRME!!!!!" Dedi kadın bana bakıp ağlama krizine girerken.

Ona bir kaç adım yaklaştım ve kollarımla onu sarmaladım ve kulağına fısıldadım.

"Çünkü kimse acı çekmeyi hak etmez. Bana yapılan davranışları başkalarına yapmak çok yanlış. Ben bu gerçeği burada durarak anladım. Sana da nasıl bir yalan söylediler bilmiyorum ama sen ezilen bir lideresin. Sadece gücün için lideresin.  Buna gerek yok.
Bak , seni öldürmeyeceğim ama karşılığında bir şey yapacaksın. Bariyeri kırıcaksın canavarlara ikinci bir şans tanıyacaksın ve en önemlisi ise . Her zaman kararlı kalacaksın ." Dedim .

Kadın bana sarılıp ağladı . İçini boşaltmasına izin verdim . Yalanlara inanacak kadar saf bir büyücü.  Tıpkı benim gibi. . .

Kadın yavaşça ayağa kalktı ve bana gülümseyip konuşmaya başladı.

"Teşekkürler insan Frisk. Kehanetimi duyup yardım ettiğin için. Sana küçük bir hediye vermek istiyorum. " dedi ve şekli bozulmaya başlarken konuşmaya devam etti.
"Ruhumu al . Bir gün ihtiyacın olucak gibi duruyor . Ama lütfen o günün geldiğini hissettiğinde iyi düşün. Tek bir şansın var." Dedi ve içimi garip bir sıcaklık kaplarken son gördüğüm şey beyaz bir parlaklık ve bir çatırdama sesi.

*BARİYER YOK EDİLDİ*

"Frisk? " "Frisk beni duyuyor musun?"
"Serseri, eğer uyanmazsan sana bir daha mızrakla atış falan yaptırmam."
"Cidden mi Undayne aklına başka bahane gelmedi mi ?" "Hey beni suçlama !!"

Neler oluyor ?
Yavaşça gözlerimi açtım . Etrafa bakındım . Görüntümün düzelmesi için bir kaç kez göz kırptım . Tamamen her şey düzelince herkesin bana baktığını gördüm.

"Neler oluyor ? Yoksa başaramadım mı ? " dedim gergince.
Sans'ın o nazik yüzünü görmek bir an gerilmeme neden olsa da hemen gülümsemeye başlayıp. Cevap verdi.

"Kendin gör. " dedi ve beni ayağa kaldırıp dengemi sağlamama yardımcı oldu.
Bariyerin olduğu yerde şimdi bir koridor vardı. Oradan yürümeye başladık .

Yürürken ben sarı bir ışık görmeye başlamıştım bile. İlerledikçe büyüyen ışığa gittik ve birden bizi karşılayan şey bir gün batımı oldu. Herkes dışarı çıkıp güneşin batışını izledi .

"Annem haklıymış . Cidden büyüleyici . " dedi Sans yanımda gülerken.

Ona şevkatle baktım ve sarıldım.
Oda sarılmaya karşılık verirken konuştu.

"Keşke oda bunu görebilseydi." Dedi Sans .
Ona daha sıkı sarıldım ve konuştum.
"Görüyorlar zaten. Yukarıda seni izliyorlar. Şu anda seni şu şekilde görmek ise en büyük mutlulukları." Dedim.

Sans başını kaldırdı ve gülmeye başladı. Ben de ona eşlik ederken bana baktı ve .
"Gerçekten de sözünü tuttun. Geri döndüğüne sevindim. " dedi. Ona bakıp gülümsedim.

"Her zaman . Ve tutmaya da devam edeceğim." Dedim ve sonra gece olana kadar da kimse çıt dahi çıkartmadı.

Taa ki bütün halk dışarı çıkıp gerçek yıldızları görene kadar.

Ve o gece sadece yıldızları izleyerek geçirdik.

=================================

BİRİNCİ KISIM SONU