intihar

49 9 2
                                    

Yine gece boyunca  uyuyamamıştım rüyalarımda sürekli iki şey görüyordum: birincisi sürekli Esatı öldürdüğüm anı ikincisi ise Esatın sürekli beni yanına çağırmasını.
Yatakta döndüm durdum uyuyamıyordum etrafıma baktım geldiğimden beridir odamdaki eski kitaplığımın içine bakmamıştım yerimden kalkıp eski çalışma masamın önünde durdum Tarkan çıkarmalarına baktım bir zamanlar ilgimi çeken şeyler şimdi gülümsetmiyordu bile ellerimle  hepsini söktüm . Sadece onları değil odadaki bütün posterleri söktüm bunlar bir zamanlar mutlu oluşumu hatırlatıyordu ve bu benim hiç hoşuma gitmiyordu . Kitaplıktaki her şeyi boşaltıp çöpe attım sadece kilitli çekmece kalmıştı mutfaktan bıçak getirip kilidini açtım çekmeyi tamamen çıkarıp yere oturdum içinde ; lise kravatım , günlügüm , arkadaşlarımla olan fotoğraflarım , lisede kullandığım kalemlerim vardı.
Günlüğümü açıp okumaya başladım.

Sürekli ileride asker olmak istememden , arkadaşlarımın yaşadığı aşklarından , gün içinde yaptıklarındam bahsetmişim.  O zamanlar aşka inanmazdım herkesin sevgilisi vardı benim ise içimde sadece askerlik aşkı vardı , evet asker olmuştum  ama aynı zamanda  kendi aşkımın katili de olmuştum keşke aşka hiç  inanmayıp Esata bunu yapmadaydım şimdi ben mesleğimle mutlu , Esat ise yaşıyor olurdu .

Çöpleri hepsini toplayıp çöpe attım odaya geri döndüğümde içeride Esat vardı . artık şaşırmıyordum onun hayalini sürekli görüyordum hayali ile konuşuyordum ama bu sefer konuşmayacaktım , yatağıma geçip oturdum hayali hala karşımdaydı bana bakıp gülümsüyordu hayal olsa bile çok güzel gülümsüyordu. "berna benimle konusmayacak mısın " dedi hayal bile olsa sesini duymak mükemmeldi ama ona cevap vermeyecektim bu normal insanların yaptığı bir şey değildi bende yapmayacaktım. " berna sesini çok özledim " dedi bir an gerçek mi diye düşünmedim değil ama olamazdı onu toprağa ben gömmüştüm hayali gekip yanıma oturdu gülümsüyordu hala
O gülümserken ben ağlıyordum keşke demekten çok sıkıldım ama keşke gerçek olsaydı " berna ağlama ben burdayım işte " dedi hayır değildi
" sen gerçek degilsin sana inanmıyorum " dedim konuşmayacaktım ama tutamadım kendimi " bana inanmıyor musun " dedi sanki inanılacak bir tarafı vardı odaya biri girse kendi kendime konuştuğumu sanardı. Aslında evet onun hayali ile konuşuyordum bir nevi aynı şey oluyordu "  ben gerçeğim berna " dedi hayır değildi emindim ve bu sefer ona inanmayacaktım " hayır değilsin "
" gerçeğim hadi elini ver gidelim buralardan "  dedi kafamı bulandırmaya çalışıyordu istemsizce elimi ona doğru uzatmaya başladım Bana doğru tutan elini tam tutacakken " Berna " diye ses geldi kafamı çevirdiğimde annem kapının eşiğinde durmuş bana bakıyordu . hemen önüme döndüğümde Esat'ın hayali gitmişti yine aynı şey olmuştu işte gitmişti. Annem yanıma gelip oturdu Esata uzatığım elimi tuttu yüzüme baktı gözlerini dolmuştu
" berna neyin var kızım dedi " bilmiyorum ki neyim olduğunu , gözümden akan yaşları sildi yanıma yaklaşıp kafamı göğsüne bastırdı elini bırakıp sarıldım sımsıkı çünkü bu son sarılmalarımdı , artık Esat'ın yanına gidecektim zaten burayada son kez annemle babamı görmek için gelmiştim .

kahvaltı yaptıktan sonra babam arkadaşlarıyla buluşmaya gitti annem ise ananemin yanına gitmek için hazırlanıyordu. Bana ne kadar ısrar etsede evde kalacağımı söylemiştim bugün bu işi halletmeseydim bir daha fırsatım olmazdı . odama gelip tekrardan sordu " emin misin gelmeyeceğin konusunda " kafamı evet anlamında salladım tatmin olmamış olacak ki yüzüme bakmaya devam etti " evet annem eminim gelemeyeceğim " belli belirsiz sallayıp kapının önünden ayrıldı saniyeler sonra dış kapının sesi geldi .

5 dakikadır Annemin gittiğinden emin olmak için bekliyordum sanırım daha fazla beklememe gerek yoktu mutfağa gidip en kalın bardağı alıp odama geldim bardağı masamın üzerine koyup annemlere  not yazdım ölümünden sorun çıksın istemiyordum . kalemi alıp masamın başına geçtim.
" Esatsız yaşamanın herhangi bir amacı yok ve onsuz yaşayamıyorum kendime bunu yapmak istemezdim özür dilerim "
Masanın üzerine bıraktım bardağı alıp yere fırlattım kırılan parçalardan birini alıp yere oturdum ve önce sağ sonrada sol bileğime derin çizikler attım .
Son hissettiğim şey ellerimde sıcak sıvı hissetmemdi.

Kontrol etmeden atıyorum yy olduysa kb

KATİL (BiTTİ)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin