Gözlerimi açmak istemiyordum çünkü bugün psikiyatrinin ilk günüydü ve ben gitmek istemiyordum niye derseniz ben kendimi kimseye anlatmak istemiyordum kendimden kastım Esattı ben onu kendi içimde yaşatmak sadece kendime saklamak istiyorum çok şey istemiyorum bana ve içimdekilere karışmasınlar biz böyle kalalım sadece . onun katili olduğum için söylemiyorum ona aşık olduğum için hislerim bu şekilde.
Yataktan zorla kalkıp üstümü değiştirdim aynanın karşısına geçip aksime baktım eskiden görevde olmadığım zamanlar markete bile makyajsız gitmezdim şimdi el kremi bile sürmüyorum niye bilmiyorum içimden yapmak gelmiyordu . Odadan çıkıp oturma odasına geldim annem hazırlanmış beni bekliyordu bir şey demeden dış kapıyı açıp ayakkabılarımı giydim asansörü çağırdım, annemde giydikten sonra aşağı indik arabaya binip gideceğimiz adrese sürdüm.
Arabadan indiğimizde içeri girdik asistan olduğunu anladığım adam beklememizi söyledi hemen karşıdaki odaya girip doktora haber verdi kapıyı kapatıp yanımıza geldiğinde içeri girebileceğimi söyledi. Anneme baktığımda yalvarır gözlerle bana bakıyordu bir şey demeden doktorun odasına ilerledim , kapıyı çalıp içeri girdim . içeride benim yaşlarımda uzun saçlı , yeşil gözlü , kısa boylu , oldukça bakımlı bir kadın vardı içeri tam girip uzattığı elini tuttum gülümsedi yüzünden bir an olsun gülümsemesi değişmedi ta ki bileklerime bakana kadar bileklerimde ki sargılardan utanmıştım ve doktora imrenmiştim çünkü karşımda ki kadın bu halde değilken ben niye böyledim ki .
" hoşgeldiniz Berna hanım " dedi gülümsemesini bozmadan ama gözlerindeki bana acımış bakışları görebiliyordum " sadece Berna " dedim hanım diye hitap edilmesinden hoşlanmazdım , eliyle boş sandalyeyi gösterdi oturdum o da kendi sandalyesine oturdu " nasılsınız " dedi nasıldım bilmiyorum bu soruya verecek cevabım yoktu " sizce nasılım" dedim dıştan nasıl göründüğümü merak etmiyordum soruya cevap vermemek için sormuştum " doğruyu söylememi ister misin " " lütfen " dedim baştan aşağı süzdü beni " görünüşe bakılırsa insanların ne düşündüğünü umursamaktan vazgeçmişsin , göz altlarına bakılırsa her fırsatta ağlıyorsun , bakışlarına bakılırsa boş bakıyorsun yani sadece bakmak için görmek için değil , bileklerine bakılırsa ölmek için can yakan bir yolu seçmişsin bence bu yolu seçmen son kez acıyı hissetmek içindi bence böylesin " dediklerinin hepsi doğruydu bunları nasıl bildi diye şaşırmıyordum her gün benim gibi yüzlerce insanla tanışıyordu
" hastalarına karşı hep açık sözlü müsündür " diye sordum " hayır sadece yaşamaktan vazgeçenler için " dedi hiçbir şey denedim diyecek bir şeyim yoktu " nasıl bu hale geldim diye sormayacak mısın? " yine gülümsedi kafasını olumsuz anlamda salladı " onu konuşuruzda ben önce seni tanımak istiyorum " dedi şaşırmıştım hemen niye bu hale geldiğimi sorar sanıyordum " soru cevap şeklinde ilerlesek olur mu ? "
" tabi ki o zaman ilk sorumu soruyorum kimdir bu Berna "
Kimdim ben " Ben evin tek çocuğuyum , 32 yaşındayım, kıdemli astsubayım hayatımda anlata bileceğim baska bir şeyim yok "
Kafasını salladı " aslında anlatacak çok şeyin var sadece ne anlatacağını bilmiyorsun , asker misin jandarma mısın TSK' yi pek bilmem de " normaldi bilmemesi ikimiz meslekleri çok farklıydı " Askerim sizin deyiminizle bordo bereliyim " dedim " neden böyle zor bir meslek seçtin " " ben küçüklügümden beri askerliği , silahları bombaları aşık biriyim bunun için " " asker olmak için bunlar yetmiyor ama soğukkanlı, mantıklı daha sayamadıgım birçok özelliğin olması lazım eminim çok iyi bir askermisşin , peki şimdi izinde misin ?" diye sordu yüzümün asıldığını hissedebiliyorum " hayır istifa ettim " dedim umarım niyesini sormazdı " neden " zaten umduğum ne oldu ki bu olsun " az önce sayamadıklarının olmamasından dolayı " bir kaç saniye durakladı daha sonra hep benden konuştuk arada kaçamak cevaplar verdim ilk seanstan kendimi açmak istemiyordum . " haftaya tekrardan bekliyorum " dedi kafaı olumlu anlamda sallayıp dışarı çıktım annem beni bekliyordu , çıktığımı görünce hemen ayaklandı yanıma gelip " nasıl geçti " diye sordu " iyi " ifadesiz yüzümle dedim beraber dışarı çıkıp arabama bindik eve sürmek yerine sahile sürdüm annemle vakit geçirmek istiyordum babam olmadan sahildeki herhangi bir kafeye girip oturduk gözlerimi kapatıp dalgaların sesini dinlemeye başladım annem ise telefonla konuşuyordu.
Telefonu kapattıktan sonra yüzüme baktı " nasıl öldü dedi " "kim "
Anlamamazlıktan gelmek en iyisiydi
"Esat dedigin adam " büyük ihtimalle hastanede bağırırken duymuştu Esatı yoksa hala bir şey anlatmamıştım
" kazayla öldü " sadece baktı yalan söyledigimi anlamıştı ama üstelememişti biraz daha oturup kalktık .
Eve girdiğimizde babam balkondaydı suratına bakılırsa yine huysuzluğu üstündeydi geldigimizi görünce ayağı kalkıp yanımıza geldi anneme dönüp
" kızınla gezmelere gideceğine evinde oturda yemek yap " dedi sinirlenmeye başlıyordum " gezmeye gitmedik yemekte vardı dolapta ısıtıp yeseydin" annemin üzerine yürüyüp
" bu evde sen varken bana mı düşüyor yemek ısıtmak " dedi " baba sakin ol " niye böyle davranıyordu anlamıyordum ilk kez böyleydi bana bakın " sen karışma lan " dedi nefesinden içki içtiğini anlıyordum tekrardan anneme döndü kolundan tutup mutfağa itti bu benim sabrımın taştığı son noktaya elini tek hamlemle ters cevirip yere çökmesini sağladım
" bir daha anneme bu şekilde elini sürersen ellerini kırarım " elini bırakıp yere ittim kadına şiddet en nefret ettiğim şeylerden biriydi .
Anneme baktığımda gözleri dolmuştu daha fazla yanlarında durmayıp odama gittim uyumak için umarım bu son uyumam olurdu .
Yazım hatası varsa kusura bakmayın kontrol etmeden attım vote verirseniz çok mutlu olurum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KATİL (BiTTİ)
ChickLitKim aşık olduğu adamı öldürmek ister ki ya da kim başka biri için kendi hayatını gözden çıkarabilir?
