Felix; Gözlerimi huzurla açtığımda yanımda yatan kocama döndüm. Hâlâ avusturalyadaydık. Aslında buraya birkaç yıl önce gelmiştik ama burda bir ev tutmaya karar verince geri dönmek istemedik.
Kollarımı beline sarıp iyice ona sokuldum. Hissetmiş olacak ki o da bana sarılmıştı. Zaten var olan uykumla tekrar gözlerimi kapattım ve kendimi güzel bir uykuya bıraktım.
Uyandığımda yanımda olmayan chan 'ın mutfakta olduğuna ikna olup duşa girmek için banyoya ilerledim.
Sıcak bir duşun ardından odaya girip giyindim. Saçımı kurutmadan mutfağa indim ve tezgahta kahvaltı için birşeyler yapan kocama arkasından sarıldım.
Arkasına dönüp bana küçük bir öpücük verdi ve işine geri döndü.
Beraber masayı hazırladıktan sonra ikimizde kahvaltımızı yapmaya başladık. Bugün ki planımız gezmekti. Kahvaltıdan sonra evden çıkıp akşam geç saatlerde eve girmeyi düşünüyorduk. Çünkü neredeyse hiç bir şekilde evden çıkmamıştık ve artık canımız sıkılıyordu.
Kahvaltımız bittiğinde chan masayı toplarken ben odaya girip hem onun için hem kendim için giyinecek birşeyler çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Kıyafetleri bu şekilde hayal edin.)
Evden çıktığımızda ilk önce lunaparka gidip eğlenmeye karar verdik.
Sonunda geldiğimiz de chan ilk önce korku trenine binmek istediğini söyledi. Aslında birazcık korkuyor olabilirdim. Her neyse bunu chan 'ın bilmesine gerek yoktu değil mi?
Trenden indiğimiz zaman chan benimle dalga geçmeye devam ediyordu. Ne vardı yani korktuysam. Tamam. Korkup biraz bağırmış olabilirim. Biraz da ona sarılmış olabilirim. Ama yine de dalga geçmesi gerekmiyordu.
Acıktığımız için bir kafeye gelmiştik. Ama chan hala benimle dalga geçiyordu. Sinirli bir şekilde omzuna vurduğumda konuşup iyice sinirlendirmişti.
"Bebeğim bu şekilde sinirli olduğunudüşünüyorsan yanılıyorsun. Aksine çoktatlı oluyorsun ve benim seninle daha fazla oynamama neden oluyorsun."
"Chan!"
Onu uyardığımda yine gülmüştü. Somurtup boş bulduğum bir masaya oturup onu bekledim. Gelip oturduğunda özür dilercesine bana baktı.
Garson geldiğinde siparişlerimizi verdik ve aynı sessizlikte siparişlerimizi bekledik.
Bir kaç dakika sonra siparişlerimiz geldiğinde ikimizde konuşmadan yemeğimize odaklandık. Yemeğimi bitirdiğimde gerçekten sıkıldığımı hissetmiştim. Ben chan 'a attığım trip yüzünden konuşmuyordum. Chan ise ben konuşmuyorum diye susuyordu.
"Chan. Artık eve gidelim. Çoksıkıldım."
"Tamam bebeğim."
Eve geldiğimizde odamıza girip kendimi direkt yatağa atmıştım. Chan 'da usul hareketlerle yanıma uzandığında onu kendime çekip göğsüne sokuldum. Tabi chan bu sırada rahat durmayıp ellerini belime sararak beni daha çok kendine çekmişti.
Gözlerimin yavaş yavaş kapanmaya başlamasıyla uykumun geldiğini anlamam uzun sürmemişti. Kendimi uyku pozisyonuna sokup gözlerimi kapattım. Chan uyumak istediğimi anlamış olacak ki beni rahat bir konuma getirip o da uyumak için kendini hazırlamıştı.
____________________________________ Bir fice veda etmek bu kadar zor olmamalı amaa. Ficin bitmesine mi üzülsem yoksa bu fici yazarken bana destek olanlar olduğu için mi sevinsem bilemedim şimdi. Taslaklarda da bir sürü kurgusu hazır fic var. Yani eğer bu fici bitirmeseydim diğerlerinden birini yine bitirmek zorunda kalacaktım. Ve bu fici bu kadar erken bitirdiğim için üzgünüm.
Herneyse.
Bu fici yazarken yanımda olan insanlara , yorum yapanlara , oy verenlere kısacası herkese teşekkür ederim. Bu fici yazarken aslında tam yazmak istemiyordum. Yani sevileceğini düşünmemiştim. Ama siz yorumlarınızda bile beni o kadar yazmaya teşvik ettiniz ki gerçekten yorumlarınız için teşekkür ederim.
Umarım taslaklardaki ficlerimi de en kısa zamanda sizlerle paylaşabilirim.
Bu finalin pekte güzel bir final olmadığını biliyorum. En başta bunun için özür dilerim.
