Felix; Uyandığımda dünkü olayları hatırlayınca utanmaya başlamıştım. Chan 'a onu istediğimi söyleyip ağlamıştım. Ah. Rezilsin lee felix.
Yanımdaki hareketlenmeyi hissedince chan 'ın da uyandığını anlayıp ona döndüm.
Gülümseyip beni kendine çekti ve boynuma küçük küçük öpücükler bırakmaya başladı. Bu yaptığından huylanıp kendimi geri çekmeye çalıştım ama chan buna izin vermeyip iyice kendine çekmişti.
"Günaydınbebeğim."
"Günaydın."
Dün olanlar hakkında birşey demediği için bir bakıma rahatlamıştım.
"Felix. Ben diyorum ki kendimeçalışacak bir kafemi bulsam?"
"Bu da nerden çıktı chan."
"Bebeğim. Her zaman evde olmaktansıkılmayabaşladım. Seninle olmayıseviyorum ama gerçektensıkılıyorumartık."
"O zamanbugün kafelere bakalım senin için. Sonra benim için de biryerlere bakalım. Evde tekbaşımasıkılırım."
"Tamam bebeğim."
Kalkıp yemeğimizi yedik ve iş bulmak için dışarı çıktık.
Bir yer bulamayıp eve geri dönmüştük. Chan uykusu olduğu için uyumak istediğini söyleyip yatağa attı kendini. Bende yanına geçip ona sokulduğumda gülümseyip bana sarıldı.
Çalan telefonumla uyandım. Kim olduğuna bakmadan açtığımda hyunjin olduğunu anlamam uzun sürmedi.
"Felix. Seungmindiyorkibugün hep beraber bir şeyler yapalım. Eğer sende istersen gelsene."
"Tamam hyunjin. Gelmeyeçalışırım. Ama neredebuluşacağız?"
"Büyükalışveriş merkezinin orda olabilir."
"Tamam. Görüşürüz."
"Görüşürüz."
Telefonu kapatıp chan 'a gidip gidemeyeceğimizi sorduğumda bir işi olmadığını ve gidebileceğimizi söyledi. Heyecanla yerimden kalkıp ikimizede giyinmek için bir şeyler çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.