Perceived

Chapter 1

Ivone

"FINALLY!" Natapos ko na rin ang last essay na ginagawa ko. Dumiretso na ako sa cafeteria dahil lunch time na. Mamayang 2 pm pa naman ang next class ko.

I order my favorite sizzling sisig, rice and a cold red tea juice. I believed that food is a good stress reliever, so, take a big bite.

"Ivon, my labs!" I almost choke in my first gulp because of her loud voice. One and only loudest friend.

Sinamaan ko siya ng tinggin. "Hala sorry! Hehe. Akala ko kasi hindi nanaman kita makikita ngayong lunch". Pumwesto siya sa harap ko at nagsimula na kumain.

"Hay nako, masyado kasing busy na ngayon dahil bukas na ang exam. Anyway, meeron pala akong naging kaibigan noong sportfest!. Pero giiiirrrrrllll!" yung mukha niya ngayon ay parang nag da-day dream. For sure goal niya lang don ay um-awra.

"Ano naman yun?" Na curious na rin ako.

Kilala ko ng makapal ang balat nito at chismosa. Advantage pa na isa siyang student council vice president ng school kaya nalalaman ko lahat ng bagay na nangyayari. Sa loob man o labas ng paaralan na ito.

Hindi rin mawawala sa usapan namin ang unexpected things at nakakalokang information tungkol sa buhay ng mga students dahil she dig too much. At lahat yun dapat alam ko rin para daw may karamay siya.

"Diba may tinuro ako sayo na I think bagong student noong first day natin?. Eh kasi naman girl isa siya sa nakilala ko noong sportfest!. Yaaaahh!." Kinikilig niyang sabi.

Kumunot ang noo ko dahil sa kaharutan niya, "No wonder boyfriend mo na yan, no?."

Isang buwan na ang nakakalipas simula ng matapos ang Sportfest. Kaya walang duda akong nag conclude.

"Yun na nga eh... HINDI, haha!. Pero atleast kasama na siya sa circle of friends ko. Hayaan mo tomorrow lunch makikilala mo na sila. Sige na girl may klase ako ng 12:45, bye!."

Pagkatapos kong kumain ay dumiretso muna ako sa field para mag unwind saglit dahil sa ilang araw na pagrereview.

While I'm walking, I suddenly bumped in to someone at nahulog ang dala niyang mga libro.

"Oh! I'm sorry" Agad ko siyang tinulungan but he stop sa pagkuha ng libro sa gilid niya.

Tiningnan ko siya and both of my eyebrows move upward dahil sa perpekto niyang mukha at aaminin kong may itsura nga talaga siya, may laban kung baga.

Sinundan ko ang tinggin niya at nagulat ako ng may kaunting dugo na lumabas sa sugat ko.

Nadaplisan pala ako sa braso dahil sa dulo ng book cover na hawak niya. Halatang bago pa ang mga nahiram. Maliit lang naman siya. Kaya din siguro nag dugo ay dahil din sa impact.

"Okay lang ako. Malayo 'to sa bituka, he-he!." Awkward na tawa ko para makuha ang atensiyon niya. Titig na titig kasi siya sa sugat ko.

Tumango lang siya at nag mamadaling umalis. Pero nakita ko pang pumikit siya at huminga ng malalim, weird. Hinugasan ko agad ang sugat ko. Buti na lang may malapit na faucet dito.

Pinagpatuloy ko na ang agenda ko at nakahanap naman ng pwesto na hindi mainit. Humiga ako sa ilalim ng acacia tree at nilabas ang favorite kong mint chocolate. Nakaka enjoy mag pahinga ngayon.

I close my eyes when the wind blows.
I admire this kind of atmosphere because it invites me to think of many things, extreme things. Yung mga bagay na hindi natin aakalaing mangyayari pala in the future, ngayon, or unexpected. Some are exciting and some are frightening.

Mabilis natapos ang maghapon kong klase. Lately, pasado 5pm ng hapon na ako nakakauwi dahil sa dami ng grouping projects at presentations.  na dito dapat gawin.