Perceived

Chapter 2

I watch my parents packing their own things on their luggages. "Stop staring Ivone anak babalik din kami." Mom said while helping Dad arranging his hygienes.

"I will just miss all of you for one month."

She hug me so tight and kiss me above my head. "We will miss you too, baby. But remember, lock all the doors and window. I felt a trespasser in my territory last night."

"Ha? ano yung sinabi mo, Mom?" I look up.

"Nothing, baby. Okay, we should be there earlier and you have exam today. Go and relax yourself with a fresh air in your school." back to her things again.

I don't want to start my day with a bad atmosphere, so that, it can't affect while answering my four exams today.

                           ***

TAPOS ko na sagutan ang exam na nasa table ko ngayon. Hindi parin maalis sa isip ko yung kaninang naalala ko. Para kasing merong nangyari. Meron nga bang nangyari kagabi?.

There is something weird that I can't explain right now. "Hello world, Ivone!. Are you ok?. Kunot na kunot naman yang noo mo, tapos ka na ba?" mahinang tanong niya sakin.

"Kanina pa, ayoko lang tumayo at ipasa." Hindi ko maalis ang titig ko sa exam paper.

"Sabay na tayo tapos na rin naman ako." We both pass our exam at lumabas.

This is my third exam for this day. Buti na lang may parehas kaming subject kaya kasama ko siyang nag exam. Kung wala siya ay malamang hindi ko nasagutan ng maayos ang exam namin ngayon.

Naupo kami sa isang bench dito sa likod ng department namin. Nilabas niya ang dalawang crossini chocolate na favorite niya. At ako naman? ito nakatulala. Inaantay lang namin mag ring ang bell para sa lunch. Ang aga kasi naming natapos.

"Uy! Ayos ka lang ba talaga?. Kanina ka pa ganiyan bago pa tayo mag exam. Hindi ka ba nakapag almusal sa inyo?. Ay wait! Nakalimutan ko pa lang bumili ng juice, diyan ka lang." Umalis na siya.

Siguro nananaginip lang ako kagabi at masama pa na nakakatakot dahil madilim. Wala talaga akong maalala after kong masara ang curtains base sa ginagawa ko sa panaginip.

Hay nako! sobrang kakaaral ko lang 'to. Tumayo ako at tumalon-talon. Pumikit at inunat ang dalawa kong braso.

"Ha? Nikki ikaw ba yan?." Napadilat ako ng may maramdaman akong presensiya. Biglang lumamig din ang paligid.

---------

Third Person

"Hoy! ang lalaki ng lamok hindi ka ba kinakagat 'ha?" Kanina pa ako naiirita sa kaartehan niya, parang lamok lang.

"Hindi naman kita pinilit ditong sumama. Sadyang nasa lahi mo na ang mahihilig sa chismis."

"Awts gege."

Pinagpatuloy ko na ang paglalakad para makita ang matagal na naming hinahanap.

                             ***

INILIBOT ko ang paningin ko pero wala naman akong nakitang tao malapit sa paligid o si Nikki. Pero sigurado akong may ibang tao dito.

Sa di kalayuan may nakita akong maliit na well at may nakatayo doon. I can't figure out kung babae o lalaki dahil hindi na kaya ng mata ko ang layo niya.

In my curiosity, I walk towards to that person at kung bakit nandoon lang siya nakatayo at nakatitig sakin.

I know na malabo ang mata ko pero hindi ko maitatanggi na malakas ang pakiramdam ko kapag may nakatitig sakin o sumusunod man. Girls instinct kung baga and it is proven and tested naman ng iba.