İngiltere 1442
Ben Jung Hoseok.
Jung Nammin ve Jung Lia'nın tek varisi ve oğullarıyım.
Babam tanınmış bir boksör ve ünlü bir kumarhanenin sahibi'iken, annem ise soylu bir vikontes'idi.
Jung Lia 5 yaşlarında amcasının yanına annesinin anî ölümüyle babası tarafından terkedilmişti. 18 yaşına kadar yengesi ve evdeki bireyler tarafından, türlü şiddetler, eziyetler ve hakaretler eşliğinde yetişmişti.
Saçma sapan kuralları olan aile içerisinde, gereksiz bir ünvan yüzünden kapana kıstırılarak, acılarla geçirmişti yaşamış olduğu 18 senesini.
Bir gün kuzeni ile çıktığı alışverişte, at arabalarıyla ilerlerken kontrolü kaybeden sürücüleri babamın üzerine doğru giderek onu az dağa eziyorlarmış.
Babamın anlattığına göre, annemle kazadan sonra ilk karşılaştıklarında, bir meleği gördüğünü ve güzelliği karşısında dilinin tutulduğunu söylerdi hep bana.
Annem hemen at arabasından inip babamı kaldırmaya çalıştığı sırada, gizlice paltosunun cebi içerisine küçük bir not kağıdını bırakmıştı, son kez birbirlerine bakıp özür diledikten sonra yollarını ayırmışlardı.
Annem eve gelir gelmez odasına çıkıp üzerini değiştirmeye başladığı sırada paltosunun cebinden beyaz bir kağıdın düştüğünü görünce hemen yerden kaldırmış ve katlandığı tarafından tutarak açmıştı.
Içerisinde babamın ismi ve buluşmak istediğini yer yazmaktaydı.
Çok fazla düşünmeden ve sorgulamadan sabahki olayda karşılaştığı ve etkilendiği erkeğin yanına evdekilere belli etmeden gitmeyi başarmıştı Lia.
Bir ay boyunca bu şekilde gizli gizli buluşmaya devam ederken, annemin amcası tarafından tâkip ettirilmesi'ile, sonunda yakalanmış ve odasına kilitlenmişti.
Babam ise anneme olan aşkı nedeniyle, ayrılıklarına dayanamayıp onu bir gece gizlice kaçırmıştı.
Bir kaç gün içerisinde evlenmiş ve sonunda mutluluğa kavuştuklarını düşündükleri sıralarda bana hamile kalmıştı annem.
9 ayın sonunda, doğum sırasında bitkin ve yorgun düşerek, ilk ve son kez beni kucağına alıp alnımdan öpüp gözlerini sonsuzluğa kapayarak bana ve babama veda etmişti.
Babam ise kaybına dayanamamış ve herşeyi boş vermişti. Iyi giden işleri birden kötüye gitmeye başladığı sıralarda beni odaların birinde tek başına otururken görünce, yanıma yaklaşıp sarılmış ve yaptıklarından pişman olmuştu, o günden sonra geri kalan hayatını bana adamış bir babaya sahip olmuştum.
Mutluluğum 7 yaşıma kadar sürmüştü. Babamla beraber yaşamıştım o seneleri. Dolu dolu geçirmiştim her saniye mi.
Ancak kumarhande saadece oyunlar oynanılmıyordu, misafirler için barınan çok sayıda kadınlar vardı. Babam sonuna kadar beni böyle şeylerden korumaya çalışsada büyüdüğümü gördükçe daha fazla huzursuzlaşıyordu.
Bir kaç kez bazı erkek ve kadınlardan üslüpsuz teklif aldığımı görünce, kenidimi birgün koruyamayacağımı düşünerek, babam beni kumarhaneden uzaklaştırımış, güvende olucağımı düşünerek annemin amcasıgile bırakmış ve ara sıra ziyaretime gelmeye başlamıştı.
Seneler geçtikçe anneme karşı yapılan muamele bana karşıda uygulanmaya başlanmıştı, babama türlü türlü benden habersiz yalanlar söylenerek gösterilmiyordum.
23 yaşına bastığım sene bir kaç arkadaşım ve eşleri sayesinde babamdan sonunda haber alabilmiştım.
Duyduğum şeyler ise beni okadar üzmüş ve sarsmıştıki ağlamadan günüm geçmez olmuştu.
