Μετά τα τελευταία γεγονότα ο Νικ, ο Ντέρεκ και οι υπόλοιποι αναγκάζονται να πολεμήσουν χωρίς τη Νόρα καθώς, η Εύα προχωράει με γοργούς ρυθμούς τα σχέδια της. Παράλληλα η εξάπλωση της ασθένειας αποτελεί πρόβλημα και των δύο πλευρών, οι οποίες ψάχνουν...
Κοντεύουμε να φτάσουμε στην πόλη των ανθρώπων. Η Εύα και εγώ προπορευόμαστε ενώ οι βήτα μας ακολουθούν αμίλητοι χωρίς να φέρουν αντίρρηση , λογικό αφού τους απείλησα με τη ζωή τους , αν με παρακούσουν. Η Εύα και ο ιθύνων νους πιστεύουν πως αν είμαστε όλοι μαζί συγκεντρωμένοι θα μπορέσουμε να οργανώσουμε καλύτερα το τελευταίο μέρος του σχεδίου μας. Ελπίζω να έχουν δίκιο. Η Εύα έχει απόλυτη εμπιστοσύνη σε αυτόν. Λογικό βέβαια , αυτός άρχισε τον πόλεμο με το πιο έξυπνο τρόπο, κρύφτηκε πίσω από τους ανθρώπους , μεγαλοφυές!
Θέλω πάρα πολύ να τον γνωρίσω από κοντά αλλά και να δω επιτέλους τι είναι αυτό το μυστικό όπλο που το θεωρούν τόσο δυνατό ώστε είναι ικανό να τελειώσει τον πόλεμο. Η Εύα σταμάτησε τόσο απότομα που με το ζόρι πρόλαβα να σταματήσω και εγώ δίπλα της χωρίς να πέσω.
« Τι έγινε;» ρώτησα
« Φτάσαμε» είπε και μου έκανε νόημα να κοιτάξω μπροστά.
Μόλις κοίταξα , τα έχασα..! Η πόλη που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου είναι τεράστια. Υπερβολικά μεγάλη σε μήκος και πλάτος περιτριγυρισμένο από ένα ψηλό τσιμεντένιο τοίχος , το οποίο είναι τουλάχιστον 20 μέτρα ψηλό. Και από μέσα του ξεπροβάλουν ψηλοί , γυάλινοι ουρανοξύστες. Μου θυμίζει τη παλιά πόλη της Νέας Υόρκης ... Απορώ πως οι άνθρωποι κατάφεραν να κρατήσουν μια τέτοια πόλη όρθια μέσα στα τόσα χρόνια πολέμου.
Η Εύα προχώρησε σε μία από τις τεράστιες πύλες που είχε το ψηλό τοίχος και σήκωσε το κεφάλι της ψηλά. Ένας προβολέας έριξε πάνω της ένα εκτυφλωτικό φως. Και μετά από λίγα λεπτά η πύλη , που βρισκόταν μπροστά της άρχισε να ανοίγει με αργό ρυθμό προς τα πάνω. Γύρισε και μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω. Εγώ με τη σειρά μου διέταξα τους βήτα να με ακολουθήσουν μέσα στη πόλη. Στη συνέχεια άνοιξα το βήμα μου για να προλάβω την Εύα.
« Μήπως πρέπει να βάλουμε με άλλον τρόπο τους βήτα μέσα;» τη ρώτησα , εκείνη γύρισε και με κοίταξε με απορία
« Είναι η πόλη των ανθρώπων, των εχθρών μας. Δε θα μας επιτεθούν άμα μας δουν να μπαίνουμε έτσι μέσα;» της εξέφρασα τις σκέψεις μου
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
