Νόρα:
Βρίσκομαι έξω από μια σπηλιά , η οποία βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του δάσους. Η σπηλιά είναι πολύ καλά κρυμμένη , καθώς περιβάλλεται από όλες τις μεριές με πολλά και πυκνά δέντρα όμως ακριβώς απέναντι από το άνοιγμα της σπηλιάς υπάρχει ένα μεγάλο άνοιγμα από το οποίο μπορείς να δεις όλη τη μεγάλη έκταση της ερήμου αλλά και αρκετά μακριά την κοινότητα των λυκανθρώπων.
Είναι πολύ καλό σημείο για να παρατηρείς τα πάντα , απορώ πως δεν το είχαμε ανακαλύψει. Στέκομαι ακριβώς στη μέση του ανοίγματος. Η θέα δεν είναι πολύ όμορφη, μετά το πόλεμο όλη η βλάστηση της περιοχής μετατράπηκε σε μια άγονη έκταση και στη συνέχεια σε μια μεγάλη έρημο. Σε αυτό που εστιάζω τις σκέψεις μου βέβαια είναι σε αυτά που συνέβησαν μετά από τη πτώση μου από το γκρεμό. Πολλά συνέβησαν εκείνη την ημέρα που συνέβαλλαν στην «αναγέννηση» μου όπως λέει η Τζόρτζα. Ο μαύρος λύκος, ο λύκος από το όραμα μου με τα κατακόκκινα μάτια με έσωσε βασικά δε με έσωσε απλά , με μεταμόρφωσε σε αυτό που θεωρούσα όχι μόνο εγώ αλλά και όλος ο κόσμος αδύνατον.
Η ανθρώπινη μορφή αυτού του λύκου, ήταν μια γυναίκα και όχι οποιαδήποτε γυναίκα , η λύκαινα με τα κόκκινα μάτια είναι η πρώτη σεληνοαίματη. Η μόνη βήτα που απέκτησε σεληνοαίμα και έγινε η πιο δυνατή λυκάνθρωπος που υπήρξε ποτέ, η δημιουργός του είδους μας. Είναι ζωντανή μετά από χιλιάδες χρόνια , είναι ζωντανή... Πως είναι δυνατόν; Μετά από τόσα χρόνια; Πως διατηρείται τόσο νέα;
Έχουν γεννηθεί πολλές απορίες μέσα στο μυαλό μου , όμως δεν μου έχει απαντήσει καμία. Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που ξύπνησα ξαπλωμένη ακριβώς έξω από τη σπηλιά της λίγα μέτρα μακριά από το σημείο που βρίσκομαι. Μόλις άνοιξα τα μάτια μου την είδα που στεκόταν από πάνω μου , μου έδωσε το χέρι της να σηκωθώ και το μόνο που είπε , είναι το όνομα της Τζόρτα...
Μου εξήγησε ότι με το δάγκωμα της με έσωσε από το δάγκωμα του μολυσμένου και ότι με μεταμόρφωσε σε κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη ήμουν ,σε κάτι καλύτερο. Με πήρε μαζί της επειδή πρέπει να μάθω να το ελέγχω, πράγματι είμαι πιο οξύθυμη από ότι στο παρελθόν με αποτέλεσμα να χάνω τον έλεγχο πολύ εύκολα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό όλες οι αισθήσεις μου έχουν αυξηθεί η όραση μου , η ακοή μου, η όσφρηση μου, όλα. Είμαι πολύ πιο δυνατή από ότι πριν. Αν και έχω βελτιωθεί σε όλα η Τζόρτζα θέλει να με εκπαιδεύσει ώστε να χειρίζομαι τις ανεπτυγμένες ικανότητες μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε μια μάχη. Για το λόγο αυτό από τη πρώτη μέρα μέχρι και σήμερα που είμαι εδώ με εκπαιδεύει σχεδόν όλη την ημέρα.
Πλέον καταλαβαίνω γιατί ήταν και είναι η δυνατότερη λυκάνθρωπος που έχει υπάρξει ποτέ , προέβλεπε κάθε κίνηση που έκανα και επιτίθονταν με απίστευτη ταχύτητα με νικούσε κάθε φορά και πάντα κατέληγα με ένα ή πολλά περισσότερα οστά του σώματος μου σπασμένα. Ένιωσα μια σουβλιά στο σημείο της κοιλιάς μου , όπου υπήρχε η δαγκωματιά , για την ακρίβεια οι δύο δαγκωματιές αφού η Τζόρτζα με δάγκωσε ακριβώς εκεί που με είχε δαγκώσει ο μολυσμένος. Το δάγκωμα δεν είχε γιατρευτεί ακόμα πλήρως και όσο ο οργανισμός μου προσπαθούσε να επουλωθεί πονούσα περισσότερο. Η Τζόρτζα μου είπε ότι και αυτός ήταν ακόμα ένας λόγος που με κρατούσε εδώ και δε με άφηνε να γυρίσω να βρω τους δικούς μου.
Πώς να είναι άραγε όλοι τους; Τους σκέφτομαι κάθε μέρα , την τελευταία φορά που τους είδα πολεμούσαν την Εύα και την πρώην αγέλη μου παράλληλα με τους μολυσμένους , άραγε είναι καλά ; Κατάφεραν να επιβιώσουν; Ο Νικ πως είναι ; Τη τελευταία φορά που μιλήσαμε είχαμε μια έντονη και περίεργη συζήτηση μακάρι να μπορούσα να του μιλήσω τώρα , κάθε φορά που του μιλάω νιώθω μια γαλήνη , μια ασφάλεια...
Όμως θέλω να μου δώσει η Τζόρτζα τις εξηγήσεις που μου χρωστάει θέλω να μάθω που βρισκόταν τόσο καιρό; ,Γιατί δεν έκανε κάτι για να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο ;. Θέλω πολλές εξηγήσεις , κάθε φορά όμως που τη ρωτάω μου λέει ότι όταν είμαι έτοιμη θα μου πει τα πάντα. Όμως δεν έχω άλλη υπομονή, αν δε μου δώσει σύντομα τις εξηγήσεις που θέλω , θα φύγω και θα κάνω αυτό που ήθελα από τη στιγμή που ξύπνησα. Θα πάω να βρω τα αδέρφια μου, το Νικ...
«Νόρα» άκουσα την ήρεμη αλλά συγχρόνως σοβαρή φωνή της Τζόρτζα πίσω μου.
Γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος της και τη κοίταξα.
«Έλα μαζί μου...» είπε « ήρθε η ώρα να σου δώσω τις εξηγήσεις που ζητάς» συμπλήρωσε
«Επιτέλους» είπα και γύρισα το σώμα μου προς το μέρος της.
YOU ARE READING
Blood Moon: The shadow of the wolf/ Η σκιά του λύκου
General FictionΜετά τα τελευταία γεγονότα ο Νικ, ο Ντέρεκ και οι υπόλοιποι αναγκάζονται να πολεμήσουν χωρίς τη Νόρα καθώς, η Εύα προχωράει με γοργούς ρυθμούς τα σχέδια της. Παράλληλα η εξάπλωση της ασθένειας αποτελεί πρόβλημα και των δύο πλευρών, οι οποίες ψάχνουν...