Blood Moon: The shadow of the wolf/ Η σκιά του λύκου

'' Η Σκιά του λύκου''

Νόρα:

Τη σκότωσε... Η Εύα κατάφερε να σκοτώσει τη πρώτη σεληνοαίματη. Σκότωσε μια αθάνατη... Σκότβσε τη Τζόρτζα, την Έμμα και την Ιρίνα... Δεν πρόκειται να γλυτώσει αυτή τη φορά. Αυτή τη φορά θα τη σκοτώσω.

Νιώθω ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα να με κατακλύζει. Ένα κύμα οργής που μου καίει τα κόκκαλα και έχει ως στόχο την Εύα. Θα πεθάνει, θα πληρώσει για όλα , δεν της αξίζει να ζει μετά από όλα όσα έκανε. ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ!!!! Βάζω όλη μου τη δύναμη και με το κύμα οργής που έχει αρχίσει να παίρνει τον έλεγχο του σώματος μου σηκώνομαι και περπατάω με αργό ρυθμό προς την Εύα.

« ΕΥΑ!!!» την φωνάζω έξαλλη.

Με βλέπει και παραπατάει, φοβήθηκε, με φοβάται... Ωραία...

« Αδύνατον... Πόσες φορές θα ξεγελάσεις το θάνατο Νόρα;» ρωτάει ειρωνικά βρίσκοντας γρήγορα την ψυχραιμία της

« Όσες χρειαστεί , μέχρι να πληρώσεις για όλα!» της είπα και σταμάτησα λίγα μέτρα μακριά της

« Χα! Και ποιος θα με κάνει να το πληρώσω; Εσύ; Είδαμε και οι δύο τι έγινε τη τελευταία φορά που πήγες να με αντιμετωπίσεις Νόρα. Έπεσες από ένα γκρεμό» απάντησε με ειρωνικό τόνο

« Πολλά έχουν αλλάξει από τότε Εύα» απάντησα και μεταμορφώθηκα σιγά σιγά.

Είδα το φόβο και την αναστάτωση που της προκάλεσα να καθρεφτίζονται στα μάτια της. Χωρίς να χάσει χρόνο με μιμήθηκε και μεταμορφώθηκε. Η Εύα δε χάνει χρόνο τρέχει προς το μέρος μου.

Στρίβω όλο μου το κορμί προς τα δεξιά και την απφεύγω πριν προλάβει να σταματήσει από τη φόρα που πήρε την πιάνω από το λαιμό και από τον αριστερό μηρό και τη πετάω με όλη μου τη δύναμη πάνω στο τραπέζι της αίθουσας. Την ακούω να φωνάζει οργισμένη. Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ προς το μέρος της πηδάω και σε κλάσματα του δευτερολέπτου βρίσκομαι από πάνω της. Πάει να σηκωθεί όμως τη πατάω με τα χέρια μου στο στέρνο και την ακινητοποιώ στο τραπέζι. Κάθομαι από πάνω της και αρχίζω να τη ξεσκίζω με τα νύχια μου , αυτή ουρλιάζει από το πόνο , νιώθω τόσο καλά... Ενώ τη γρατζουνάω περνάνε από το κεφάλι μου διάφορες εικόνες με την Έμμα , την Ιρίνα και τη Τζόρτζα. Και όσο τη πληγώνω η οργή καταλαγιάζει σιγά σιγά. Ξαφνικά βλέπω το χέρι της Εύα να έρχεται προς το μέρος μου και τα νύχια της να μου ξεσκίζουν τη δεξιά μεριά του προσώπου μου.

Αποσυντονίστηκα για μια στιγμή από το πόνο και η Εύα βρήκε την ευκαιρία να με σπρώξει και να φύγει από πάνω μου. Όχι δε θα ξεφύγει αυτή τη φορά! Σηκώνομαι όρθια πάνω στο τραπέζι και με ένα δυνατό άλμα βρίσκομαι μπροστά της. Αν και μεταμορφωμένη βλέπω το σοκ που έπαθε μόλις με είδε μπροστά της. Τη κλωτσάω με δύναμη στη κλείδωση του γονάτου που το ακούω να σπάει. Η Εύα έπεσε κάτω ουρλιάζοντας. Ο πόνος είναι τόσο δυνατός που την κάνει να πάρει την ανθρώπινη μορφή της. Και για πρώτη φορά βλέπω την Εύα τρομοκρατημένη , να σέρνεται στο πάτωμα με δυσκολία. Να προσπαθεί να ξεφύγει από εμένα. Εγώ την ακολουθώ.