20.Bölüm 🌙|Kristal Güç

1K 94 71
                                    

Marinette Dupain-Cheng

Herkes derin bir iç çekmişti sonunda. Aradan geçen saniyeler sonrası, Bayan Azura sinirle ayağını yere vurdu ve bir koridora doğru yürümeye başladı. Diğer eğitmenler de peşinden gitmişti.

Önce onların gidişini izledim. Ardından kafamı başka yöne çevireceğim sırada gördüğüm şey ile donup kalmıştım. Sesler duyulmaz, başka bir şey görülmez olmuştu bana. Sadece o yöne kilitlenmiş, öylece bakıyordum.

"Marinette!" Kendime gelmem, Adrien'ın adımı bağırması ve beni omuzlarımdan tutup sarsması ile gerçekleşmişti. Gözlerimi yeşillerine çevirdiğimde korktuğunu anlamıştım.

"İyi misin?" Bir süre sorusunu algılamaya çalıştım. Gözlerim, gözlerine baksa da aklım hâlâ gördüğüm şeydeydi.

"Marinette, korkuyorum..." Bir şeylerler söylemeye dilim varmayınca, gözlerim ile gördüğüm şeyi işaret ettim. O yöne baktığında o da çok şaşkındı.

"Çocuklar..?" Chloe ve Luka da yanlarımıza gelip bizim baktığımız yöne baktıklarında büyük bir sessizlik oluşmuştu aramızda.

Sessizliği, bir süre sonra aynı anda konuşarak bozduk. """"Yin yang...""""

Baktığımız yön çeşmeydi. Güzel, mavi tonlarında olan çeşmenin üstünde belki de kimsenin daha önce fark etmediği küçük bir resim vardı; yin yang.

"Şimdi," Hepimiz Adrien'a döndük

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Şimdi," Hepimiz Adrien'a döndük. "Sanki hiç görmemiş gibi kalkıp odamıza gidiyoruz ve orada konuşuyoruz."

Başımızla onayladık. Adrien bana elini uzattığında tuttum ve onun yardımıyla odamıza doğru yürümeye başladım.

Çok kötü şeyler dönüyordu.

Çok kötü, ve çok büyük.

Odamıza geldiğimizde hızla içeri geçip kendimi mutfağa attım. Hızlıca bir bardak alıp içine su doldururken Adrien kapıyı kitliyor, Luka ve Chloe arşivlerden bulduğumuz kitapları getiriyordu.

Suyu içip masaya yöneldiğimde Luka ve Chloe kitapları üstlerindeki anlamsız resimleri birleştirip Yin Yang'ı elde etmişlerdi. Adrien da hemen yanıma geldi.

"Üç dediğimde kitapları aynı anda açıyoruz."

Onlar dediğimi anlamayarak birbirlerine bakarken ben konuştum, "Üç."

O an ben kitabı açarken onlarda anlamış olacaklar ki kitapları açtılar. O an, sayfalarda bir yazı belirdi.

Yardım sahte,
Gerçeği bulun.
Dehliz çeşmede,
Gidip yasağı bozun.

Yasak - Miraculous Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin