Emre'den
Yaklaşık 5 saat sonra kapı açıldı. Hızla ayağa kalktım. Bir asker Eda'yı ittirdi ve Eda yere düştü. Arkasından kapı çarpılarak kapandı. Hemen yanına gittim. Her yeri kan içinde kalmıştı. Kıyafetleri de yırtılmıştı. Yüzünde bir sürü çizik vardı. Bacakları, kolları da kanlıydı. Ama karnında ağır yara var gibiydi. Kucağıma alıp yatağa yatırdım ve duvardaki kutudan ilk yardım setini alıp yanına gittim.
"Eda, iyi misin?"
Gözlerini bile açamıyordu ama "İyiyim." dedi. Sadece bu bile bu kızı sevmeme yeter.
"Merak etme iyi olacaksın."
Bir şey söylemeyi denedi ama konuşamadı. Ben de yaralarına pansuman yaptım. Paçavraya dönmüş kıyafetlerini çıkarıp dolaptan aldığım kıyafetleri giydirdim. Bu arada hiç bahsetmedim, Eda ve ben çocukluktan beri arkadaşız. Hatta daha da fazlası. Onun babası öldü, benim ise ailem yok. Eda'nın annesinin anlattığına göre o, Eda'nın babası ve benim ailem çok yakın arkadaşmış. Bir gün kaçmaya çalışmışlar. Hepsi bu düzenden nefret ediyormuş çünkü. Ama Aşkın teyze (Eda'nın annesi) nefretini kendi içinde yaşıyormuş. Tabi ki yakalanmışlar. O sessiz kalmış, diğerleri ise orada tutuldukları süre boyunca onlara karşı gelmek için her şeyi yapmış. Aşkın teyze birkaç haftaya çıkmış, ailem ve Eda'nın babası ise orada kalmış. Aşkın teyzeden 3 hafta sonra Özgür amca (Eda'nın babası) Aşkın teyzenin karşı gelmeyince çıkmasını örnek alarak çıkmış. Fakat benim ailem içeride kalmış. Tabi o zaman ben çoktan doğmuşum. Beni babaanneme bırakmışlar. Özgür amca çıktıktan 5 hafta sonra ailemin ölüm haberi gelmiş. Bunu duyunca babaannem kalp krizi geçirmiş ve o da hayata gözlerini yummuş. Bu yüzden ailemi hiç tanımadım. Beni Eda'nın ailesi büyüttü. Eda benden 1 yıl sonra doğmuş. Sonrasında ise Özgür amca ölmüş. Neden öldüğünü bilmiyoruz. Aşkın teyze bundan konu açılınca ya değiştirmeye çalışır, ya oradan uzaklaşır ya da ağlamaya başlar. Neyse nereden nereye geldim. Ne diyordum? Heh, yani Eda ile yıllardır birbirimizin ailesi olduk. Annesi yaşlandı. (aslında daha çok acısından) Biz de büyüdük. Artık Aşkın teyzeye Eda bakıyor. Ben de ona. Evet. Ona aşığım. O da bunu çok iyi biliyor. Ama cevap vermemekte ısrarcı. Ben de çok üstelemiyorum doğrusu. Şuan tek istediğim bu cehennemden kurtulmak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THE LOST TOWN
Misterio / SuspensoBen Eda. Dışardan sıradan liseli bir genç gibi görünebilirim, ama hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ben de değilim. Hiçbirimiz değiliz. Neden mi? Çünkü bizi diğer insanlardan ayıran bir farkımız var. Biz Kayıp Kasabalıyız. Burası neresi mi? Ben de...
