[✔] 𝐎𝐁𝐒𝐄𝐒𝐒𝐈𝐎𝐍 ; jujutsu kaisen [one shots]

→ i love, love, love! | itadori yuji

29.03.2021

word count;
318

Jakkolwiek by to nie brzmiało, wymiotowała szczęściem, będąc przy boku Itadoriego. Wydawać by się mogło, że jest z nią coś nie tak patrząc na to, co kryło się pod powłoką ciała chłopaka. Czy jednak to ją obchodziło? Oczywiście, że nie, ba! wręcz chciała wynagrodzić mu cierpienie, na które został zesłany.

Yuji był dla niej aniołem, którego musiała chronić przed wszelkim złem. Zawsze, kiedy otrzymywał jakiekolwiek obrażenia podczas walki, a wracając, zapomniał ich zakryć, była pierwszą osobą, która biegła do niego z bandażami i łzami w kącikach E/C oczu.

Gdy tylko ten nie uśmiechał się tak szeroko, jak to zazwyczaj miało miejsce, pytała od razu czy nic mu nie jest bądź czy nie chce porozmawiać; a Yuji to doceniał. Doceniał jej starania, które wywoływały miłe uczucie w dzielonym z klątwą sercu. Próbował za każdym razem, odwzajemnić uśmiech czy nawet przytulić ją, jednak niekiedy było to aż za trudne.

Itadori zwyczajnie bał się, że ją straci, czego nie chciał najbardziej na świecie. Zwyczajnie zakochał się po czasie w opiekuńczej dziewczynie, która kochała go takim, jakim jest. Niekiedy żałował, że spożył fragment Sukuny, jednak czy gdyby tego nie zrobił, spotkałby ją?

Z czasem, zaczęli wymieniać się również słodkimi pocałunkami. Smakowały one zazwyczaj watą cukrową bądź zieloną herbatą, która kryła się w kradzionych cukierkach należących do Gojō-sensei'a. Skłamałby, gdyby rzekł, że chcę z tego zrezygnować, jednak czy tak nie byłoby lepiej?

— Kocham cię Itadori! — krzyknęła pewnego razu, aż w środku siebie poczuł, jak tron Sukuny drga. Oczy jego zaszły się łzami, a usta drgały, ponieważ tak jak bardzo nie chciał, by go kochała, tak bardzo nie mógł skłamać, mówiąc, że ten jej nie kocha.

A ich historia słodko-gorzka, zakorzeniła się w umysłach innych możliwe, że nawet bardziej niż w nich, ponieważ im bardziej chcieli być bliżej siebie, tym mniej razem czasu spędzali. W szczególności, gdy pewien król, ubrał sobie pewnego czasu za cel, przeszkadzanie im w każdej wolnej chwili.