"Şimdi anlatıyorum...Ben kasabanın içine doğru gideceğim.Sonrasında silahımı toprağa dikeceğim.Çantada ip varmı Misha"
"E-EVET"
"Güzel.Devam ediyorum.Silahı ip yardımıyla yere gömeceğim.İpi tetiğe bağlayacağım.Bi tane de aylağın elini, tetikteki ipe bağlıyacağım.Aylak kolunu hareket ettirdikçe tetik çekilecek ve silah patlayacak.Hem aylakları çekeceğiz hemde çatışma havası verecek.Sorusu olan?"dedim ve şaşkın gözlerle bana bakan Cris ve Misha'yı gördüm.
"Bu tehlikeli olabilir."
"Tehlikeli olmazssa başarılı bir plan olmaz."dedim ve planı harekere geçirmek için ayağa kalktım.Silahımı aldım.Misha ve Cris'le vedalasıp kasabaya doğru ilerledim.Sessizce ağaçların arkasına saklanarak ilerliyordum.Bir Aylağı gözüme kestirdim.Bir market çalışanıydı galiba.Yaka kartında Mrs.John yazıyordu.
"Üzgünüm Mrs.John" diye geçirdim içimden.Yavaş yavaş yaklaşarak yanımdaki palayı bacaklarına geçirdim.Palayı aradığımız evlerden birinde bulmuştum.Palayı ayaklarına vurunca aylak yere yapıştı ve 1-2 pala darbesiyle bacaklarını vucuttan ayırdım.Planım şuan iyi gidiyordu.Aylağı ağaca bağladım.Sonrasında silahı bir ağaç parçasının yardımıyla dikey şekilde diktim.Sonra aylağın eline ipi bağladım.Fakat bir sorun vardı.Eti çürük olduğu icin ip sürekli elini kesiyordu.Çantamdan bir bez parçasını çıkardım ve aylağın eline bağladım sonrada ipi.Şimdi oldu.Eline tetikteki ipi bağladım.Aylak çırpınmaya başladı ve silah ateşledi.Plan tamamdı.Geri gidebilirdim.Koşan adımlarla geldiğim yere doğru ilerledim.Arkama baktım ve aylaklar yavaş yavaş sese geliyordu.
Misha ve Cris'le buluştum.Biraz bekledik ve silah sesi hala devam ediyordu.Aylak hala çırpınıyor olmalı.Biraz bekledikten sonra içeriden bir araba çıktı.Tahminen arabanın içinde 6 -7 kisi vardı.İçerideki seslerde kesildi.Bende pala ,Misha ve Cris'de Ak-47 vardı.Kapıyì yavaşca açtı Cris.İceride kimse yoktu.Yavaş yavaş ilerledik.Silah sesleri bir anda yükseldi.Bir silah sesinin yerini 4-5 silah sesi almıştı.Biz biraz daha ilerledik ve tam koridora dönerken bir adam önüme çıktı.Misha hemen ağzını kapattı ve bıçağı kalbine sapladı.Bu bizim başımızı belaya sokabilirdi.Dahada hızlandık.Hatta neredeyse koşmaya başlayacaktır.Bir odaya girdik ve biraz bekledik.Odayı aramaya başladık.Bir kaç belge vardı kahverengi masanın üstünde.Belgeleri karıştırırken dikkatımi bir şey çekti.Bu belgelerden birinde benim arkadaşim james'in fotoğrafı vardı.Hemen attım çantaya.şimdi vaktimiz yoktu.Patric'leri aramamiz gerekti.Odadan çıktık.Hızlı adımlarla ilerliyorduk.Misha bir anda durdu.Soldaki kapıyı hızlıca açtı.Bir adam Patric,Michel ve Tresh'i dövüyordu.Bizimkilerin elleri bağlıydı.Misha hiç düşünmeden adamın kafasına tek kurşun sıktı.Adam yerdeydi.Patric'in durumu biraz kötüydü.Hemen omuzladık ve geldiğimiz kapıya doğru hızla ilerledik.Dışarıya vardık ve gördüklerimiz karşısında şok olduk.Aylaklar buraya kadar gelmislerdi.Adamlar kaçıyordu.Silah sesini duyan aylak gelmişti.Biz hemen arkadan arabaya ulaşmak.istiyorduk.Fakat orayı da aylaklar istila etmişlerdi.Biz koşan adımlarla dışarıdan dolandık.Arabamız biraz ilerideydi.Sonunda arabaya vardık.Arabaya bindik ve eve doğru yola koyulduk.Hepimiz yorulmuştuk.Artık uyumak istiyorduk.Kardeşlerimi merak ediyordum.Büyük ihtimallede onlarda beni.1-2 saat yol gittik.Michel'in durum diğerline göre iyidi.
"Neden size vuruyorlardı?Ne yapıyorlardı size?Nasıl kaçırıldınız?"dedim ve Michel saf saf suratıma bakıyordu.
"Eve gidince konuşalım.Yorgunum dostum."diyerek geçiştirdi.Eve varmak üzereydik.Biraz daha gittikden sonra arabayı park edip arabadan indik.Evin kapısı açıktı.Koşarak gittik.Kan izleri vardı.Korkuyorduk.Biraz ilerledikten sonra Michel bağırmaya başladı.Üzerine iki kız aylak çullanmıştı.Kafalarına tek kurşunla onları kafasından vurdum.Kızlar yere düştüğünde bende dizlerimin üstüne düştüm.Onlar benim kardeşimdi.Ağlamaya başladım.Tutamıyordum kendimi.Onlara daha yeni kavuşmustum.Neden hemen gittiler?NEDEN?Artık yaşamak için bir sebebim yok.Silahı tam kafama doğrultup sıkacakken arkamdan bir el silahı benden aldı.Bu Sussan'dı.
"Hey size birsey olmadımı?İyimisiniz?"
"Evet iyiyiz."dediler ve evin kilerinden Natalia,Sussan,Andrea , jonathan,Trevor çıkmıştı.Sadece benim kardeşlerim mi ölmüstü.Bu ne saçmalıktı.Daha da çok ağlamaya başladım.Kardeşlerimi çarşafa sarıp gömmek için hazırladılar.Sabah gömeriz giyerek biraktılar.Evdeki aylalari dışarıya atıp uyudular.Ben uyuyuyamadım.Nasıl uyuyabilirdim ki...
Kafamı duvara vurarak tekrar ağladım.
-BÖLÜM SONU
