Happy Birthday

Chapter 8

Nang matapos na iyon ay agad akong tinawag si Ms. Risse para akyatin ang ikalawang palapag. Pag aakyat namin ay namangha kami dahil sa ganda ng view sa may bintana at presko din ang hangin. Pagpasok namin sa isang silid ay naroon si Jonathan na natutulog ng mahimbing kaya sakto lang habang nag aayos pa sa baba.

Ms. Risse: *umupo sa maliit na upuan* Natutulog lang pala eto kaya ayaw nyang pumasok ano kaya dahilan nito kung bakit di yan pumasok.

Aira: *bumulong* miss baka marinig ka nyan matalas pandinig nyan.

Ms. Risse: *bumulong* sorry naman. Naawa ako sa kanya dahil bukod sa nangyari nung isang gabi eh laging mag isa sa bahay. Kung may kasama man lang sya kahit kaibigan, bestfriend o girlfriend man lang hindi sya malulungkot dito sa kanyang bahay.

Aira: *umupo malapit sa hinihigaan ni Jonathan* *tinignan ang mukhang natutulog* Miss, tignan nyo namumula ang dalawang mata ni Jonathan.

Ms. Risse: *nakitang namumula ang mga mata* Siguro maghapon syang umiiyak kaya ayan namula na.

Aira: Hayaan mo miss, makakabawi din ako sa kanya. *humiga sa tabi ni Jonathan*

Ms. Risse: Anong sinagawa mo dyan, Aira? Baka magising mo sya sa ginagawa mo o kaya... Sandali nga muna umamin ka nga. May gusto ka ba sa kanya?

Aira: *ngumiti* Ang totoo, opo matagal na gusto ko na nga pong sabihin sa kanya iyon kaso hindi ako makahanap ng tyempo sa ngayon.

Ms. Risse: Naku ang babata nyo pa para sa ganyan na yan. Mas mabuting magkaibigan muna kayo bago maging kayo.

Aira: Eh miss pag naging kami na ni Jonathan eh hindi na sya malulungkot at tsaka may kasama na sya lagi sa bahay.

Ms. Risse: Ikaw talaga pag may gusto, may paraan. Alam na ba yan ng mga magulang mo na may gusto ka sa kanya?

Aira: Opo alam na po nila at payag naman po sila kaya lagi ko tong kasama sa mga pinupuntahan namin eh hindi lang nya nahahalataan *ngiti nya*

Ms. Risse: Ah ganun ba so hindi pala tutola ang magulang mo. Swerte mo naman pala. Oh tapos ano naman sabi ng mga magulang mo tungkol kay Jonathan?

Aira: Sabi ng Papa ko kailangan ko nang sabihin ang nararamdaman ko sa kanya bago pa makahanap si Jonathan na magmamahal sa kanya at yun ay di ko papayagan na mangyari iyon.

Ms. Risse: Wala na nga yata makakapigil sa inyong dalawa basta para sa akin makapagtapos muna kayo ng pag-aaral bago mag boyfriend/girlfriend na yan.

Aira: Opo naman po yun Miss.

Jonathan POV

Di ko na talaga kinaya kagabi at di rin ako masyadong nakatulog ng maayos sa bangungot na yun. Inisip ko nanaman nung araw ni di nakadalo sa kaarawan ko at yun ang nagpabangungot sa akin kaya umiyak ang nang magdamag kaya di nalang ako pumasok sa eskwelahan para di nila ako tanungin kung bakit namumula ang mga mata ko. Nagising nalang ako nang makaramdam ako na mabigat na bagay na nakalagay sa aking dibdib. Pagmulat ng aking mata ay bumungad sa akin si Ms. Risse. Teka sandal si Ms. Risse?! Paano sya nakapasok dito? Ang alam ko kinandado ko ang pinto bago matulog.

Jonathan: Ms. Risse, anong gina--

Ms. Risse: *sumenyas na wag maingay* *may tinuturo*

Jonathan: *lumingon sa kanan* *nakitang nakatulog si Aira habang nakayakap sa kanya*

Ms. Risse: *bumulong habang paalis* Maiwan ko muna kayo dyan ah at may gagawin lang ako sa ibaba.

Jonathan: *kinikilig na hindi makagalaw* (Miss, tulong hindi ako makakilos ng maayos dito huhu)

Tinignan ko muna si Aira na natutulog ng mahimbing habang ayaw nyang tanggalin ang pagkakayakap nya sa akin. Pakiramdam ko namumula na ang aking mukha at parang gusto ko rin syang yakapin kaso ayoko baka kung ano pang isipin nang masama.

Jonathan: Aira, gising na.

Aira: *natutulog ng walang imik*

Jonathan: *hinawakan ang braso ni Aira* Aira, gising na.

Aira: *nagising* Jonathan, gising ka na pala.

Jonathan: Bat ka nga pala nandito sa kwarto ko?

Aira: Eh kasi kanina pa kami naghihintay ni Ms. Risse na magising ka kaso nakatulog ka kaya eto nakatulog na ako sa kakaintay sa iyo.

Jonathan: Ah ganun ba. Dapat man lang sinabi nyo sa akin na pupunta kayo dito ni Ms. Risse para handa naman ako sa pagdating nyo dito sa bahay.

Aira: Hehe sa susunod. Maalala ko lang, ikaw ha naglilihim ka na sa akin ah di mo naman sa akin sinabi na kaarawan mo nung isang araw. Pinag alala mo ako.

Jonathan: Ano ka ba okay lang ako nung araw na iyon wag kang mag alala.

Aira: At tsaka gusto kong makabawi sa mga ginawa mo sa akin lalo na nung araw na inalaag mo ako sa clinic.

Jonathan: Nakabawi ka naman sa akin ah hindi mo na kailangan bumawi pa. Tinulungan naman kita sa reviewer mo ah kaya bawi ka na.

Aira: Kulang pa yung bawi ko sa iyo kaya maguusap pa tayo mamaya. Sa ngayon hinihintay na tayo ni Ms. Risse sa ibaba kaya tara na.

Jonathan: Sige.

Sabay kaming bumabani Aira at pagbaba namin ay nagulat ako nang makita ko ang mga nakasabit nadekorasyon sa salas at sa bawat sulok na ito ay mayroon nito. Nandito lahat ngmga kaklase ko sa loob ng bahay ko (buti nalang at nagkasya kaming lahat saiisang bahay kahit na masikip ang bahay ko). Isa-isang bumati ang mga kaklaseko at natuwa naman ako. Nawala na ang pagiging malungkutin ko at bumalik narinang pagiging masigla ko. Nalama ko nalang na naisipan pala nito ni Ms. Risse nagumawa ng plano para gumawa ng sorpresa para sa akin. Sinimulan na namin angkasiyahan. Naging masaya ang pasasalo salo lalo na at kasama ko ang mga kaklaseko, guro ko, si Manang at higit sa lahat ang bestfriend ko na si Aira. Purotawanan at kwentuhan lamang ang mga naririnig ko sa loob ng bahay na ito kugkaya't masasabi ko na lamang na ito ang pinakamasayang araw sa buong buhay ko.