FİLM( Düzenleniyor )

4 ~ Korku ve Acı İkilisi

Multimedia Mete. Şarkı Melek ve Rüzgâr'ın bahçede dinledikleri şarkı.

İçimi titreten soğuk yüzünden uyandım. Dün gece Mine ile odamda dertleşmiştik ve çok iyi gelmişti. O da yanımdan ayrılmayıp gece yanımda yatmıştı. Bugün hava iç karartıcıydı. Bulutlar güneşi kapattığı için büyük bir gölgede kalmıştık. Hava da çok esiyordu. Eski camlarımızdan biri esen rüzgâra karşı koyamamış açılmıştı. Buz gibi hava içeri girince üşümüştüm normal olarak. Kalkıp camı kapattım. Bir süre yatağımda mışıl mışıl uyuyan Mine'yi izledim. Daha sonra banyoya gidip yüzümü yıkadım. Geri döndüğümde Mine hâlâ uyuyordu. Aklımda haince planlar dönse de gidip yanağına bir öpücük kondurdum ve kuş tüyü kitap aralığımla yüzünü gıdıkladım. Önce uyanmadı ve eli ile yüzünü kaşıdı. Ben yanlışlıkla kahkaha atınca kalktı. Bana sinirle bakıyordu.

"Ne var? Su dökerek uyandırmamı mı isterdin?" Hemen yumuşadı ve gülümsedi.

"Hayır, bunu tercih ederim."

"O halde o sevimli çeneni kapa ve bir duş al, kokacaksın yakında kokarca."

"Sensin o kokarca." Dedi bana yüzünü buruşturarak. Ben ise tatlı tatlı gülümsedim. Yataktan çıkıp yanağıma bir öpücük kondurdu ve banyoya girdi. Bugün beden eğitimi dersi vardı. Dolabımı açıp kapüşonlu eşofman üstünü ve alt takımını giydim. Gri ve açık mavi renklerindeydiler. Saçlarımı taradım ve omuzlarımın iki yanına doğru ayırdım. Aşağı inip kahvaltı hazırlamaya başladım. Sosis güzel olurdu. Sosisleri küçük küçük kestim ve sosunu hazırlayıp tavada pişirmeye başladım. Belime sarılan kollar ile irkilsem de pek belli etmedim.

"Enfes kokuyor." Dedi Rüzgâr. Ona hâlâ kırgındım ama kırgınlığım azalmıştı. Dönüp gülümsedim. Tam döndüğüm sırada yanağımı öptü.

"Günaydın meleğim." Bu melek ismim olan melek değildi. Yani kanatlı, nurdan yaratılan melek anlamında melek demişti. ' Hayatının en saçma açıklamasını yaptın, onlar anlamıştır zaten.' İç sesime hak verip ben de Rüzgâr'ı öptüm ve günaydın dedim. Gülümseyip arkamdan ayrıldı. Sofrayı hazırlamaya başladı. Bi süre sonra ben yoruldum ve yerime Rüzgâr geçti. O sosisleri pişirirken ben yemek masasında oturmuş onu izliyordum. Tuhaf bir şekilde amcama hiç benzemiyordu. Ailemizdeki herkes ile onu karşılaştırdım ama en ufak bir benzerlik yoktu. O farklıydı ama bu farklılık onu daha da güzel gösteriyordu. Rüzgâr'ı gerçekten seviyordum. Kötü birisi olsa bile -ki kötü birisi değil- onu severdim sanırım. Benim tek sorunum güvendi. Yani eskiden öyleydi. Son zamanlarda insanlara fazla şans tanımaya başladım ve bu yumuşadığımı gösterir. Ben hayatım boyunca sert, güçlü ve umursamaz kız oldum. Şimdi niye olamıyorum? Bu sefer Rüzgâr'ın yüzünü incelemeye başladım. Yumuşak bir şekilde bakmasa gerçekten korkutucu biri gibi görünebilirdi. Sert yüz hatları vardı ama ona çok yakışıyordu. Gözlerine baktığımda onun da bana baktığını gördüm. Beni inceliyordu. Her zamanki gibi bakmıyordu. Ciddiydi bu sefer. Gözlerinde her ne varsa beni korkuttu ve gözlerimi kaçırdım. O da sosisleri masaya koydu. Tam bu sırada Mine geldi. Gülümseyip günaydın dedi ve masaya oturdu.

"Mm! Enfes kokuyor."

"Sosis yaptık."

"Bayılırım." Sen her türlü yemeğe bayılırsın zaten arkadaşım benim. Beraber güzel ve eğlenceli bir kahvaltı yaptık. Üzerime açık renk yağmurluğumu giyip son kez aynada kendimi kontrol ettim. Evet, hazırdım. Rüzgâr kendi arabasıyla gitti. Bizde Mine ile Mini Cooper'ımla gittik okula. Okula vardığımızda yağmur başlamıştı. Hızla içeri girdik. Sınıfta herkes kendi halindeydi. Bir grup sohbet ediyor, diğer grup tartışıyor başka bir grup ise test çözüyordu. Mine'yi öğretmenler çağırmıştı. Bir konu hakkında Mine görevliymiş ve gitmesi gerekiyormuş. O yüzden yalnız kalmıştım. Sırama oturup isteksizce kimya kitabımı çıkardım ve çözmeye başladım. Fizik ve Kimya en sevdiğim dersler arasındaydı. Yanıma birinin oturmasıyla sorumu yarıda bırakarak yanımdaki kişiye döndüm. Mete'nin burada ne işi vardı? Dün Rüzgâr ile kavga ettiği için ona kızgındım. Banyoda olan o konuşma yüzünden kızgınlığım oldukça fazlaydı. Hem ben kimya çözüyordum. Meşguldüm, onunla uğraşacak vaktim yoktu.