Draco's Wife 2 [Η συνέχεια]

Chapter 12

Ήταν και θα είναι δική μου.
Δεν θα άφηνα ποτέ κανέναν να την αγγίξει ξανά. Πήγαμε να πάρουμε τις σκούπες μας και ανεβήκαμε πάνω γρήγορα. Ξεκινήσαμε για το παλάτι του Voldemort. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Το ίδιο και των αγοριών. Όμως δεν θα έκανα τώρα πίσω. Το μπάσταρδο την άγγιξε στο παρελθόν και είμαι σίγουρος πως θα κάνει το ίδιο και στο μέλλον.
Είχαμε σχεδόν φτάσει. Ήταν μεσάνυχτα και η νύχτα παγερή από το χιόνι που έπεφτε ασταμάτητα τόσο καιρό. Το παλάτι ήταν σκοτεινό. Θα μου πεις γιατί ήταν ελεύθερος ο Tom Riddle? Δεν ξέρω. Πάντως κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του.
Κατεβήκαμε από τις σκούπες και κατευθυνθήκαμε προς την κυρία είσοδο. Είχαμε μόλις φτάσει στην μεγάλη αυλή. Έχω ξανά βρεθεί εδώ.
«Είστε έτοιμοι;» Ρώτησα με αγωνία. Έγνεψαν καταφατικά και προχωρήσαμε γρήγορα προς την μεγάλη μαύρη πόρτα. Έσπρωξα με δύναμη την πόρτα και αυτή άνοιξε τρίζοντας.
«Matteo μπάσταρδο που είσαι;» Φώναξα ψάχνοντας τον. Δεν άργησε να εμφανιστεί όταν τον είδα να κατεβαίνει από κάτι μαρμάρινες μεγάλες σκάλες
«Θα το πληρώσεις μαλακισμενο» είπα και έβγαλα το ραβδί μου με θυμό και τον σημάδεψα αμέσως.
«Θα σκοτώσεις τον ξάδελφο της γκόμενας σου; Τι θα πει άραγε μετά από αυτό;» Είπε γελώντας σατανικά θα έλεγα. «Βγάλε το ραβδί σου και αντιμετώπισε με σαν άντρας» είπα φωνάζοντας.
«Τς τς τς.. ποτέ δεν μου άρεσε όλη αυτή η μάγο κατάσταση όσο καλός μάγος κι αν είμαι. Ας αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλο με τα χέρια»
Τι ήταν τώρα αυτό ; Γέλασα. Ήμουν αρκετά δυνατός όποτε δεν φοβήθηκα καθόλου. Κατευθύνθηκα προς το μέρος του αγριεμένος και τον έπιασα από τον γιακά. Με δύναμη έριξα μια μπουνιά στο μάτι του κάνοντας τον να ματώσει. Τον έριξα κάτω και τον κλωτσούσα με δύναμη. Όμως έγινε κάτι ανατρεπτικό. Σηκώθηκε πάνω λες και δεν έπαθε τίποτα. Με έπιασε από τον λαιμό και με κόλλησε στον τοίχο. «Ήταν καλά όταν την πηδούσες μαλακισμενο; Γιατί μόνο για αυτό την έχεις φαίνεται» είπε και με έφτυσε στο πρόσωπο. «Τι λες γαμω» είπα φωνάζοντας ενώ πλέον τον είχα κολλήσει εγώ στον τοίχο. «μην τολμήσεις να την ξανά αγγίξεις το κατάλαβες;» Είπα ξανά. «Αν την αγαπούσες δεν θα τολμούσες να την αγγίξεις μαλακισμενο. Προοριζόταν για εμένα μέχρι που ο πατέρας την έστειλε στην βρωμοσχολη σας» ο καυγάς συνεχίστηκε άγρια με εμένα και τον Matteo να καταλήξουμε γεμάτοι αίμα από την κορφή ως τα νύχια. Με είχε ρίξει κάτω όταν ένας δυνατός ήχος από την πόρτα τον σταμάτησε. Είχε έρθει οTom και μας κοίταζε.
«Κύριε Μαλφόι; Πως και από εδώ»
«Το μπάσταρδο σου άγγιξε την κοπέλα μου»
Με νεύρα έπιασε το ραβδί του και με κόλλησε στον τοίχο. «Πρόσεχε πως μιλάς νεαρέ. Και ας μην ξεχνάμε πως η κοπέλα που αποκαλείς δική σου είναι η ανηψιά μου»
«Τρέξτε» είπα στα παιδιά και έφυγαν αμέσως. Με δύναμη τον έσπρωξα πίσω και έβγαλα το ραβδί μου. Του έριξα την βασανιστική κατάρα όμως με πρόλαβε. Με έριξε κάτω με ένα απλό ξόρκι και μου πήρε το ραβδί.
«Βάλτε τον στο μπουντρούμι. Θα μείνει εκεί για πολύ καιρό μέχρι να συμμορφωθεί.» Τότε ο Matteo και ένας υπηρέτης με έπιασαν και με κατέβασαν κάτω. Το ραβδί μου βρισκόταν στα χέρια του.