Την επόμενη μέρα ο πόνος είχε περάσει και μπορούσα πλέον να επιστρέψω στον κοιτώνα μου. Στο δωμάτιο μου. Δεν άντεχα να πάω στο δικό του, θα γινόμουν χειρότερα. Όταν έφτασα στον κοιτώνα τα παιδιά με καλωσόρισαν όχι όμως όλοι. Πολλά κορίτσια με κοιτούσαν με μισό μάτι επειδή ο Ντράκο ήταν φυλακισμένος εξαιτίας μου για άλλη μια φορά. Το ήξερα. Μου άξιζε. Όμως δεν άξιζε να περάσει πάλι όλα αυτά. Γύρισα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Κοίταξα το ταβάνι και χάθηκα στις σκέψεις μου. Ασυναίσθητα χάιδεψα την κοιλιά μου. Τι θα κάνω; Είμαι εντελώς μόνη.
Η πόρτα μου άνοιξε και μέσα μπήκε η Έλεν και ο Μπλέζ. Δεν είπαν κάτι παρά κάθισαν δίπλα σε εμένα στο κρεβάτι.
«Είμαι έγκυος» είπα σιγανά. Ο Μπλεζ δεν είπε κάτι. Έπιασε απλά το χέρι μου και το χάιδεψε ενώ η Έλεν με πήρε αγκαλιά. «Θα επιστρέψει. Θα καταφέρουμε να τον πάρουμε πίσω εντάξει;» Είπε ο Μπλεζ και με αγκάλιασε. Η ώρα περνούσε με εμάς να προσπαθούμε να βρούμε μια λύση. Αν ο Ίαν δεν κατάφερνε να τον βγάλει από εκεί μέσα; Τι θα γινόταν; Έπρεπε να βρούμε μια λύση.
Ήταν απόγευμα και τα παιδιά προσπάθησαν να με ξεκολλήσουν από το δωμάτιο και να κατέβουμε στο προαύλιο για μια βόλτα.
Καθώς ανεβαίναμε τις σκάλες για να βγούμε έξω συναντήσαμε τον καθηγητή Σνέιπ. Ήταν ενήμερος για όλη την κατάσταση. Με κοίταξε και μου έκανε νόημα ότι κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε. Ήμουν σίγουρη.2 months later
Draco's POV
Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. Οι μέρες περνάνε με το ζόρι. Σε μια εβδομάδα θα γίνει η τελετή για να με κάνει θανατοφάγο. Το σημάδι πονάει όλο και περισσότερο όχι όμως όσο και η καρδιά μου. Ελπίζω να είναι καλά.
Ο Ίαν έχει κατέβει πολλές φορές με διάφορες ιδέες. Αποφασίσαμε να δράσουμε την ημέρα της τελετής.Y/n POV
Ήμουν στο προαύλιο και διάβαζα ένα βιβλίο. Ο καιρός ήταν όμορφος. Ο ήλιος έλαμπε. Σκεφτόμουν ποσό φωτεινά έμοιαζαν τα μάτια του υπό το φως του ηλίου. Μου λείπει η μορφή του, η αγκαλιά του, τα φιλιά του. Εκείνος. Η κοιλιά μου δεν φαίνεται ακόμα, δεν έχει αρχίσει να μεγαλώνει αν και είμαι ήδη στον 3 μήνα. Πολλές φορές με πονάει πάρα πολύ χωρις να καταλαβαίνω τον λόγο. Αποφάσισα να γράψω ένα γράμμα στον Ντράκο μετά από καιρό. Δεν άντεχα άλλο χωρίς να του πω τι μου συμβαίνει. Παρακάλεσα τον Ίαν να μην πει τίποτα. Ανέβηκα στο δωμάτιο μου και κάθισα στο παλιό ξύλινο γραφείο μου.
Ντρακο μου,
Να ήξερες πόσο μου λείπεις. Εγώ φταίω για όλα το ξέρω. Για άλλη μια φορά είσαι εγκλωβισμένος εξαιτίας μου. Μαζί με τον Μπλεζ και τα υπόλοιπα παιδιά προσπαθούμε να βρούμε μια λύση όμως είναι δύσκολο. Ελπίζω με τον Ίαν κάτι να καταφέρετε. Όμως σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου πω κάτι άλλο. Ντράκο μου μετά από ένα δυσάρεστο γεγονός πριν 3 μήνες βρέθηκα στο αναρρωτήριο και έμαθα τι μου συμβαίνει. Είμαι έγκυος. Δεν ξέρω πως θα το πάρεις, δεν ξέρω αν το θέλεις όλο αυτό..
Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Σ'αγαπώ.
![](https://img.wattpad.com/cover/264189713-288-k102244.jpg)
ESTÁS LEYENDO
Draco's Wife 2 [Η συνέχεια]
FanficΌλα ξεκίνησαν όταν ο αγαπημένος μας Draco Malfoy ήταν 17 χρόνων. Όταν γνώρισε εκείνη, την y/n. Ήταν καθοριστικό ότι όλη η ζωή του θα αλλαζε για εκείνη. Ή μήπως εκείνος θα άλλαζε για εκείνη ;; Η ιστορία υπάρχει και στο παλιό μου προφίλ το οποίο έκλει...