Draco's Wife 2 [Η συνέχεια]

Chapter 15

Ήταν η πιο ωραία ανάμνηση. Η πιο ωραία εικόνα. «Scorpius» αναφώνησε τότε εκείνη. «Έτσι τον λένε».

....

Οι ημέρες περνούσαν ευχάριστα αλλά πολύ γρήγορα. Είχαμε μείνει οι τρεις μας στην έπαυλη. Εκείνη προσπαθούσε να μπει ξανά σε ένα πρόγραμμα μετά από τόσο καιρό που ήταν στη νοσοκομείο. Ο μικρός.. ήταν πανέμορφος. Είχε ξανθά μαλλιά και γαλαζοπράσινα μάτια. Κάθε μέρα άλλαζε και πιο πολύ.

I month later

Μόλις είχα αφήσει από την αγκαλιά μου τον μικρό καθώς τον πήγα στο δωμάτιο του για να κοιμηθεί. Γύρισα πίσω στο δικό μας και έπεσα στο κρεβάτι περιμένοντας την να βγει από το μπάνιο. Μετά από λίγη ώρα αποφάσισε να βγει. Την είδα να μπαίνει μέσα με την πετσέτα γύρω από το σώμα της που έμοιαζε τόσο μικρή πάνω της. Την κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω. Πλησίασε στον καθρέπτη και κοιτάχτηκε για λίγο. Τότε πήρε το νυχτικό της και πήγε προς το μπάνιο. Όμως τα λόγια μου την πρόλαβαν. «Γιατί δεν αλλάζεις εδώ; Μπροστά μου..» την ρώτησα με απορία. Έμεινε να κοιτάει τον τοίχο. Κάτι πήγαινε στραβά. Πάντα άλλαζε μπροστά μου τι έγινε ξαφνικά; Δεν είχε γυρίσει ακόμα να με κοιτάξει. Την πλησίασα με αργά βήματα και την έπιασα από την μέση κολλώντας την πάνω μου. «Τι σου συμβαίνει;» Είπα απαλά χτυπώντας την ανάσα μου στον λαιμό της. Είχε ανατριχιάσει. Ποσο καιρό είχα να της κάνω κάτι τέτοιο; Την φίλησα στον ώμο και την ξανά έκανα την ίδια ερώτηση. Τότε γύρισε και με κοίταξε. Ώρα ήταν. «Ντρακο δεν μπορώ μπροστά σου» είπε και έφυγε τρέχοντας για το μπάνιο. Γαμω τι είχε συμβεί; Πήγα γρήγορα και χτύπησε την πόρτα μήπως ανοίξει όμως τίποτα. Μπορούσα να ακούσω την καρδιά της να χτυπάει αγχωμένη και ταυτόχρονα φοβισμένη πίσω από την πόρτα. «Άνοιξε μου σε παρακαλώ. Μην με κανεις να σπάσω την πόρτα. Ξέρεις ότι θα το κάνω» είπα προσπαθώντας να μην φωνάξω. Δεν πέρασε πολύ ώρα και άνοιξε την πόρτα βουρκωμένη και έτρεξα στην αγκαλιά μου. «Πες μου τι έχεις..» είπα και την έσυρε μέχρι το υπνοδωμάτιο ξανά. «Ντρακο έχω αλλάξει. Δεν είμαι όπως πριν» είπε τρέμοντας. Ακόμα να καταλάβω τι θέλει να πει με αυτό. «Τι εννοείς;;» Την ρώτησα απορώντας. «Το σώμα μου Ντρακο... είναι γεμάτο σημάδια» είπε ενώ στεκόταν όρθια με εμένα καθισμένο μπροστά της. Τότε έβγαλε την πετσέτα που ήταν τυλιγμένη πίσω της και την άφησε να πέσει κάτω. Μα τον Μέρλιν. Ποσο καιρό είχα να δω αυτό το σώμα; «Δεν βλέπω τίποτα άσχημο πάνω σου» της είπα και την κοίταξα στα μάτια. «Το λες για να μην στεναχωρηθώ.. μόνο για αυτό» είπε ξανά λυπημένη. «Έγινες μαμά. Αυτό σε έκανε ακόμα πιο όμορφη» είπα ενώ σηκώθηκα και πλησίαζα προς το μέρος της. Καθώς την πλησίαζα έκανε βήματα προς τα πίσω μέχρι που άγγιξε τον τοίχο βγάζοντας ένα βογκητό εφόσον ήταν παγωμένος. Όταν την έφτασα με το ένα χέρι έπιασα την μέση της και το άλλο το πρόσωπο της. Την έφερα κοντά μου και άρχισα να την φιλάω παθιασμένα. Ήταν σαν ναρκωτικό. Το δικό μου ναρκωτικό. Την σήκωσα και τύλιξε τα πόδια της γύρω μου ενώ ταυτόχρονα μου έβγαζε την μπλούζα που φορούσα. Την άγγιξα απότομα στον τοίχο ξανά κάνοντας την να ξανά βγάλει έναν βαθύ αναστεναγμό. «Άναψε με κι άλλο .. μπορείς» είπα όταν το έκανε. Τότε ενώ την είχα ακόμα πάνω μου πήγα και κάθισα στο κρεβάτι μας αφήνοντας την από πάνω μου. Ενώ με φιλούσε τα χέρια της κατευθύνθηκαν προς την ζώνη που φορούσα και την έβγαλαν γρήγορα. Τα χέρια μου κατέβαιναν προς τα μπούτια της σφίγγοντας τα μέχρι να πονέσει. Είχαμε πάρει και οι δυο φωτιά. Με έριξε πίσω και άρχισε σιγά σιγά να φιλάει τον λαιμό μου και το σώμα μου αφήνοντας καυτά φιλία πάνω μου. Μου έβγαλε το παντελόνι και ξανά ανέβηκε προς το πρόσωπο μου. Άρχισε να με φιλάει ενώ ταυτόχρονα μου τον έπαιζε. Κόντευα να τρελαθώ. Δεν χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω να μου κάνει. Μετά από λίγη ώρα την γύρισα ανάσκελα ώστε να κοιτάζω το πρόσωπο της. Άρχισα να δαγκώνω και να πιπιλαω κάθε εκατοστό του κορμιού της μέχρι που έφτασα στην περιοχή της. Την έκανα να παραληρεί από ηδονή μέχρι που ήμασταν και οι δυο έτοιμη για το επόμενο βήμα. «Ντρακο.. απλά λίγο ήρεμα. Έχω τα ράμματα» είπε και έβγαλε ένα πνηχτο γέλιο μαζί με εμένα.