"Neden ben?"
Neden onca kişi arasında, kaderime yazılmış bu laneti üstlenen tek kişi benim. Neden bende bir insan değilim?
İlk türkçe Gojo Satoru x Reader x Megumi kitabı.
Bazı karakterler dışında hiçbir resmi evreni ve karakterleri sahiplenmiyorum...
İtadori kolunu kaybettiği an buradan sağ çıkamayacağımızı anlamıştım. Çoktan Nobara ve Yuna yüksek seviyeli lanet tarafından saf dışı edilmişti. Üstelik Yuna dışında Nobaranın nerede olduğunu bile bilmiyorduk.
Herşey düzelecekmiş gibi Yunaya gülümsemiştim. Ancak yapabileceğim, aklıma hiçbirşey gelmiyordu. Yuujinin Sukuna ile olan konuşması bile iyiye gitmiyordu. "Yer değiştirdiğimiz anda ilk o çocuğı sonra o iki kadını öldürüceğim. Şu koyu renkli saçlı kız epey ilgimi çekti. Biraz eğlendiğimdende emin olacağım" dediğinde kaşlarımı çattım.
"Megumi..." dedi Yuuji. Ardından yüzünü bana çevirdi kolunu kemerle sıkarken. "Yunayı ve Nobarayı buradan al ve kaç" dedi. Sinirle "Sen nolucaksın aptal?" dediğimde "Ben siz kaçana kadar onu oyalayacağım. Sonra bana bir sinyal gönder. Sukuna ile yer değişiceğim" dedi. İtiraz etmek için ağzımı açacaktım ki bana güven vermek istermişcesine gülümsedi.
başka bir seçeneğim yoktu. Hızla Yunanın olduğu tarafa gittim ve onu kucağıma alarak kaçmaya başladım. Ardından tekniğimi kullandım. "Kugisakiyi ara!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yuna Katayama
Gözlerimi zorlukla açtığım anda duyduğum ilk şey bir ulumaydı. Megumi nefes nefese kalmış bir şekilde merdivende oturuyordu. Kucağında yattığımı fark etmemle hızla doğruldum. Doğrulamamla sırtımda ki acı "ben buradayım!" dedi.
Acıyla inledim. Megumi "Yuna, kalkmamalısın." dedi. Onu dinlemeyip ayağı kalktım. Muavin Nobarayı arabaya götürmeye çalışıyordu. Ayakta durabildiğime şükrettim. Megumi "Seninde onlarla gitmen gerek" dediğinde ona doğru döndüm. "Yuuji nerede?" diye sordum. Meguminin yüzünün bir anda çaresizlik içinde kaldığını görünce kaşlarımı çattım.
Nobara arabaya bindirildiğinde muavin bize döndü. "Peki ya siz?" diye sordu. "Ben burada kalıcağım. Tahliyeyi 10km daha genişletin. Onunla ilgilenmeliyim" dedi. Ardından muavin bana döndü. "Peki ya sen Yuna? Senin yaraların Kugisakiden daha ağır" dediğinde güldüm.
"Gerçekten bana insanmışım gibi davranıyorsunuz" dedikten sonra kollarımı sıkıp gösterdim. Ardından göğsümde birleştirip gülümsedim. Megumi muavin ayrılmadan önce "lütfen geri dönerken 1. Sınıftan daha yüksek bir sahir getirin" dedi. Ardından ikimizde geri binaya gitmeye başladık.
Koşarken Megumi "Ne kadar insan değilim desende mühürün kaldırılmadıkça kendini iyileştiremeyeceğini biliyorsun değil mi?" dedi. Söylemesine gerek yoktu. Biliyordum zaten. Mühürüm kaldırılmadıkça normal bir sahirden farkım yoktu. Bir lanet bile benim bir lanet olduğumu anlayamazdı.
Birden ikimizde durduk. "Genişlemiş alan kayboldu" dedim anında. Megumi hızla etrafa baktı. "Şimdi tek yapmamız gereken gelmesini-" Megumi sözünü bitirmeden yanımızda beliren varlıkla dona kaldık. "Ondan bahşediyorsan geri dönmüyor" dedi hiç duymadığım ama tanıdık gelen ses.
İlk Yuuji le tanıştığım gün oluşan o ağrı çıkageldi. "O kadar çok korkmayın! Biraz sohbet edelim!" dedi Sukuna. Ardından keyifli bir sesle tekrar konuşmaya başladı. "Benimle yer değiştirmede küçük bir sorun yaşıyor gibi. Bu beni hiç çekinmeden kullanmasının bir intikamı olmalı" dedi.
Birden kıyafetini yırttı ve "Ama benimle yer değiştirmesi an meselesi olmalı. O yüzden bende bu sırada napabilirim diye düşündüm." dedikten sonra gördüklerim yüzünden kusadım geldi. Sukuna elini göğsüne soktu ve kalbini çıkardı. "Onu rehin alıyorum" diyip gülümsedi.
"O velet benimle yer değiştirirse bu onun ölümü demek. Ben bunsuz da yaşabilirim" diyip kalbi yere attı. Gözlerim yavaşça yere düşen kanlar içindeki kalbi izledi. "Eşeği sağlam kazığa bağlıyorum" dedikten sonrada Sukuna parmağını yedi. İçimden tepedekilere lanetler yağdırıyordum.
"Şimdi özgür bir adamım. Artık korkabilirsiniz." dedikten sonra tekrar keyifle gülümsedi. "Sizi sebepsiz yere geberteceğim". Megumi "O zamanın aksine... Rollerimiz değişti demek" dedi. Ne kadar sakin gözüksede burada birileri gelene kadar canlı kalmalıydık.
"Kimi kandırıyorum? Buradan birileri gelse bile canlı çıkamayacaktık."
Merhabalar! Umarım bölümü beğenmişsinizdir! Eğer beğendiyseniz yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın!
