Doctor/TAEKOOK

19. Bölüm

Selam gençler

Öncelikle 19. Bölüme geldik ve 7k okunma var mutluyum ficiyi sevenler ve yorumlar beni mutlu ediyor 🥺💓💗💓💗💓💗💓

Neyse geçelim duygusallığı
İyi okumalar :)) 🥺💓💓😍😋

Yanlışlarım varsa affola 🙏🙏

Taehyung'un ağzından

Jungkook ile asansörde karşılaşmıştık ama o benim yüzüme bile bakıyordu. Dün gece çok içmiştim ve başım çatıyordu resmen. Cam şişeyi elimde kırdığım için elimi sargıya almıştım, jungkook'un deli gibi merak ettiğini biliyordum ama inatçı sevgilim yüzüme bile bakmıyordu.

Biliyorum ona yalan söylemem onu üzmüştü ama nereden bile bilirdi ki lia'nın fotoğraflarımızı çektirip jungkook'a göndereceğini, şimdi ise odamda koltukta oturuyordum.

Jungkook için dağ evimizi hazırlatıyordum, dün akşam yola çıkıp 00:00 olduğunda doğum gününü kutlayıp ona  sımsıkı sarılmak istiyordum ama ben onu doğum günün'ün ilk saatlerinde ağlatmıştım. Salak kafam keşke ilk önce söyleseydim, en azından jungkook beni anlardı.

Burada oturarak kafayı yiyeceğimi fark ettiğim için odamdan çıktım, kantine inip kahve alsam iyi olurdu. Hızla asansöre binmiştim, asansör 1. Katta durduğunda inip danışmanın önünden geçiyordum. Kızın konuşması ile hızla ona döndüm.

" ne, durumu ağır mı?, tamam hemen buraya getirin" dedi sonra bana baktı kız hızla konuşmaya başladı. "Bay kim, acile hasta gelecek hastanenin oto parkından silahla yaralanma." dedi olumlu anlamda başımı salladım hızla acilin kapısına ilerledim.

Ambulans'ın gelmesi ile hızla kapıyı açtılar. Hastayı indirdiler arkası dönük bir şekildeydi, kaşlarım çatıldı neden beden tanıdık geliyordu bana?, yanımdaki hemşirenin konuşması ile ona döndüm. "efendim, adı jeon jungkook hastanede çalışıyor." demesi ile başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.

Namjoon hyung'un yanımıza gelip jungkook'u içeri götürmelerini söylemişti. Namjoon hyung ise bana bakıyordu. Ben ise olduğum yerde donup kalmıştım, jungkook, benim dokunmaya kıyamadığım çocuk vurulmuştu. Gözlerim delice yeri inceliyordu, hayır, hayır olamaz bu bir şaka kesinlikle.

"taehyung, kendine gel" diye Namjoon hyung beni sarstı. Gözümden yaş firar etti. "J-jungkook o" dedim zor çıkan sesim ile Namjoon hyung ise bana şaşkına bana baktı. "n-ne cidden mi?" dedi bir şey söylemeden hızla acile ilerledim.

" Bay kim çok fazla kan kaybetmiş" dedi hemşire, Namjoon hyung ise elinden geldiğince çabalıyordu. Ben ne mi yapıyorum?, sadece jungkook'a bakıyordum, beynim işlevini kaybetmişti, ellerim titriyordu resmen, kendimde değildim. Benim minik bebeğim burada ölümle savaşıyordu.

Namjoon hyung en son beni dışarı çıkarttırmıştı. Ben ise duvara yaslanmış ağlıyordu, elime dokunan eller ile kafamı kaldırdım. Yoongi hyung bana endişe ile bakıyordu. "n'oldu taehyung? Dedi endişe ile ne diyecektim ben şimdi. Yutkundun ve konuşmaya başladım." J-jungkook vurulmuş, i-içerde Namjoon ilg-" dememe gerek kalmadan hızla içeri girmişti.

Kafayı yiyecektir bunun hepsinin bir rüya olmasını istiyordum. 15 dakika olmuştu Yoongi içeri gireli, kapının açılması ile Namjoon hyung çıktı. Hızla ayağa kalktım, konuşmadım yanına gittim ve gözlerine baktım. "durumu iyi değil ameliyata almamız lazım ve ameliyat baya zor olacak gibi" dedi, gözümden yaş düştü.

"B-bende gireceğim ameliyata" dedim gidecekken Namjoon hyung kolumu tutu. "Taehyung olmaz, iyi değilsin, en küçük hatan onun hayatını tehlikeye atmak demek" dedi, elimi hızla çektim. " bende gireceğim dedim, onu orada bırakamam anladın mı?, içim nasıl yanıyor haberin var mı senin hyung?, ona bir şey olacak veya bir yeri acıyacak mı diye korktuğum beden orda cansız gibi yatıyor." dedim bağırarak, gözlerimden hayla yaş akıyordu.