Doctor/TAEKOOK

22.Bölüm

Selam uzun zaman oldu çslslslls

Oğlum daha 1 hafta oldu hemen yeni bölüm diyorsunuz.

Neyse evde İnternet yoktu, ablamdan bağlanıyordum ve oruç tutuyordum HAVA AŞIRI SICAKTI AMQ Yandım 😭😭

Neyse iyi okumalar 🥺🍼🤗🤗

Jungkook'un ağzından

Taehyung ile uyumuştuk, ne kadar uyumak istesemde ağrılarım beni uyutmuyordu ve özlediğim bedeni izleme şansı doğmuştu banada, onu çok özlemiştim, ne kadar ona kırgın olsamda onun yorgun ve zayıflamış bedeni ile beni üzmüştü.

Jimin'in anlattığına göre taehyung'u kovsada o hep ondan gizli yanıma geliyormuş ve 2 defa kalbim durmuş birinde Taehyung beni hayata döndürmüş. Yoongi hyung onu pencereden izlemiş, beni kurtarmak için çabaladığını ama herkesin vazgeçtiğini, ama Taehyung'un vazgeçmediğini söyledi.

Taehyung benim için cidden çok farklıydı, ilk aşkım, ilk öpücüğü, ilk göz yaşı döktüğüm, ilk kendimi özel hissetmemdi. Diyorum ya Taehyung benim hep ilkimdi, sanki tanrı melek göndermişti. Çünkü kim Taehyung kusursuz bir varlıktır benim için.

Siyah gözleri, siyah saçları, uzun kirpikleri, biçimli kaşları, kalın tapılası  dudakları, o çok kısusrsuzdu. Ellerimi yanağına koydum esmer teninde gezdirdim, yavaşça yanağını okşadım, oradan ise göz altlarına okşadım, morarmışlardı , kim bilir kaç gündür uyumuyordu.

Yavaşça açılan gözleri gözlerimi buldu, ellerimi saçlarına daldırdım, yavaşça okşadım, tatlı bir mırıltı bıraktı odaya, gözleri yavaşça kapandı. " umarım bu rüya değildir, çünkü bu bir rüya ise uyanmak istemiyorum" diye mırıldandı iyice bana yaklaştı, Elimi ellerinin arasına aldı.

Gülümsedim, "rüya değil Bay kim" dedim, gözlerini hızla açtı ve beni inceledi. " pekala, gerçek olamayacak kadar çok güzelsin, pek inanamadım ben" dedi, hızla elimi koluna attım ve etini sıktım, odaya bir acı barış bıraktı. " gerçek miymiş?, değil miymiş?" dedim.

Kıkırdadı ve konuşmaya başladı "oh, inandım sen gerçekmişsin" dedi ve kahkaha attı. Odaya giren namjoon hyung ile ona döndük " oh, 1 haftadır somurtkan Taehyung gitti sanırım." namjoon hyung Taehyung'a bakarak, Taehyung ise bana bakarak yanıtladı. "yaşam kaynağım geldi diyelim. " dedi.

Gülümsedim, Taehyung ayağa kalktı, namjoon hyung ise yarama baktı ve pansuman halletti. "ağrın var mı?" dedi Taehyung, olumlu anlamda başımı salladım "evet var, hyung ağrı kesici versen olur mu?" dedim namjoon hyung ise olumlu anlamda başını salladı. "pekala, hemşire ile göndereceğim" dedi.

Namjoon hyung odadan çıktı ve Taehyung ile baş başa kaldık. Elleri ile oynadı ve sonra bana baktı. "özür dilerim" dedi bana bakarak, konuşmaya devam etti. "lia'nın böyle birşey yapacağı inan aklıma gelmedi, yani hem fotoğraflarımızı çekip sana göndermesi, hemde... Seni vurması aklımdan geçmedi. Her konuda sen haklısın bebeğim, ama cidden ben cezamı senin yokluğunla çektim. Şu 7 gün var ya öldüm sen o yatakta uyurken benim burada canımdan can gitti. " dedi ve devam etti.

" birdaha asla sır yok, birdaha asla yalan yok, sadece sen ve ben varız tamam mı? " dedi ve ellerimi turu, olumlu anaşmda başımı salladım.

Taehyung beni inceliyordu, evet bir sapık gibi beni inceliyordu. " şöyle bakma, kendimi çıplak gibi hissediyorum" dedim, Kıkırdadı. Bana doğru uzandı, sanırım öpecekti. İşaret parmağımı dudaklarına bastırdı ve onu itekledim.