Hemşireye durdurdum ve " ne bu karmaşa? " dedim. Hemşire gülümsedi ve konuşmaya başladı "Bay kim'in oğlu kim Taehyung geliyor America'dan kendisi beyin cerrahı, Bay kim hoş geldin partisi düzenliyor konferans salonunda, bütün herkes davetli" dedi ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
_____________
1 haftasonra ~~~
Taehyung benim olmayan duygularımı çıkaran kişiydi. Ben aşkı bilmezdim, sevmek ne bilmezken tanrı benim karşıma taehyung'u çıkarmıştı. Taehyung ileyken sanki dünya tek bizim etrafımızda dönüyor gibiydi.
Taehyung ile sevgiliydik şu bir hafta sürekli birlikteydik, ama hastanede pek yakın değildik, hastanenin çok dedikoducu olduğunu biliyordum. 3 ay sonra stajım bitiyordu ve doktor olarak çalışabilirdim ve bunu taehyung'un yardımı olmadan yapmak istiyordum, o bana yardım etmek istediğini söylese de onu uygun bir dil ile uyarıyordum.
Şimdi ise nerdeyse öğlen olmak üzereydi, hava kapalıydı, soğuktu hava ama çatı katına çıkmak istemiştim ve şuan çatı katındaydım , ama bu bana engel değildi. Belime sarılan eller ile gülümsedim, çünkü o kişi taehyung'tu kokusundan ve belime sarılmasından anlamıştım.
"hava çok soğuk neden buradasın." demişti, gülümsedim ve yanağımı yüzüne yasladım , onunda çenesi omzumdaydı. "nefes almak istedim. Hem o kadar soğuk değil" dedim beni inceledi ve konuşmaya başladı. "yanakların al - al olmuş, burnun kızarmış, dudakların kurumuş ve incecik üstün, hasta olacaksın" dedi.
Gülümsedi, beni düşünmesi çok hoşuma gidiyordu, kimin hoşuna gitmezdi ki?, "ben hasta olmam bir kere" dedim gülümsedi ve daha sıkı sarıldı, üşümüyordum, bana o kadar güzel sarılıyorken nasıl üşürüm ki?, "yanakların ve burnun kırmızı, dudakların kurumuş tenin buz gibi jungkook" dedi kızar gibi dedi tekrardan, gülümsedim ve yanağını öptüm ve tekrar önüme dönüp gök yüzünü izlemeye başladım, "bana sarılıyorsun, şuan çok hiç üşümüyorum" dedim.
_______________
12:45 saat
Taehyung ile acile hasta geldiği için inmiştik, hastayı tedavi ettikten sonra taehyung, odasında işi olduğunu söyleyip odasına gitmişti. Cidden yorulmuştum, kahve almak için kantine ilerledim.
Kahvemi aldım ve boş masaya oturdum. Yanımdan ki sandalyenin çekilmesi ile oraya baktım. Jin hyung gelmişti. Sırıtarak bana bakıyordu, göz devirdim ve kahvemden bir yudum aldım. "sevgilisiniz" demesi ile kahveyi suratına püskürttüm. Herkes bize bakarken jin hyung'un üzerini peçete ile temizlemeye çalışıyordum.
"hyung şu konuları, elimde içecek yokken konuşsan keşke, senin ve benim sağlığım için" dedim, gülerek, jin hyung ise bana pis pis bakış atmıştı. "biliyorum işte, namjoon söyledi." dedi, ah tabi ya, jin hyung bu sevgililik olayını öğrenene kadar rahat durmayacağını biliyordum. Yine de Biraz geç öğrenmişti.
