Bully's Target

Πρέπει να μιλήσουμε [11]

Μόλις ξύπνησα και τι φάση?

Πρώτον, γιατί είναι αρκετά σκοτεινά? Δεύτερον, γιατί νιώθω ένα βάρος σε όλο μου το σώμα? Και γιατί νιώθω κάτι να με γαργαλάει στον λαιμό?

Γυρνάω το κεφάλι μου λίγο και βλέπω τον Μάρκο να έχει ξαπλώσει πάνω μου, να με έχει πάρει αγκαλιά και να έχει βάλει το κεφάλι του στον λαιμό μου. Αωωω μωρε γλυκούλ- ΟΠΑ ΚΑΤΣΕ ΤΙΙΙ?

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΕΔΩ Ο ΜΑΡΚΟΣ? Άκυρο, τώρα θυμήθηκα. Και δεν γλυκούλης. Σίγουρα δεν είναι. 

Με τα μαλλιά του ανακατεμένα, με το ελάχιστα ανοιχτό στόμα του που έχει ένα χαμόγελο και με τον τρόπο που έχει κοιμηθεί και με έχει πάρει αγκαλιά. Ναι όχι καθόλου γλυκούλης. Και σίγουρα δεν με επηρεάζει καθόλου το ότι το χέρι του ακουμπάει κατευθείαν το δέρμα μου και ότι νιώθω την ανάσα του στον λαιμό μου

ΓΑΜΩΤΟ ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ Ο ΥΠΝΟΣ. Όχι όχι όχι δεν έπρεπε. Άμα τον δουν εδώ οι γονείς μου θα πεθάνω. Ετοιμάστε το φέρετρό μου. Μην ανησυχείτε στην κηδεία μου θα έχει πιτόγυρα για όλους. Η καλύτερη κηδεία έβερ θα είναι

Τέλος πάντων πρέπει να δω την ώρα επειγόντως. Τον σπρώχνω από πάνω μου απαλά για να μην ξυπνήσει και πάω στο κινητό του -το δικό μου το έχουν πάρει οι γονείς μου από χθες-

Βλέπω την ώρα να λέει 5:16. Ουφ πάλι καλά πρόλαβα στο τσακ. Ο πατέρας μου ξυπνάει στις 5:30 για την δουλειά. Τι θα κάνω όμως εγώ τώρα? Που θα τον κρύψω έτσι ώστε να μην τον δουν

Καλά σαΐνι είμαι. Θα κάνω λες και είχα ξυπνήσει για να πιω νερό και εκείνη την στιγμή θα πιω και το χάπι -έχω θυροειδή και πίνω ένα χάπι κάθε πρωί και έρχεται κάθε μέρα αυτός να μου το δώσει- . Έτσι δεν θα χρειαστεί να μπει στο δωμάτιο. Πςςςς μα ποια είμαι?

Περιμένω λίγο και ακούω το ξυπνητήρι του να χτυπάει. Ήρθε η ώρα. Κάνω λίγο θόρυβο με το κρεβάτι και την κουβέρτα και κρύβω τον Μάρκο -όσο μπορώ-

Βγαίνω από το δωμάτιο ενώ αφήνω μισάνοιχτη την πόρτα και πάω στην κουζίνα. Πέρνω ένα μπουκαλάκι με νερό και ξεκινάω να πίνω. Μετά από λίγο βλέπω τον πατέρα μου να βγαίνει ντυμένος και να με κοιτάει παράξενα

Πατέρας : "Τι κάνεις ξύπνια?"

Νικόλ : "Δίψασα και ήρθα να πιω νερό"

Πατέρας : "Καλά. Το χάπι μην ξεχάσεις να πάρεις"

Νικόλ : "Ναι μπαμπά", είπα ενώ τον είδα να πηγαίνει στο μπάνιο

Πήγα στο δωμάτιό μου και, αφού πήρα το χάπι, έκλεισα την πόρτα -όχι εντελώς βέβαια- και ξάπλωσα