Bully's Target

"Δεν μπορώ να το ξανακάνω αυτό" [36]

Από τότε που μου είπε όλα αυτά έχουν περάσει 3 μέρες. Είχα το σαββατοκύριακο και σήμερα να σκεφτώ. Σήμερα παρεπιπτόντως είναι Δευτέρα

Κατέληξα κάπου μετά από πολλή σκέψη. Θα μάθετε σε λίγο τι εννοώ. Του έστειλα και μήνυμα χθες. Ορίστε και η συνομιλία μας

Εγώ
Heyy. Μπορείς αύριο μετά το σχολείο να συναντηθούμε στο άγαλμα?
Θέλω να μιλήσουμε

Μάρκος
Χειιι. Αμε. Τα λέμε εκεί

Και τον άφησα για άλλη μια φορά στο διαβάστηκε. Βασικά του έκανα και λαικ στο μήνυμα αλλά και πάλι

Τέλος πάντων. Δεν μας απασχολεί τόσο αυτό. Το σκέφτηκα πολύ αυτό το Σαββατοκύριακο, αρκετά ώστε να κοιμηθώ ελάχιστες ώρες και τα μαθήματα να τα παραμερίσω λίγο. Κακώς, αλλά έγινε

Από τις σκέψεις μου με διακόπτει το κουδούνι που σηματοδοτεί την λήξη της τελευταίας ώρας. Που σημαίνει ότι σε κανά δεκάλεπτο θα είμαι στο άγαλμα και θα μιλάω με τον Μάρκο. Έχω αρχίσει και αγχώνομαι τώρα. Υπέροχα

Μαζεύω τα πράγματά μου και βγαίνω από την τάξη. Καθώς ρίχνω μία ματιά προς τον Μάρκο, τον βλέπω να με κοιτάει και εκείνος και έπειτα τον βλέπω να πιάνει το κινητό του και να πληκτρολογεί κάτι

Μάρκος
Ξεκίνα εσύ. Θα έρθω σε λίγο γιατί κάτι θέλει να μου πει ο Mike

Βλέπω το μήνυμά του στο κινητό μου

Εγώ
Εντάξει. Τα λέμε εκεί 

Του απαντάω και φεύγω

[...]

Έτσι όπως κάθομαι δίπλα από το άγαλμα, στην χαρακτηριστική μου θέση, ακούω κάποιον να έρχεται. Ήταν εκείνος. Όπως έχω ξαναπεί, δεν έρχονται και πολλοί εδώ. Πόσο μάλλον στις 2 και μισή το μεσημέρι

Ήρθε και έκατσε δίπλα μου, στην δική του χαρακτηριστική θέση, λαχανιασμένος

Μάρκος : "Σόρρυ που σε έκανα να περιμένεις"

Νικόλ : "Δεν πειράζει, μην ανησυχείς"

Τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου να ανοίγει την τσάντα του και να παίρνει ένα μπουκαλάκι με νερό για να πιει. Αφού πιει το τείνει προς εμένα και με ένα νεύμα αρνήθηκα, οπότε το έβαλε μέσα στην τσάντα του

Είχε πέσει υπερβολική ηρεμία και σιωπή οπότε δεν μπορούσα να το αποφύγω άλλο. Έπρεπε να ξεκινήσω να μιλάω

Νικόλ : "Όταν μου μίλησες τις προάλλες για όσα σου συμβαίνουν και σου έχουν συμβεί οφείλω να πω πως στεναχωρήθηκα πολύ. Συγγνώμη που είπα πως μπορεί να ήταν μια δικαιολογία. Δεν ξέρω τι σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή. Αλλά σε πιστεύω. Μπορεί να άργησα, αλλά το κάνω. Και λυπάμαι πολύ που έχεις περάσει τόσο άσχημη παιδική ηλικία. Ωστόσο χαίρομαι που το μοιράστηκες μαζί μου αυτό. Θα σου ήταν δύσκολο"