1859'da Rockefeller, ortağı Maurice B. Clark ile birlikte $4.000[c] sermaye toplayıp üretim komisyonculuğu işine girdi. Clark, ilk adımı atmak için kendi parasının yanında, John'dan da $2.000 istedi. Ancak John'un o zamanlar güçlüklerle biriktirdiği sadece $800'ı vardı, bu yüzden babası Bill Rockefeller'den %10 faizle $2.000 borç aldı. Daha sonra Rockefeller, bu dertten istikrarlı bir şekilde sıyrıldı, ilerledi ve geçmiş kariyerinde hiç kazanamadığı kadar büyük paralar kazanmaya başladı. Zamanla ülke içinde Amerikan İç Savaşı patlak verdi. John ve Clark, gıda sektöründe komisyonculuğa girdi ve Birlik Ordusu'na muazzam miktarda yiyecek ve malzeme tedarik ettiler. Öyle ki; Clark & Rockefeller ikilisi, birinci yıllarında $4.400, ikinci yıllarında ise $17.000 kâr elde ettiler. Kardeşi Frank Rockefeller savaşırken, John işi ile uğraştı ve yedek askerler tuttu. Savaştan kaçmak için tomarca para ödeyen birçok zengin Kuzeylinin aksine John D. Rockefeller: "Orduya girmek ve üzerine düşeni yapmak isterim." dedi. Ancak gelecekte Rockefeller, bir kitabında: "Ama bu söz konusu bile olamazdı çünkü yerimi alacak kimse yoktu. Yeni bir işin içindeydik ve eğer ölecek olsaydım, tüm işler duracaktı ve bu ülke için daha kötü sonuçlar doğururdu." dedi
Rockefeller, Başkan Abraham Lincoln'e oy veren ve o zamanki yeni Cumhuriyetçi Parti'yi destekleyen kölelik karşıtı biriydi. 1862'de Federal hükûmet, petrol fiyatlarını sübvanse ederek fiyatı önce $0,35/varil, sonra ise $13,75/varil olacak şekilde yükseltti. Bu, binlerce spekülatörün servet kazanmaya çalışacağı bir 'petrol sondajı furyası' başlattı. Birçoğu başarısız oldu, fakat başarılı olanların verimli olmasına dahi gerek yoktu; petrolün verimsiz işlemesi bile değerli idi. Toprağa sondajlar açıp ellerinden geldiğince petrolü çektiler ve bunu yaparkende doğaya oldukça zarar verdiler; dere ve nehirlerin, su yerine petrol ile akmalarına sebebiyet verdiler.
Gazyağı formundaki rafine petrol için büyük miktarda talep vardı. Kömür, daha önceki yıllar kerosen çıkarmak için kullanılmıştı, ancak zahmetli ekstraksiyon süreci ve yüksek fiyatı geniş kullanım alanını darattı. İç Savaş yıllarında taşımacılığının yüksek maliyetleri ve yüksek devlet vergileri olsa dahi[d] alış-verişten elde edilen ciro, dolayısıyla kârlar büyüktü. Rafine petrolün 1863'teki fiyatı yaklaşık $13/varil, kâr marjı ise varil başına $5-$8 civarındaydı. O dönemlerde rafineri kurmak için ufak sermaye harcamaları yeterliydi; yaklaşık $1.000 ila $1.500 ve faaliyet göstermesi için sadece birkaç adam gerektiriyordu. Bu riskli ve tehlikeli dönemde ortaklar, gıda sektöründen tekrar petrole geçtiler ve 1863'te, gelişen petrol sanayisi bölgesi olan Cleveland şehrine "The Flats" isminde bir petrol rafinerisi inşa ettiler. Rafineri, doğrudan Clark & Rockefeller, kimyager Samuel Andrews ve M.B. Clark'ın iki erkek kardeşinden oluşan Andrews-Clark & Company'ye aitti. O zamanlar ticarî petrol piyasası, henüz yeni doğmuş bir bebekti ve aydınlatma için çok iyi bir araçtı; önceden kullanılan balina yağı, kitleler için daha pahalı ve masraflıydı.
Dönemin birçok rafineri şirketi, petrolden %60'lık gazyağını alıp, geri kalan %40'lık kısmı ise 'atık' olarak nitelendirip nehirlere veya büyük çamur yığınlarına atıyordu. Ancak John D. Rockefeller, fakirlikten geldiği ve annesinin ona israfın kötü bir şey olduğunu empoze ederek büyütmesi sebebiyle petrolün %40'lık kısmının atılmasını ziyan olarak görüyordu ve onu değerlendirmek istiyordu. Zamanla, kimyasal çalışmalara ayırdığı büyük paraların karşılığını aldı ve 'atık' olarak görülen %40'lık petrol kısmını yağlama yağı, vazelin ve parafin mumu gibi ürünlerin hammaddesi olarak kullandı. Yine petrolden elde edilen ve atık olarak nitelendirilen kaftanı asfaltlamada kullandı. Aynı şekilde Rockefeller, tesisatçılarını petrolü taşıyacak boruları döşemek için rakip şirketlere kiralattı; karşılığında $2,50/varil kadar maal edilecek petrolü, $0,96/varil kadardan satın aldı. Şubat 1865'te ise, gelecekte petrol endüstrisi tarihçisi Daniel Yergin'in "Rockefeller'in kritik hamlesi" olarak tanımlayacağı satın alımı gerçekleşti; John D. Rockefeller, Clark kardeşlerin şirketini $72.500'a[e] satın aldı ve Rockefeller'in büyüme yolundaki sıçrayışlarından biri oldu, öyleki Rockefeller bu satın alımı için gelecekte: "Şirketimin dönüm noktası oldu." dedi. Zamanla Rockefeller, iç savaş sonrası başlıyan ekonomik büyümeden, demiryollarının gelişmesinden ve petrol yakıtlı bir ekonominin hazırlanmasında sorumluluk sahibi bir konuma geldi. Şirket gittikçe büyük paraları döndürdü, değişen pazarlara hızla adapte oldu ve hızla büyüyen endüstriyi takip etmek için gözlemciler görevlendirdi.
PETROL İŞİNDE BÜYÜME
1866'da, kardeşi William Rockefeller Jr., Cleveland'da başka bir rafineri kurdu ve ağabeyi John'u da dahil etti. 1867'de ise finansör Henry Morrison Flagler, şirkete ortak oldu ve Rockefeller, Andrews & Flagler firması kuruldu. 1868'e gelindiğinde Rockefeller, kârlarını yatırıma dönüştürmüş veya farklı firmaları kendine borçlandırtmıştı. Rafinerilerden çıkan atıkların uygulama alanlarına göre değerlendirilmesini isteyen John, kimyager Samuel Andrews'den yardım alıyordu. Şirket zamanla, Cleveland'daki rafinerilere sahip oldu ve New York'ta, büyük bir pazarlama kuruluşu kurdu; dönemin dünyasında en büyük petrol şirketi haline geldi.
IŞIKLA KALIN, IŞIĞI SELAMLAYIN 👁️🔺🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İLLUMİNATİ
Literatura FaktuBiz insan türünün koruyucuları, yeni şafağın getiricileriyiz. Biz piramidiz, biz gözüz, biz ışığız, biz sonsuz daireyiz. Biz illuminati'yiz. - Onlar bizi kontrol ediyor ama hiç kimse bunun hakkında konuşmuyor, bizi kölelikten gururlanır hale getirdi...