YENİ ŞEHİR #wattys2015

Bölüm 2

Alperin ağzından

Bardan çıkmıştım ve yine bizimkiler yoktu. Kesin bizim sokaktadırlar yine bakayım kimi dövüyorlar yine bunlara birinin sahip çıkması lazım. Başlarına durduk yere bela alıyorlar. Motorsikletimin üstünden kaskımı alıp kafama taktım.
Ahh yinemi o kız bunlar neden bir kere gülünce insana yapışıyor. Motoruma atlayıp gaza basarak bir nevi kaçtım. Sokağın önüne gelince ağlama sesleri duydum. Motorumdan inip bizim çocuklara ilerlemeye başladım. Gerçekten tahminim doğruydu birini sıkıştırmışlar. Barış ve Eren bırakın kızı dememle tamam Alper sadece biraz eyleniyorduk demesiyle ikisinede bir bakış attım. Nedemek istediklerimi anladılarki iki dakika olmadan ikiside yok oldu. Kıza yaklaşmamla korkma geçti diyecektim ki bu kızın o günkü kız olduğunu anladım sözcükler boğazımda düğümlendi. Kalk dedim başını dizlerine gömmüş olan kıza. Yerden destek alarak kalktı.
- Seni evine bırakmamı istermisin?
- H h hayır yan-i bben giderim.
Sanırım fazla korkmuş sorulara kekeliyerek cevap veriyordu.
- Nasıl yardımcı olabilirim küçük hanım.
- arkadaşım Heline gitmem gerek ve çok yakın buraya ben giderim teşekkürler dedi ve ayağa kalkarak sokağın başına doğru gitti.

Sarenin ağzından

Gerçekten büyük bir şok geçirmiştim. Heline olanları anlatmam gerekiyordu. Diğer sokağa girerek yürümeye devam ettim. Helinlere gelince üstüme çeki düzen verip kapıyı çaldım.
Kapıyı helin açtı hemen birşeyler olduğunu anladı ve gel odaya çıkalım dedi. Merdivenlerden çıkarken nasıl anlatacağımı düşünüyordum. Gerçek ailemi bulmak için sana gelirken sokakta sıkıştırıldımmı diyecektim.
Neyin var dedi.
- hiç birşey sadece yine yanlış yola girdim dedim tebessüm ederek.
- kardeşimi çağırayımmı? Biliyosun hemen bulucaz gerçek aileni dedi ve mertt diye seslendi.
2 dkika olmadan kardeşi odanın kapısını vurdu.
Merhaba Sare nasılsın?
İyiyim. Teşekkürler. Sen nasılsın?
İyiyim. Gelin dedi ve hepimiz laptobun başına geçtik. Soyadıma kadar sordu.

Ben Sare yaman 19 yaşındayım. Göbek adım Gülben kimlikde anne ismi Ayça baba ismi Vural . Büyük ihtimalle soyadım sadece değiştirilmiş yaşadığım aileye uygunluk olsun diye. Bildiğim kadarıyla bir abim var ve bilmiyorum. Mertin bize seslenmesiyle irkildim. Sanırım buldum. Ne ufak çaplı bir çığlık attım. Annen Ayça çalışkan baban ise Vural çalışkan pendikde oturuyorlar. Baban bir milyoner bir sürü holdingi var. Ve bir erkek çocukları var. Alper deyince bugünkü çocuk aklıma geldi. Kağıda bir adres yazdı. Yarın araştırırız dedi ve laptobu kapatıp bizi yalnız bıraktı. Helin omzumu okşayarak nasıl hissediyorsun dedi. İçimdeki fırtınaları duygu karışımlarını görmen lazım anlatmak yetmiyor. Bunca yıl yabancılara anne baba demişim ve çocuk gibi kandırılmışım.
Helinin annesi elinde bir tepsiyle yemek getirdi birlikte atıştırdıktan sonra helinin odasındaki diğer yatağa yattım. Gözlerimi kapattım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. Sabah uyandığımda Helin aynanın önünde makyaj yapıyordu. Bende direk banyoya geçtim ve yüzümü yıkadım helinde bir kaç eşyam ve kıyafetlerim vardı. Kotumu ve askılımı geçirdim ve çantamda duran makyaj çantamdan fondatenimi alarak yüzüme sürdüm saçlarımı topuz yaptım ve birlikte dışarı çıktık ikimizinde canı kahvaltı istemiyordu ama yinede bir cafeye girerek kahvaltı yaptık. Pendiğe doğru yol alırken ikimizde hiç konuşmamıştık sanki eve varınca ben senin kızınım diyecektim çok saçma ne yapacağımı bende bilmiyordum araba çok güzel bir villanın önünde durdu. Arabadan indiğimde helin sırtımı sıvazlayıp sakın korkma dedi. Evin önüne geldiğimde güvenlik kimsiniz dedi ben hemen Sare Yaman Vural Çalışkan için geldim acil görüşmem lazım dedim adam telefona yöneldi ve birşeyler söyledi . Geçebilirsiniz. Kapının önüne geldim ve titreyen parmaklarımla zile bastım.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Arkadaşlar bana destek olursanız sevinirim çok kısaydı biliyorum ama kusura bakmayın. Sizi seviyorum.