YENİ ŞEHİR #wattys2015

BÖLÜM 4

multimedya Sare keyfli okumalar.Kapının kulbunu indirirken kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyordum. Karşımda uzun boylu yaşına göre hala genç gibi giyinen fakat gerçekten yakışan kıyafetleri giyen öz ve öz babamdı...
Yüzünde olan tebessümü görmemek imkansızdı yanımdan geçerken kulağıma seni kurtaracağım Kızım dedi. Annem ve babam ( üvey,) gelen babamı görmeleriyle gözleri yerinden oynadı. Hemen sofraya çağırmalar filan korktular. Kesinlikle tanıdılar. Ancak beklenmeyen bi fiiliyat gerçekleşti.

" Neden geldîğimi anlamış olmalısınız bu nedenle uzun bir fasıla lûzûm yok " dedi bende dahil evde herkez birbirine bakıyordu. Öz babam kapıya yönelirken bunları söylemektende boş kalmadı: çabuk hazırlan ve aşağıda ol kızım diyerek kapıyı çarptı. Ne yapmam gerektiğini bilmiyodum en iyisi bana açıklama yapmalarına izin vermemekti.

Miraç - yani üvey baba- yanıma geldi haklısın diyecek birşeyimiz yok dedi. Bu kadar zor olacağını gerçekten sanmıyordum. Elime valizlerimi alıp son kez anne ve babam sandığım insanlara baktım. Bu aileyi evi herkezi şimdilik unutmam yeni bir hayata başlamam gerçeklerle yüzleşmem gerekiyordu.
******
Aşağı indiğimde babam arabanın önünde duruyordu. Utanarak başımı eğerek şöför tarafından açılan kapıdan arabaya bindim. Arabada uzun bir sessizlik hakimdi bunu kimse bozmayamı cesaret edemiyordu yoksa konuşulacak bir şeymi yoktu. Aklımdakileri okurcasına bana dönerek heyecanlımısın dedi başımı sallamakla yetindim. Araba ogün helinle geldiğim koca villanın önünde durdu. Kapım açıldı ve herkez o anda işini bırakmış bize bakıyordu. Hadi ama kim olsa rahasız olurdu. Büyük kapının önüne geldiğimizde bütün hizmrtçi görevliler kapıda bizi bekliyordu hepsi ayrı içten gülüyordu. Umarım herkezle iyi anlaşırım. Arkamda duran şöförden bavulumu almadan direk görevliler alıp yüksek merdivenlerden çıkarmaya başladılar. Demek odam yukarıda imiş. Ben etrafa göz gezdirirken babam hizmetçiler sana evi gezdirecek 20:00 kadar dinlen duş al havlu herşey odanda hazır fakat yemeğe geç kalma konuşacaklarımız var dedi.
Büyük bir heyecan içinde merdivenleri tırmandım.
Uzun bir koridor ve sıra sıra kapılar vardı. Arkamdaki hizmetçinin varlığını unutmuş olacaktım ki sağdan enson odanın yanı dedi. Depar atarak koşardımda işte olmadı. Evi baya merak ediyordum fakat biran önce dinlenmek kafamı toplamam gerekiyordu. Kapını önüne gelince hizmetliye dönüp teşekkürler fakat evi akşam gezsem daha iyi olur dedim.
Odanın kapısını açınca bu kadarını beklemiyordum.
Açık mavi tonlarında boyanmış. Çoğu eşyada aynı tonlardaydı. Devasa büyüklükte bir yatak ve bana ait bir makyaj masası her türlü teknoloji aletleri koymuşlar. Yatağı üzerindede küçük bir kutu. Yavaş adımlarla kutuya yöneldim. Ahh en son model bir telefon hadi ama bunlar benim içîn çok fazla. Akşam yemeğinde gerekli olan tesekkürü yaparım.
Kendimi o güzel yatağa attım cidden çok rahattı. Sonrasını hatırlamıyorum çünkü kendimi uykunun kollarıma teslim ettim.

Uyandığımda saat 19:30 du. Yemeğe yarım saat var inanamıyorum nasıl uyuya kaldım bu kadar saat. Odamda banyomun olmasıda büyük bir avantaj. Sonuçta evde olan o çocukla fazla iç içe olmak istemem. Ilık bir duş herzaman herkeze iyi gelir. Aynı şekilde banada. Banyodan çıkıca valizimi aradım bulamadım. Dolabı bir açtımki birincisi herşey yerleştirilmîş ikimciside burda benim elbiselerimin iki katı daha eşya vardı. Bugün ne kadar çok şaşırdım ben ya. Üzere lets go. Yazan t-shirt giydim beyaz birde şort saçlarımıda açık bıraktım. Evde ayakkabıyla gezildiğini hatırlayınca babetlerimi giyip indim. Alper ve babamın bakışları altında kaldım. Oturdum ve yemekle oyun oynamaya başladım ben normalde böyle giyinen yada vıcık gibi değildim daha ağırdım. Bu kadar alıştığımada bakmasınlar. Babam dan beklenmedik bir soru yada bir kaç diyelim. Hangi okula gidiyosun? Erkek arkadaşın varmı? Benim hakkımda neler düşünüyosun demesiyle kafamı eğerek saçlarımın yüzümü örtmesine izin verdim. Bir kaç dkikadan sonra kafamı kaldırdım ve boğaziçi ünvst tam burs. Erkek arkadaşım vardı öldürüldü az kalsın iki kez taciz edilecektim dememle alper bana baktı. Ve senin hakkında düşüncem öncelikle herşey için çok sağol fakat bunlar benim fikirlerimi değiştirmez. Beni bırakıp giden sendin. Beni bu halede sokan sendin. Annemin olmamasının nedeni sendin diye bağırdım. Burda uzun süre kalacağımı sanma okulum bitsin yeni bir şehire gideceğim dedim bu fikrimide değîştirmek için sakında çabalama dedim. Yüzüme gelen darbeyle hem tok bir ses hemde ince bi sızı hissettim. Bu tokadın sahibi daha deminden beri susan alpere aitmiş. Ayaklarımı yere vura vura odama çıktım var gücümle kapıyı çarptım ve geceliğimi giyinip yatağa girdim ilk gün çok güzel geçmişti...

Arkadaşlar bu bölüm sıkıcıydı biliyorum fakat bu geçiş bölümüydu bu arada ileride inşaallah büyük bir kitleye ulaşmayı umuyorum tüm destekler için sağolun sizi seviyorumm...
Hilal Akgül