Step Brother || Porgola

𝕊𝕖𝕔𝕥𝕚𝕠𝕟 𝟟

-"Sen dün benim odamdan sesler duyduğunu söyledin.Birlikte kontrol etmeye çıkmıştık.Çok yorulduğun için burada uyuyakalmışsın."

Bana söylediklerini hatırlamaması,işleri kolaylaştırıyordu.İstediği cevabı almış olmalıydı ki,kolumu bıraktı.

****

O banyodan çıktığında,ben de üst katın çoğunluğunu toplamıştım.Benim odam çok dağınık değildi,Hürkan'ın odasında bulduğum notları ve telefon numaralarını da çöpe attığımda,kendisine alt katı toplamasını söyleyerek duşa girdim.

Sarhoşken gerçekten birbirimize benziyorduk.Kendisinin yaptığı gibi,ona söylediklerini anlatmalıydım.Aslında,sadece sarhoş olduğu için söylediği bir kaç aptal sözdü.Benim kadar önemsemeyeceğini biliyordum.Konu Hürkan olunca,kafamı asla toplayamıyordum.Sonunda kendimle kavga etmeyi bırakıp,dakikalardır boşa akan suyu kapattım.Odama geçmiş bir şeyler giyiyordum ki,ev Hürkan'ın açtığı klasik müzik ile dolmaya başladı.Ortalığı topladığını umarak aşağıya indim.

Evde kimse kalmamış,masa eski yerini almış ve koltuklar geriye doğru itilmişti.Elindeki sopayı kemanmış gibi tutuyor,açtığı şarkıya dans ederek eşlik ediyordu.Onu izlediğimi fark ettiğinde yanıma doğru gelip gülerek eğildi ve bana elini uzattı.

+"Bu dansı bana lütfeder misiniz hanıme-
beyefendi?"

Benimle dalga geçmek çok hoşuna gidiyordu.Elinden destek alarak merdivenlerden atladım.Beni tutarak salonun ortasına getirdi ve eski ritimini bozmadan dans etmeye devam etti.Haraketlerini kopyalamaya çalışırken sürekli ayağına bastığım için,bana kendisi öğretmeye başladı.

+"Bak,üç kez öne doğru,iki kez geriye doğru adımla.Sonra ben kollarımızı açacağım,sen de dönerek koluma girip eğileceksin.Çok da zor değil.Bana ayak uydur yeter."

Söylediklerini takip ediyordum.Bir eliyle benim elimi tutuyor,diğer eliyle de belimi kavrıyordu.Dans etmekten gerçekten keyif alıyordu.Ben haraketlere yavaş yavaş alışırken,son nakaratın gelmesiyle omzundaki elimi de alıp kollarını açtı.Dediği gibi sol koluna doğru dolandım.Beni hafifçe eğdi ve dengemin bozulmaması için tekrar belimi tuttu.

Müziğin kesilmesine rağmen biz aynı şekilde durarak birbirimize bakıyorduk.Nefesi yüzüme sıcak bir şekilde çarpıyordu,beni izlerken alt dudağını dişlerinin arasına çekiştirdi.

+"Çok güzelsin.Aklımın alamayacağı kadar.Sanki çok zamanımız varmış gibi beklememiz gerekiyor.Ama seninleyken saniyeler asla geçmiyor.Benim için her şeyi daha da zorlaştırıyorsun.Çünkü,seni sevmek sana ulaşmak için en kötü yol."

Söyleyecekleri henüz bitmemişti,zorlukla nefes verdi.Eliyle yüzümü tuttu ve dudaklarını benimkiyle birleştirdi.

Karşılık vermekte zorlanıyordum.Sonuçta,o benim abimdi,değil mi?

Kendini hızlıca geriye doğru çekti ve gözlerini açtı.Yüzü kıpkırmızı olmuştu ve gözlerini kaçırarak yutkundu.Elini belimden çektiğinde koltuğa doğru düştüm.

+"Ben,özür dilerim."

Sözleri ağzından güçlükle çıkıyordu,gözleri dolmuştu.Merdivenlere doğru adımlamaya başlayınca ayağa kalktım.Kolunu tuttuğumda arkasını bile dönmeden kendisini çekti.Kapı yüzüme doğru kapandığında istemsizce gözlerimi kapattım.

Kalbim ağrıyordu.Onu hiç ağlarken görmemiştim,özellikle benim yüzümden.Her şeyi berbat etmiştim.Bunu hak etmemişti.Kapının açılmayacağını anladığımda,elimi çektim ve kendi odama yöneldim.Saatini duşa girerken masamda bırakmıştı.Dokunduğumda elimi yakıyordu.