***
SERKAN
Fotoğraf makinelerinin yeni yeni renkli fotoğraf çekmeye başladığı sırada Ramazan Bey'in; mavi ve büyük varillerden boşaltılmış salamura tevek yapraklarını elinde tutarken Erbaa Meydan'da yer alan eski pasajın önünde çekindiği fotoğraf, 72 ekran televizyon büyüklüğünde boyuta çevrilmiş ve üstüne bir örtü çekilerek Serkan'ın söylecekleri sonrası üzeri açılması için bekleniyordu.
Tüm aile bireyleri oradaydı ve neler söyleyeceğini merakla bekliyorlardı.Şunları söyleyerek meseleye giriş yaptı:
_Bu iş,dede mesleğinin profesyonelleştirilmiş halidir.Uzun süren araştırmalarım sonucunda dedemin yaprak alım satımını..
"Ben mi yanlış anladım" diyerek Serkan'a teyit ettirdi babası.
_Baba Erbaamız salamura yaprak konusunda çok gelişmiş ve yatırım yapmaya müsait.Ben de o yüzden salamura yaprak işini fabrika usûlüne getirerek bölge halkının...
Konuşmasını yarıda kesen ablası,annesi ve kardeşi söz aldı:
_Fabrika açacaksın öyle mi?..... "Doğrudur"diye onayladı onları ve haklı sebebini tekrar yineledi:
_Rizede çay fabrikası,Ispartada kozmetik ürünleri,İç Anadoluda bisküvi fabrikası varken niye Erbaada da bir yaprak fabrikası olmasın dedim.Böylelikle bu işi yapmaya karar verdim.
Sonra babası sordu:
_Bir ortağın var mı peki?
_Bu işte yalnızım.
Ablası söz aldı bu kez :
_Kardeşim böyle işler sabır ve dikkat gerektirir.
Bunun üzerine Serkan şunları söyledi:
_Bu konuda kendime güvenim tam.
"Öyle diyorsan biz de sana güveniriz"diye destek oldular.Sonra Serkan ,büyülttüğü fotoğrafı gösterdi onlara ve "Bu fotoğrafı fabrikadaki odama asacağım"dedi.
Ümit Bey; babası Ramazan Bey'i aklına getirip onu özlemle anarken,bu girişiminin heyecanını paylaşmak üzere kız arkadaşı Deniz'i arayan Serkan'ın ise ondan sadece "iyi olmuş" sözünü duymasından ötürü morali bozuldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÖKTEN AŞK(TAMAMLANDI)
Ficción GeneralÖNSÖZ:Boşluk hissi nasıldır bilir misiniz?Sizi bilmem ama ben bu hissi çok iyi biliyorum. Onun içinde neler neler yoktur ki...Yorgunluk,hayal kurama,puslu bir hava,yemeğin suyun tadını alamama,her şeye karşı öfke,melankoliklik......Bu biraz da yaşay...