1.BÖLÜM LEYLA YENİ BİR BAŞLANGIÇ (TOKAT)

278 70 74
                                    

ÖNSÖZ
Boşluk hissi nasıldır bilir misiniz?Sizi bilmem ama ben bu hissi çok iyi biliyorum. Onun içinde neler neler yoktur ki...Yorgunluk,hayal kurama,puslu bir hava,yemeğin suyun tadını alamama,her şeye karşı öfke,melankoliklik......Bu biraz da yaşayan ölü profiline uyuyor.İşte ben böyle birini tanıdım.Siz şimdi meraklandınız "kimdir bu"diye.Hikayesini anlattığımda tanışacaksınız onunla.

LEYLA(YENİ BİR BAŞLANGIÇ)

             Tokat Çekenli Minübüs Terminalinde  bir öğle vakti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Tokat Çekenli Minübüs Terminalinde bir öğle vakti.Yolcular yola düşmeden, eve gitmeden önce telaşla beklemekteler.Bu telâşı kâra dönüştürmekte usta olan çörek satıcısı da yerini almış ve "sadeli,kuş üzümlü ve cevizli"diyerek çeşitleri sayıyor. Müşterilerden biri de Leyla.Belki de son kez yiyecek çöreği.Kuş üzümlüsünden yaptı seçimini.

Tokat'a bir daha gelmeye niyeti yok.Buradan bir an önce uzaklaşmak istiyor.Onun bu yaptığına şaşırmamak gerek aslında.Çünkü arkasına dönüp baktığında aile ve arkadaş kavramını karşılayan bir grup yok.(Handa yer alan dükkândaki patronu ve onun ailesi dışında)

Hiç kimseye güvenemeyen biri olarak doğal gayretle kendi mutluluğu için yapacak şeyler arıyor ve burada geçirdiği kasvetli ve huzursuz günlerini unutmak...Amacının gerçekleşmesi için memur olarak atanması da bu çabasını kolaylaştırıcı etkiye sahip nitelikte.

_Leyla!

Adını seslenen kişiye bakmadan onun kim olduğunu sesinden tanıyan Leyla, Kerem'i görmenin ona hissettirdiklerini belli etmeden gülümseyerek karşılık verdi.Kerem şunları dile getirmişti:

_Bugün yolcu etme rekoru kırmış olabilirim

Ne diyeceğini bilemeyen Leyla, Kerem'in ona uzattığı hediye paketini alırken de birşey söyleyememişti.

_Bunu hatıra olarak sakla.

_............

_Seni bu kadar sessiz görmemiştim Leyla.

_Beni mazur gör Kerem,konuşursam eğer ağlayabilirim ve bu, hiç istemeyeğim bir durum olur.

Kerem, kendine özgü fikirle buna şöyle bir yorum yaptı:

_Biliyor musun Leyla,mutlu veda mümkündür.Seni hatırlarken "iyi ki tanımışım" diyebiliyorsam ve o an mutlu olabiliyorsam bu da önemli birşey bence.

_O zaman ben de mutlu olacağım öyle mi?

Kerem "tabi ki" der anlamında başını sallayadursun,Leyla saatine bakıp minübüs saatinin yaklaşmakta olduğunu anlayınca valizini eline aldı.

Birlikte minübüslerin park edildikleri yere indiler. "Erova Erbaa"yazılı minübüsü bularak elindeki tek bir valizi şoföre vermek yerine kendisi bagaja yerleştiren Leyla, "kendine iyi bak"diyen sözün sahibinin arkasından bir süre bakakaldı ve sonra yolcuların sırayla bindiği mibübüste, lambaların açılmasıyla koltuğunun yerini arayıp oturan Leyla,bir yolcunun kendini uyarmasıyla ne diyeceğini bilemedi ve saç saça baş başa kavga edecek kadar sözlerinden rahatsız olduğu bu kadınla karşıkarşıya gelmemek için, "lanet olsun"diyip en arkadaki dörtlü koltukların birine oturdu.

Oturdu oturmasına da içinden sürekli "keşke susmak yerine birkaç şey söyleyebilseydim"diye tekrar edip duruyordu.
Bu kavganın sebebi ise aynı numaralı koltuğun bir başkasına daha satılmasıydı.Bir süre sonra yanına oturan diğer koltuk arkadaşlarıyla kısa bir selamlaşması oldu bu sırada minibüs hareket etti ve tıklım tıklım dolu olduğu için yol kenarında bekleyenlere bile almadan yola devam etti.

Yolculuk ilerledikçe konuşan iki üç kişi haricinde herkesin ya gözlerini kapatıp dinlendirdiğini ya da camdan manzarayı seyrettiğini farketmişti Leyla.Kendisi de manzarayı seyredenlerdendi.
Kulağına kesik kesik gelen konuşmaları anlamaya çalışırken o sırada eline dökülen mis gibi limon kolonyası kokusunu içine çekip ferahladı Leyla.

Sonra Musapınarı'nın olduğu yere geldiler ama Leyla bunu farkedemedi.Şayet görmüş olsaydı anne,baba ve kardeşiyle birlikte Niksar dönüşü buraya uğrayıp geçtikleri yolları tepeden görme imkanı elde ettiklerinde babasının " biraz önce biz de o yollardaydık"demesi üzerine yaşadığı çocuksu şaşkınlığı da muhtemelen hatırlamış olurdu.

KÖKTEN AŞK(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin