Geçmişin karanlığı,
Geleceği sardı.
Arada kalanlar esarete mahkumdu.
Gerçekler kana bulandı,
Yalanlar konuştu.
İhanet ölümü getirdi,
Ölüm suskunluğu.
Adam sustu,
Kadın sessizlikte boğuldu...
Adam seçemediği yolada, kendi istekleri dışında,
Bir taraf...
Bol bol yorum yapıp yıldıza basmayı unutmayın emi :') ⭐ Vee işte 1.bölümle karşınızdayım
#şükür #hamd #dua
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizleri çok çok öpüyor bölümle baş başa bırakıyorum.. 🤍
~~~
Sert bir rüzgar esiyor, yaşlı ağaçlar yapraklarını teker teker döküyordu. Gök kubbe günün erken saatlerine rağmen karanlığa teslim olmuştu. Hazan mevsimi bulunduğum sokağa hüküm sürmekten çekinmiyor aksine ruhumu da bu huzur seline davet ediyordu. O da bunu bekliyormuşçasına sükunete teslim olmuştu.
Esen sert rüzgarla açık bıraktığım saçlarım tamamen savruldu. Hırçın rüzgarla gelen o yoğun toprak kokusu, sadece bulunduğum sokağı değil ciğerlerimi de tesiri altına almıştı. Derin bir iç çekip temiz havanın keyfine vardım. Hafif hafif çiseleyen yağmur, saçlarıma ve kahverengi trençkotuma izlerini bırakıyordu.
Sükunetle ilerlediğim sokakta yankılanan telefon sesi ile az önceki sakin ruh halinden çıktım. Cebimden çıkardığım telefon ekranında gördüğüm isimle dudaklarım iki yana kıvrıldı. Bekletmeden çağrıyı yanıtladım.
"Alo,"
"Alo, dünyanın benden sonra en mükemmel insanıyla mı görüşüyorum?" duyduklarım ile dudaklarımdan küçük çaplı bir kahkaha yükseldi.
"Buyrun efendim ta kendisi." dedim oyuncu bir tavırla.
"Yahu nerede kaldın ya? Hayır yani Baran aşkımı ne kadar sevsem de kendisine bir yere kadar katlanabiliyorum." sonlara doğru kısılan sesiyle dediklerine gülmemek için alt dudağımı dişlerimin arasına hapsettim.
"Geliyorum geliyorum az kaldı. On-on beş dakikaya oradayım da bu dediklerini Baran aşkın duymasın." dediğimde hattın diğer ucundan 'hihh' sesi yükseldi.
"Allah korusun bacım. Neyse sen gelene kadar ben de yiğidimin gönlünü yapayım." Ben bu dediklerine sırıtırken arkadan Baran'ın "yavşak herif" diye başlayıp "uzak dur benden it herif" diye devam eden methiyelerine sokak ortasında daha fazla gülmemek için 'görüşürüz' deyip kafamı hayıflanır gibi iki yana salladıktan sonra yüzümdeki sırıtmayla telefonu kapattım.
Gökyüzünden nazlı nazlı süzülen damlalar ansızın hızlandı. Ne kadar yağmurun ruhu arındırdığına inansam da Baran'nla küçük çaplı bir nasihat saati geçirmek istemediğim için yağmurdan sığınabileceğim bir yer aramaya başladım. İlerdeki küçük bir bakkalı gözüme kestirip koşar adım o tarafa doğru ilerledim.
İçeri girdiğimde girişin hemen yanında, küçük sayılabilecek tezgahın arkasında bulunan yaşlı kadına yüzümdeki küçük tebessümle bir baş selamı verip içeriye doğru ilerledim.
Reyonların arasında dolaşırken gözüme kestirdiği birkaç çikolatayı elime aldım. Biraz daha oyalanıp vakit geçirdikten sonra kasaya doğru ilerledim.
