Saklı Gerçekler

1.Bölüm

Herkese merhaba bu kitabın kurgusu uzun zamandan beri aklımdaydı ama yazacak vaktim yoktu.Ve hala yok :( ama yaratmaya çalışacağım merak etmeyin :) Bu kitapta bence aradığınız çoğu şeyi bulacaksınız ve kısa birşey yazmak istemiyorum uzun ve güzel birşey olmasını istiyorum yani bu durumda çoğunlukla sizin sabrınıza ve anlayışınıza ihtiyacım olacak. Güzel bir yolculuğa çıkıyoruz birlikte umarım devamı gelir tabi ki sizin desteklerinizle umarım kitapta aradığınız şeyleri bulur ve en önemlisi sıkılmazsınız şimdiden teşekkürler..

&&&

Merhaba herkese ben Anka hukuk öğrencisi son sınıfım ,normal bir hayatım olsun isterdim ama hayat her zaman olduğu gibi bize istediğimizi vermemekte ısrarcı böyle dediğim için hayatımdan memnun olmadığımı sanmayın.

Maddi koşul olarak çok iyi bir durumumuz var. Ama maneviyata gelirsek pek iyi olduğunu söyleyemem: Şan ve şöhret için yapamayacağı şey olmayan annem , gözünü hırs ve para yüzünden başka bir şey görmeyen babam, ve bir de hiçbir şeyin değerini bilmeyen har vurup harman savuran bir ağabeyim var.

En iyi anlaştığım kişi ağabeyim, annem ve babam hep iş için koşuşturdukları için görüşemiyoruz da diyebiliriz.

Ama ağabeyim bir kardeş istemiş o da ben oluyorum.  Annemler de onu susturmak için ona istediğini vermişler her zaman olduğu gibi. Aile ilişkimiz için 'berbat' tabirini kullanmam haksızlık olur. Onun yerine 'vakit bulamamak' tabiri ile değiştirebiliriz bence.

Annem moda tasarımcısı, babam ise iki hayat yaşıyor; gece ve gündüz, gece farklı bir insan gündüz farklı daha açık olmam gerekirse. Gündüzleri ünlü bir iş adamı, geceleri ise adı 'yeraltı' olan bir kuruluşta koltuk sahibi; bu kuruluşu 3 kişi yaratmış ve nesilden nesile süren bir sistemi var.

Bu kuruluş Uluslararası bir kuruluş yani bazı ülkelerde var bu ülkelerin bir tanesi ise Türkiye aklınıza gelebilecek her türlü illagel işler dönüyor babam bu mecraya abimi ne kadar sokmaya çalışsa da abim dediğim gibi ciddi işlerin adamı değil ve çok fevri, zaten babam da bir süre sonra bu işin abime göre olmadığını anlamıştı.

Zaten babam abimin bu tutumu için onu yurt dışında okutuyor İtalya da. Makine mühendisliği okuyor ama bakın hala okuyor çünkü bitiremiyor okulunu ya sınıfta kalıyor ya da donduruyor kaydını yani onun Türkiye ye gelmek gibi bir düşüncesi ki onu geçtim isteği yok.

Ama ben öyle değilim ülkemi seviyorum bakın ülkemi ,insanlarını değil. Bu yüzden de hukuk okuyorum.

&&&

Günlerden pazartesi ve en nefret ettiğim gün çünkü sabah olan dersim Anadolu yakasında ama akşam olan ise Avrupa yakasında saçmalık.

Saat 11.00 yatağımdan kalkıp banyoma girip işlerimi hallettim.

Alt kata inmek için kapıma adımladım. Son zamanlarda kendi evime çıkma düşüncesi beynimi yiyip duruyordu ama bu fikrimi ne zaman aileme sunsam onlar hemen bana taraf alıp bir evde durmamızı istiyorlardı.

Hoş, sanki her dakika iç içeyiz de benim gitmem evde boşluk yaratacak yerim aranacak. Acaba abime zamanında nasıl izin verdiler diye düşünmüyor değilim.

Ben ayrı eve çıkamıyor o bizden kilometrelerce uzaklıkta sonra aklıma birden ilk çocuk ve tüm isteği olan çocuk olduğu geliyor ve hemencicik düzeliyorum. Normalde ilk çocukta aile hep katı olur kotalar koyar ama bizde tam tersi.

Daha fazla bu işi kurcalamadan aşağı adımladım ama kararlıydım ayrı eve çıkacaktım..

Hemen aşağı inip mutfağa geçtim ev sessizdi aslında yardımcılarımız vardı ama haftanın belirli günleri gelir işlerini halleder ve giderlerdi samimiyet kurmazlardı kimseyle,kural böyleydi çünkü fazla samimiyet babama göre laubalilik getirirdi ardında saygısızlık ve otoritersizlik ve babam bu üçünden nefret ederdi ortası yok ya hep ya hiç.