Saklı Gerçekler

2. Bölüm

Tekrardan merhabalar herkese umarım aradığınız şeyi bu kitapta bulursunuz. Daha çok başındayız her şeyin umarım büyük bir aile olabiliriz. Yorumlarınız benim için önemli ve lütfen oy bırakmayı da unutmayın. İyi okumalar <3

^^^^^^^^^^^^
Babamın lafından sonra dikkatimi Akından çekip babama odaklandım.

"Ne yapabilirim baba şirkette işler birikmiş ben şirketten ayrılırken sadece güvenlik vardı yani sen düşün artık" demiştim aslında abartmıştım mesaide ki insanlar vardı. Ama bunu söylememe gerek yoktu.

Hoş biliyordur zaten diye de içimde geçirmedim değil.

Babam ise bir şey deme gereksiniminde bulunmamıştı. Ceren ayağa kalkıp bana sarıldığında onu ne kadar çok özlediğimi fark ettim. Güzel kuzenim benim

Miraçta kalkıp yanıma gelmişti "telefonlarım neden açılmıyor acaba küçük hanım" dediğinde aynı zamanda beni kolunun altına almıştı ben ise yalancı bir acı dolu iniltimle ses çıkardığımda hemen ciddileşmişti. Gözü vücudumu tararken hasar var mı diye bakıyordu muhtemelen.

Hemen söze girip "şirketin tüm yükü omuzlarımda ya acıttın biraz dikkatli ol" dediğimde hemen 'sen ciddi misin' bakışını atıp omzuma daha da yüklenmeye başladı tabi bende aynı şekilde gülmeye başlamıştım.

En sonunda amcalarıma ve Kemal amcaya da selam verdikten sonra yine Akın kalmıştı ama selam vermeyecektim hatta sadece ilk geldiğimde yüzüne bakmıştım.

Babam söze girdiğinde boş bir koltuğa oturup tüm dikkatimi babama vermeye başladım.

"Evet Anka bu karar topluca alınmış ve üzerinde çokça zaman öldürdüğümüz bir karar" dediğinde daha da çok merakım artmıştı Cerene döndüğümde hani bir şeyler biliyor mu diye göz kırptığımda ağzına hayal bir fermuar çekermiş gibi yaptı ve sırıtmaya devam etti.

İçime bir kurt düşmüştü yine dikkatimi babama çevirdiğimde

"Artık biliyorsun 'yeraltı' büyüyor ve gelişiyor ve bizde yani ; Ben, Haldun, Ahmet ve Kemal şuan ki patronlar olduğumuz için işlerimiz başımızdan aşkın ve normal yani gündüz ki işlere ne zaman ayırabiliyoruz ne de önem verebiliyoruz." Dediğinde yorulmuş olmalı ki durdu biraz ve su içmeye başlamıştı.

Ben ise anın şokundaydım bu konuşmanın sonu nereye varacaktı acaba umarım tahmin ettiğim gibi olmazdı.

Tekrar soluklanıp devam ettiğinde

"Ve zaten bildiğin üzere sen okulunu bitirince Miraç Ceren ve sen bizim şirketlerin başına geçecektiniz biz de 'yeraltı' ile ilgilenecektik" dediğinde kafa salladım evet böyle olacaktı da işte sorun neydi zaten herkes bunu bilmiyor muydu?

"İşte kararımız burada başlıyor 'yeraltında' işler çok arttı Anka yeni ülkelerle anlaşmalar imzalandı geçtiğimiz 1 ay öncesinde ve istekler çok fazla daha çok önlem lazım daha çok istikrar lazım e yeni anlaşmalar demek yeni düşmanlar demek" demiş ve öne doğru eğilmişti.

"Yani anlayacağın okulunu bırakıp artık şirketin başına geçmeni istiyoruz" dediğinde kalbim hızlı atmaya başlamıştı. Dilim kurumuş avuçlarım terlemişti. Ne demek okulu bırakmak.

"Baba ne demek okulu bırakmak abim var ona devr et ben okuyacağım" dediğimde sesimde üzüntüden daha çok sinir vardı.

"Anka abinle biz başından beri konuştuk o bu işleri istemiyor o teklifi ona da yaptım ama onun kararı Türkiyeye bir daha geri dönmemek arada bir gelip gitmek istiyormuş it ,ben kimsenin keyfini bekleyemem ona orada çok güzel bir hayat hazırladım tam istediği gibi" dediğinde gözüm dolmaya başlamıştı