ÇARESİZİM

31 4 4
                                    

Selammm canlar. Nasılsınız bakalım? İnşallah iyisinizdir hep iyi olun. Hayata inat gülün herkese inat gülün çünkü hayat siz gülünce güzel. Sizleri seviyorum. Hadi yeni bölüme geçelim.❣️



Akşam olmuştu ama ne babamdan ne de teyzemden ses çıkmıyordu. Sadece annemi aradıklarını biliyordum o kadar. Arasam açmıyolardı açsalarda arıyoruzdan başka bir şey demiyolardi. Buyukbabannem bı tarafta ben bı tarafta öylece ağlayıp durduk.


Buyukbabannem sofra kurdu. Ama canım hiçbir şey istemiyodu. Ne yiyecek ne de bir şey içecek halim yoktu. Buyukbabannemin zoruyla masaya oturdum ama hiçbir şey yemeden geri kalktım. Koltuğa uzanıp öylece bekledim.



Artık beklemekten de yorulmuştum. Kendimi çok yalnız hissediyordum. Ne birine derdimi anlatabiliyordum ne de birine sarilabiliyordum. Oysa ne kadar ihtiyacım vardı.



O an aklıma benden büyük halamın kızı geldi. Onu çok seviyordum. Çok ileri görüşlü zeki ve çalışkan biriydi, ablamdi. Evleri bize yürüme 10 dakika uzaklıktaydi. Onun yanına, halamlara gitmeye karar verdim.



Buyukbabanneme lavaboya gidiyorum deyip salondaki hırkamı alıp evden çıktım. Altımda eşofmanim vardı. Üzerimde de tişörtümün üstüne hırkamı giymiştim. Spor ayakkabılarımi giyip dışarı çıktım.


Dışarısı çok karanlıktı. Bardaktan su boşalırcasina yağmur yağıyordu. Arada şimşek çakmasıyla yerimden sıçrıyordum. Aslında yağmuru yağmurda yürümeyi severdim ıslanmak hoşuma giderdi. Ama karanlıktan çok korkardım.



Hızlı adımlarla 10 dakikalık mesafesi 5 dakikada gitmiştim. Halamlara geldiğimde kapının önünde durup derin bir nefes aldım ve zile bastım. On veya on beş basamak merdiven çıktığımda evin kapısına gelmiştim. Kapıyı ablam (halamın kızı) açmıştı. O an ihtiyacım olan tek şeyi yaptım. Ablamın boynuna kollarımı dolayıp sımsıkı sarıldım ve ağlamaya başladım. İçimi dökmeye o kadar çok ihtiyacım vardı ki. Kendimi çok çaresiz hissediyorum.





Eveet canlar yeni bir bölümün daha sonuna geldik.  Nasıl oluyo sizce? İnanın benim için bunları yazmak demek tekrar yaşamak demek. Bazen yazdıklarımı tekrar okuyunca gözümden yaşların akıp gittiğini anlamıyorum bile. Sizleri seviyorum. Benim için oylarıniz ve yorumlarınız çok önemli değerli. Neden derseniz çünkü bu benim hikayem ve sizin düşüncelerinizi merak ediyorum. Yanlış yaptığım bir şey var mı nasıl ilerliyorum bunları merak ediyorum.

Çok konuştum galiba 🤭🤭. Kendinize çok dikkat edin. Allah'a emanet olun görüşürüz canlarım ❣️❣️

HAYATIN BEDELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin