Ben geldim yine ANNE..
İnan bu sefer dert yanmaya değil,
Sadece ağrıyan başımı dizlerine koymaya geldim..
Üzülme sakın ANNE..!!
Üzülme inan bu defa beni anlamıyor diye sızlanmaya, güzel gözlerini ıslatmaya değil, Sadece göğsünde dinlemeye geldim..!!
Artık vazgeçtim derdimi kederimi sana anlatmaktan.. anlatıpta o güzel yüreğini kanatmaktan vazgeçtim...!!
Vazgeçtim ANNE..
Vazgeçtim bir bilsen ben nelerden vazgeçtim.. Beni üzenlerden, yüzüme gülenlerden, hiç vazgeçilmez sandıklarımdan bile ANNE...!!
Yoruldum çok yoruldum ANNE..
Omuzlarımda sanki kaya parçaları taşırcasına ağırım kendime...!!
Sen söyle ANNE...
Sen yavrunu en iyi tanıyansın..
Sen söyle, ben bunca iç acılarını hak edecek kadar kötü müydüm ANNE..?
Neyim ağır geldi insanlara.?
Söylemediğim acı sözlerim mi.?
Sevgiyle bakan gözlerim mi.?
Yada ne bileyim işte..
Kin gütmeyen yüreğim mi ağır geldi dersin.?
Neydi onların benimle alıp veremedikleri ANNE.? Beni İpsiz kör kuyulara saldılar hiç acımadan...!!
Dinlendir yüreğimi ANNE...
Hadi yine okşa saçlarımı şefkatli ellerinle...
Bir kere ANNE..
Bir kere daha bas beni yavrum diye bağrına;
BAĞRINDA ÖLEYİM ANNEM, HADİ KAY ŞÖYLE BİRAZ YANA...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cânımın Yâr'ası
Poesia💫 ⠀ོ ⠀ོ 🧚♀️𝓑𝓲𝓻 𝓞𝓵𝓾𝓷𝓾𝓷 𝓖𝓾𝓷𝓵𝓾𝓰𝓾 🥀 ⠀ོ ⠀ོ İçimde bir ateşki CEHENNEMİ aratmıyor.. "CENNETİMİN KUMRUSU ANNEM ve CENNETİMİN KAPISI BABAM'ın anısına"... Siz gideli, Kum Tepeleri dökülüyor...
