2. Bölüm

1.1K 57 61
                                    

hayat19n ithaf ediyorum. Oylarınızı ve yorumlarınızı merakla bekliyorum. İyi okumalar❤️

O kadar kolay değil vatanı bölmek ve o kadar zor değil uğruna ölmek
🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

Turan Öztürk

Depoya girdiğimizde sandalyede oturur pozisyonda evleri çözülmüş ama ayakları bağlı üstündeki beyaz t-shirtü kırmızıya dönmekte olan bir kız vardı. Sanırım bu aradığımız teğmen. Hemen kızın yanına gittik Yağız kızla ilgilenmeye başladı.

"Durumu ney Yağız?"

Yağız: Nabzı çok yavaş komutanım. Acilen hastahaneye yetiştirmenin lazım.

Kızı alıp arabaya gittik. Hemen hastaneye gittik. Hastahanenin önüne önceden hastahaneye haber verdiğimiz için hemşireler ve doktor bekliyorlardı. Hemen sedyeyle amaliyathaniye götürdüler.

3 saat sonra

Teğmen amaliyata gireli 3 saat oldu. Sonunda amaliyathanenin kapısı açıldı ve içerden doktor çıktı.

"Durumu nasıl doktor?"

Doktor: Amaliyat sırasında 3 kere kalbi durdu ama güçlü kızmış. Kurşunu çıkarttık. Şimdi yoğun bakıma alıcaz. Geçmiş olsun.

Doktor gidince teğmenide yoğun bakıma aldılar.

3 gün sonra.

Teğmen 3 gündür yoğun bakımda bizde dışarda onun uyanmasını bekliyoruz. Yoğun bakımın camından içeri baktığımda parmağını oynattığını gördüm. Hemen doktora haber verdik. Doktor içeri girip onu kontrol etti. Bize normal adaya alıcaklarını söyleyip gitti sonra onu odaya aldılar bizde peşinde gittik.

Bahar Yıldırım

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda bı odadaydım. Hastahane odası. Acaba bu seferde bir hastahaneye mi kaçırıldım? 

Bahar iç ses: Saçmalama Bahar.

Ne ya sordum sadece. Etrafa baktığımda beş tane adam gördüm.

"Siz kimsiniz?"

Hepsi bana döndü.

Turan: Ben kıdemli üsteğmen Turan Öztürk. Bunlarda üsteğmen Yiğit Ersoy, teğmen Savaş Bozkurt, teğmen Yağız Açar ve asteğmen Burak Astepe.

" Memnun oldum bende teğmen Bahar Yıldırım."

Turan: Memnun oldum teğmenim.

Yiğit: Memnun oldum.

Burak: Memnun oldum komutanım.

Yağız: Memnun oldum.

Savaş: Memnun oldum.

Yağız: Ağrın var mı teğmenim.

"Yok teğmenim sağolun."

Turan: Ailene haber vermek ister misin?

" Aslında iyi olurdu ama telefonumu da atmış şerefsizler."

Turan komutan cebinden bir telefon çıkartıp bana uzattı. Ama bu benim telefonum.

Turan: Eşyalarını otogarın yakınlarında yolun kenarında bulmuşlar. Bende telefonunu yanıma aldım. Uyanınca lazım olursa diye. Annen, baban ve maviş diye kayıtlı birisi seni aradı ama biz açmadık.

Telefonumu aldım.

" Sağolun komutanım."

Telefondan rehbere girip maviş ismine tıkladım. Birinci çalışta açtı.

TÜRK ASKERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin