Vatanını en çok seven, görevini en iyi yapandır.
Bayraklar
Multimedia: ❤❤❤❤❤
Kübra: Ateşimle başlıyoruz.
Kübra başkomiser ateş edince bizde ateş etmeye başladık. Bir süre sonra bütün şerefsizler geberdi. Bahar komutana birşey olduysa bunları milyonlarca parçaya ayırırım.
Hemen mevzi aldığımız yerden kalkıp depoya koştuk. İçeri girdiğimizde Bahar komutan iple asılmış ve haraketsizdi. Hemen yanına gidip ayaklarından kaldırdım. Kübra başkomiser sandalyeye çıkıp ipi kesti.
Kübra: Hegel durumuna bak.
Nisa: Emredersiniz başkomiserim.
Polis memuru Nisa hanım Bahar komutanın durumuna baktı. Nabzına bakıp bize döndü.
Nisa: Başımız sağolsun.
Duyduklarımla şok oldum.
" Ne demek başımız sağolsun? Hayır olamaz. Bahar komutan şehit olamaz."
Bahar komutanın yanına diz çöktüm.
" Siz hemen pes etmezsiniz komutanım. Siz karayel timindensiniz. Karayel pes etmez. Rüzgarının önünde kimse duramaz. Kalkın komutanın lütfen beni düşünmüyorsanız Turan komutanı düşünün. Ailenizi düşünün. Ben onlara ne derim? Daha Turan komutanı süründüreceksiniz. Kalkın komutanım kalkın."
Kübra başkomiser yanına gelip omzuma elini koydu.
Kübra: Bahar nasıl biriydi bilmem ama her asker gibi onuda güçlü biri olduğuna eminim. O da her Asena gibi yapazsın diyenlere inat yaptı. Şehadet hepinize nasip olacak inşallah ama sırayla bugün sıra Bahardaymış. Bize düşen dik durup onun intikamını almak. Şimdi ayağa kalk, dışarı çık ve biraz sakinleş.
Kübra başkomiserin dediğini yapıp dışarı çıktım. Gördüğüm leşler beni daha çok sinirlendirdi. Birinin başına gidip kasaturamı çıkartın ve kasaturamla leşin üstüne ay yıldız çizdim.
Bugün bir askerimiz daha şehit oldu vatanı, milletini korumak için. Şehit olan askerlerin silah arkadaşlarını daha iyi anlıyorum. Tamam şehitlere hepimiz üzülüyoruz ama onlar bu acıyı daha çok yaşıyorlar. Birkaç gün, saat, hatta dakika önce birlikte şerefsizleri öldürdüğün insanla artık bunu yapamayacaksın. Her operasyonda o var gibi gelecek ama o olmadığını gördüğünde daha çok üzüleceksin. Peki ya ailesi.
Annesi kuzum diye büyüttüğü, hastalandığında günlerce başında beklediği evladını bu şerfsizler yüzünden artık her aradığında 'efendim annem' diyebilecek bir evladı olmayacak.
Babası onun için her saniye endişelense bile bunu beli etmeden evladının arkasında durup ona kimsenin zarar vermemesini sağlamaya çalıştığı evladının şehit haberini aldığında da çok üzülsede düşmanı güldürmemek için acısını içine gömek zor değil mi?
Kardeşleri. Birlikte büyüdükleri, yeri geldiğinde kavga ettikleri, yeri geldiğinde destekledikleri insanla artık kavga edemiyecekler, bir daha destek olamayacaklar. Keşke diyecekler. 'Keşke o günlerin değerini bilseydikte kavga edip birbirimizi üzmeseydik' diyecekler.
Peki evli hatta çocuğu olan şehitler? Daha küçükler onları aslağa göremeyecekler. Büyük olanlar beraber geçirdiği günleri hatırlıyıp üzülecekler. Eşleri onların arkasından dik durmaya çalışacaklar ama şehitlerle beraber aslında onlarda ölüyor.
Allah şehitlerimizin mekanını cennet eylesin, yakınlarına sabır versin.
Hangisi daha zor, o al bayraklı tabuta girmek mi? O tabutu seyretmek mi?
