Baharı eve bıraktıktan sonra hemen karargaha gittim. Hemen Sansarın tutulduğu yere gittim. Tam tahmin ettiğim gibi kapıda bir nöbetçi vardı.
" Aç kapıyı."
Nöbetçi asker: Komutanım Akın albaydan kesin emir var sizi içeri alamam.
" Sana aç kapıyı dedim asker. Bu bir emirdir."
Akın: Boşuna uğraşma Turan o odaya göremezsin.
Hayda bu olmayacaktı işte. Akın albaya kim haber verdi. Arkamı dönüp Akın albaya baktım. Akın albay nöbetçi ye çıkmasını söyleyince nöbetçi dışarı çıktı.
" Komutanım izin verin o şerefsizi geberteyim."
Akın: Hayır üsteğmenim.
" Komutanım siz o şerefsizin ne yaptığının bilmiyorsunuz. O şerefsiz Bahara-"
Akın: Herşeyi biliyorum. Anlatı şerefsiz gülerek.
" Komutanım onun yüzünden Bahar benle konuşmadı. Benim sevdiğim kadın onun yüzünden benden korkmuş. Ben o adamı nasıl yaşatayım."
Akın: Öfkeni anlıyorum ama senin yapman gereken onu istediğini vermemek. Sakin olup ona seni yenemeyeceğini göstermek. Sen onu gebertince o olaylar Baharın hafızasından silinecek mi? HAYIR. Asıl sen böyle yapınca Bahar daha kötü olacak. Senin Baharın yanında olman lazım. Git ve sevdiğin kadının yanında ol. Tamam mı aslanım?
" Emredersiniz komutanım."
Akın: Emredmiyorum aslanım babalar emredmez.
Annem ve babam şehit olduktan sonra bana Akın albay sahip çıktı. Her konuda bana destek oldu. Babam gibi oldu. O da eşi Esma yengede beni çocuklarından ayırmadı.
Tam karargahtan çıkacakken Bahar karargaha girdi. Beni görünce hemen yanıma geldi.
Bahar: Turan birşey yapmadın değil mi? Allah'ım lütfen geç kalmış olmıyım. Turan birşey der misin? Birşey yapmadım de Turan lütfen.
" Güzelim sakin ol. Birşey yapmadım. Daha doğrusu yapamadım. Akın albay engel oldu."
Bahar: Ohhhh. Allah'ım sana şükürler olsun.
Baharla beraber karargahtan çıktık.
" Buraya kadar yürüdü mü gerçekten?"
Bahar: Yooo koştum.
" Yağıza deseydin arabayla getirirdi seni."
Bahar: Kemseyi meraklandırmak istemedim. Tek gelmem daha iyi oldu. Hem epeydir koşmuyordum iyi geldi hava da güzel.
Bahara döndüğümde üşüdüğünü fark ettim. Ceketimi çıkartıp Bahara verdim.
Bahar: Gerek yok üşümüyorum.
" Şimdi üşümüyormuşsun gibi gelir ama yarın hastanelik olursun. Buranın havası Kahramanmaraşa benzemez teğmenim."
Bahar: Siz Kahramanmaraşın soğunu hafife almayın derim komutanım. Gelip gördünüz.
" Valla çok bir soğuk görmedik."
Bahar: Bizde burda soğuk görmüyoruz.
" Sen acaba karadenizli olabilir misin? Karadeniz inadı var sende."
Bahar: Karadenizle Kahramanmaraş kardeştir komutanım.
" Tamam haklısındır. Lütfen komutanım deme."
